Íslenzk sagnablöð - 21.04.1817, Blaðsíða 7

13 *— 181? -*
Hann þeckriíflandsMand f egar án Ikal vera
tilflutnínga, og fáad rorveldr eda ómöguligt
mundi verda kaupmönnum vorum ad komaft
frá Danmörku híngad Jaegar af Eníkum væri
dfridarvon. Hann minntift og ]aeís, ad í
miklum metum og vinfæld á Englandi var
madur íá er ádurhafdi ferdaft á Islandi, og
J)á ordid vildarvinur födur hans Stiptamt-
manns Olafs StefFánsfonar. pefsum mikla
manni íkrifar hann til, minnir hann á forna
vináttu födur líns og hans, og á Islands
neyd ef nu íkuii mæta ftrídfins ólucku iafn-
framt náttúrunnar óblídu; bidur hann ]>vi
hiá enni enflcu ríkisftiórn ad útvega pelsu
fáræka og fiarlæga landipá líknfem kríngum-
ftædurnar gcrdu pví naudlýnliga og fáanlig
væri, og gat hann ]>efs, ad ef ei fenguft öll
kaupíkipin frí, væri Island ]>d nockru nær,
eflum væru frígéfin med leyfi í ófridartídinni
ad flytia naudl'ynia-vörur híngad. I Englandi
fiálfu ftuddu enn framar mál þetta Kaupmadur
B. Sigurdsfon og fleiri menn ]>eirrar ítettar,
er ]>ar voru ^þci nálægir, og komft ]>ad ]>á
loks í ]>ád góda horf í'em ádur er frásagt. Sá
fyrfti fem féck leyfi hiá enni eníku ftiórn ad
flyria vörur til Isinnds var Kaupmadur Adfer
Knúdfen; Hann kom til Kaupmannahafnar
furhárid i gc8 > og lagdi padan fnemma í
Septbembr. mánudi. Syndi Konúngur vor
med ]>ví umönnun fína fyri Islandi ad hann
lánadi ]>efsum kaupmanni penínga til ad kaupa
fyri fkip og vörur. Enn ecki hafdi Island
not af þeirri ferd, hún hindradift af mótvind-
nm, leki kom ad íkipinu í hafi, þad lagdi
inn tilNoregs, ogfeldi ]>ar vörur fínai’. Enn
um veturinn 1808 og 1809 feldi kaupmad-
nríkipid og aptur fenginn farm frá Iótlandi
Stiptamtmanninum, Kammerherra og Greifa
Trampe, er ]>í var á ferd til Islands íChrift-
lánsfandi. Sama fumar, ncfniliga 1808,
fendi Konúngur vor ogfvo flcipad nafnijúftit-
ía til fslands, á flnn koftnað fri prándheimi
med korn, færi og adrar naudfynia vörur.
pví íkipi byriadi vel, kom í Hafnarfiörd, og
hafdi þar vetrarlegu. 1809 um Veturinn
eptir komfnemma í Janúaríí mánudi (nær figl-
íng til Islands er haldin næítum ófær) íkip
af hafí, pad vifsi einginn hvadan mundi vera,
enn fagdift vera fráNordur-Ameríkufrílönd-
um, og beiddi Stipramtid um leyfi til hönd-
lunar. Enn er ]>ví var finiad, fneriít ]>ad ílla
vid og hótadi afarkoítum, því á þvf voru
nockur fallftycki, fór fvo, ad rádligt þókti
ad leyfa ]>ví kaupverdflun vid landsfólkid,
A íkipi þefsu fem hét Clarence voru
tveir menn er nefna verdur, hét annar
Jörgen Jörgensen, daníkur ad kyni og
fæddurí Kaupmannahöfn, enn annar Savign-
ac enflcur madur af franíkri ætr. Hinn átti
ad rcra túlkur med flcipinu, enn þefsi ad.
ftanda fyri kaupum öllum. pad reyndift
þáfeinna, er fólk hafdi leingi grunad, adi
íkip þetta var komid frá Englandi, Vetur
]>ennan árru íkipveriar opt fökótt vid Dani
J>á er ]>ar lágu, köftudu eitt finn eign finni
á íkipid Júftitía og farm allan, og tóku fegl
öll frá flcipinu, fvo J>ad giæti hvörgi faridL
petta þókti þeim dönflcu íkipverium heldur
°S lnedduít því burt um nótr,
eptir ad hid enflca flcip var komid til Reykia-
víkur, biuggu fér til feglmindir, og héldu
fvo á ítad. UndireinsogJörgenfen vard þefsá
var, veitti hann þeim eptirför á áttæríng,
enn miíti þeirra, og eprir töluverdan hrakn-
íng, komít med þraut til lands aprur. Enn
ecki reiddi íkipinu fem flúdi bcrur af, pví
þegar til hafs kom reynduíl feglin ónýt, fvo
aptur vard ad hverfa til Hafnarfiardar. Eingvj
ad fídur gáfu Eníkir því loks frelfi og öll
feglinaptur, fvo ]>ad um vorid komít luck-
uliga hcim til prándheims. pegar voradi
lagdi hid eníka kanpíkip fri landi 3ptur>