Morgunblaðið - 29.04.1960, Blaðsíða 17

Föstudagur 28. aprfl 1860
Moncnisni 4 fíio
17
Athugasemd
frá Skipstjóra- og stýrimannafélaginu
Ægi
Herra ritstjóri.
í sambandi við útvarpsfréttir
og blaðaskrif varðandi netja-
tjón Grindavíkurbáta á föstu-
daginn langa, þá vill skipstjóra-
og stýrimannafélagið „Ægir“
biðja blað yðar að birta eftir-
farandi:
Félagið verður að lýsa undr-
un sinni yfir fréttaflutningi út-
varpsins og sumra dagblaðanna,
þar sem skipstjórarnir á tog-
urunum eru sakaðir um að vera
valdir að milljóna tóni á netj-
um bátanna. Jafnframt er það
fullkomlega gefið í skyn, að þar
hafi verið um vernkað að yfir-
lögðu ráði að ræða og eru for-
menn Grindavíkurbátanna born-
ir fyrir þessum furðulegu frétt-
um. Hvorki útvarpið né dagblöð-
in hirtu um að afla sér upplýs-
inga frá skipstjórum togaranna
varðandi málið, en birtu einhliða
frásagnir bátamanna, sem voru
óvægir í frásögnum sínum í garð
togaramanna.
Á skírdag drógu bátarnir net
sín, eða það, sem þeir komust
yfir að draga af þeim, lögðu
þau svo aftur, og að minnsta kosti
sumir þeirra færðu þau um leið
utar. Þó vissu þeir vel, að á
föstudaginn langa yrði ekki ró-
ið. Á laugardag mun róður hafa
verið fyrirhugaður ef veður
leyfði. Á páskadag er ekki róið.
Það mun vera óþekkt alls
staðar meðal fiskimanna, að
fleygja þannig veiðarfærum sín-
um í sjó, án nokkurs eftirlits,
nema hjá íslenzkum fiskibátum,
Norðmenn koma t. d. með öll
net í land daglega.
Þessi spurning hlýtur að |
vakna, og óskast svarað af rétt-
um aðilum: Hvaða rétt eiga yfir-
gefin veiðarfæri eins og hér var
um að ræða?
Ekki viljandi.
Þar sem að því er vikið, að
togararnir hafi viljandi farið
yfir netin, þá eru slíkar aðdrótt-
anir óafsakanlegar frá mönnum,
sem verður að ætla að þekki
til málanna.
Hvaða togaraskipstjóri mundi
láta sér detta í hug að fara vilj-
adi yfir netjatrossurnar, því þó
hann hugsaði aðeins um sjálfan
sig, en léti netin lönd og leið,
þá mundi það eyðileggja veiði-
tíma hans sjálfs. Þegar veitt er
með „flotvörpu“ þá er aðeins um
næturveiði að ræða og hver mín-
úta dýrmæt, það væri því sízt
ábatavon fyrir togarann að liggja
við að greiða netjatrossurnar úr
vörpunni þann stutta tíma sem
einhver aflavon er.
Bólfærin slitin.
Á aðfaranótt laugardagsins
fyrir páska gerði vonzkuveður
á þessum slóðum, svo að flestir
tögarnir urðu að hætta veiðum
og bátunum gaf ekki á sjó. í
slíku veðri er hætt við að ból-
færin slitni af án þess að togar-
ar komi þar við sögu — eða
hafa Grindavíkurbátar aldrei
orðið fyrir slíku fyrr?
í þessu tilfelli er það einmitt
þetta sem skeður, að bólfærin
slitna af vegna náttúruafla, en
ekki af völdum togaranna.
Ef vikið er að meintu afla-
tjóni bátanna; þá var það eftir
útvarpsfréttum metið eftir því
hvað „morkumar" voru margra
nátta, en þeð gefur tilefni til
nokkurra hugleiðinga.
Þegar Grindavíkurbátar fóru
að draga net sín á annan dag
páska, var ekki um að ræða
minna en fjögra nátta „morkur"
í þeim, sem þýðir að ekki einn
einasti fiskur var vinnsluhæfur,
aðeins mjölvinnsluefni. Það var
því um óeðlilega lítil verðmæti
að ræða miðað við aflamagn.
Lélegt hráefni.
Þó að fiskur sem er veiddur
í net sé aðeins einnar nætur gam
all, er vafasamt hvort nokkur
hluti hans getur náð því að vera
fyrsta flokks. Talsvert af honum
drepst fljótlega eftir að hann
kemur í netin. Sá fiskur, sem
dreginn er dauður verður allt
af dökkur, þar sem blóðið hefur
náð að storkna í honum og hon-
um blæðir ekki þó hann sé blóðg
aður, sem því miður mun vera
misbrestur á að gert sé. Tveggja
og þriggja nátta fiskur er því
ávallt lélegra hráefni. Það er
kominn tími til allra hluta vegna
að stemma stigu við hinu taum-
lauas kappi sem lagt hefur verið
á að drepa gotfiskinn í netunum.
Hingað til hefur aflamagnið eitt
ráðið, en minna hirt um endan-
leg verðmæti, eða tilokstnað. Nú
þegar ætti að banna með löggjöf
að nokkur bátur fengi að leggja
fleiri net í sjó í einu, en hann
getur dregið á degi hverjum.
Ef Grindavíkurbátar hefðu á
skírdag tekið upp öll sín net,
eins og þeim bar að gera, í stað
þess að láta þau liggja óvöktuð
yfir hátiðisdagana, þá hefðu þeir
losnað við allt netjatjón, en
getað byrjað að liðinni hátíð
að koma með að landi óskemmd-
an fisk í stað „gúanó“efnisins.
Meiri afii.
f öðru lagi ef þeir hefðu tekið
netin upp, þá hefði um leið opn-
azt stórt svæði fyrir togarana,
þar sem þeir hefðu fengið mik-
inn afla og verðmæti yfir þessa
daga, sem hefði orðið drjúgum
meira innlegg í þjóðarbúið en
raun varð á. Eftir venju, þá hefð1
fiskurinn jafnframt fært sig nær
landi, flúið undan vörpum tog-
aranna og bátarnir fengið meiri
afla nær landi á eftir og notið
þar öryggis lögverndaðra átta
mílna markanna, þar sem ekki
hefði sézt svo mikið sem „reyk-
ur“ úr togara.
Þegar landhelgin var færð út
í fjórar sjómílur, þá lokuðust um
leið firðir og flóar, þar sem bát-
arnir einir gátu veitt óhultir fyr
ir ágangi togara. Við útfærslu
fisikveiðimarkanna 1958 í 12 sjó
mílur, misstu togararnir mjög
stór veiðisvæði og mörg af sín
um beztu miðum. Aftur á móti
batnaði aðstaða bátaflotans stór
lega.
Á nokkrum stöðum var þó
gerð undantekning með 12
mílna mörkin og togurunum
leyft að veiða á vissum svæðum
tímabundið og svo er það um hið
umdeilda svæði út af Selvogi,
en þar mega togararnir veiða
upp að átta mílna mörkunum
Það hefur verið skilningur tog
aramanna, að þessi frávik frá 12
mílunum, séu til þess ætluð að
bæta þeim að nokkru það stór-
felda tjón, sem þeir urðu fyrir
með útfærslu fiskveiðitakmark-
anna, og þeim hafi beinlínis
verið ætlað þetta belti sem veiði
svæði, án þess að bátaflotinn
gæti með netjalögnum hrakið þá
þaðan burtu.
Ef litið er á þetta mál með
sanngirni, þá er hlutur bátanna
svo stór, að þeir gætu látið sér
nægja það, sem þeir hafa án
þess að til árekstra þyrfti að
koma þann stutta tíma, sem tog-
ararnir eru á þessu svæði.
Réttur bátanna.
Hins vegar ef réttur bátanna
er svo mikill, að þeir geti með
Framh. á blá. 23.
Volkswagen '59
Svartur Volkswagen, skrásett
ur í ágúst 1959 og ekinn ca.
2000 km., til sölu, ef viðun-
andi tilboð fæst. Tilboð sent
Mbl., merkt: „Volkswagen
1959 — 3996“.
Klýir hjólbarðar
fyrirliggjandi. —
16x4
165x400
560x13
520x14
500x15
560x15
590x15
600x15
640x15
670x15
700x15
710x15
500x16
600x16
825x20
900x20
1100x20
Gúmnúvinnustofa
Reykjavíkur.
Skipholti 35. — Sími 18955.
Rósir
afskornar
Gróðrastöðin við Miklatorg
Sími 19775 og 23598.
FLAUELSKAPUR
úr breiðriffluðu frönsku flaueli.
Litir og snið eftir nýjustu Parísartízku.
★
SUMARKÁPUR
úr þýzku poplíni
★ Þrjú snið Níu litir
SNIB
litir VID ALLRA HÆFI
VERfl
Stofnsett 1911 — Laugavegi 38