Morgunblaðið - 13.05.1972, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. MAÍ 197?
3
\
Skipbrotsmenn af Sunbaberg?
Höfðum ekki
tíma til að
vera hræddir
— en hrædslan var þó í
undfrmeðvitundinm
wmm
1 * - V
1 '

I■■■ttK

Áhöfnin af Sundaberg
BRKZKI logarinn Othello frá
Hull kom til Reykjavíkvir um
sex leytið í fyrrakvöld með 38
Bkipverja af færeyska togar-
anum Sundaberg frá Klakks-
vík, sem sökk sl. sunnudags-
kvöld um 600 kilómetra norð
austur af St. Johns á Ný-
fundnalandi. Ekki er vitað
hvað olli því að Sundaberg
sökk, en leki kom að skipinu
um þrjúleytið á sunnudag, og
kl. 19,43 hvarf það af ylir-
borði sjávar.
Skipstjórinn á Sundabeng,
Benjamin Jóansson, siagði víð
komiuna titl Reykjavíkur í gær
að togiarinn heíði verið á heim
laið af miðunium eftir 4 máinr
a.ða útivist. Með sikipinu fór
af'Jinn, 430—440 tonn af sadt-
fis'ki, sem hann áætlaði að
hiefði verið um 25 milljón kr.
virði.
„Kluikkiuna varataði nokkr-
ar mínútur í þrjú, þegar við
'U'í ðium varir við lekann, sagði
Mynd þessi var tekin aðeins
fáeinum augnablikum áður en
skipið hvarf, og sést skutur-
inn og skrúfan standa upp úr.
skipstjórinn. Skipið tók að
ha3ía, og ég fyrinskápaði vél-
stjóranum að dæia al'lri o£B-
unni yfiír j hina hliðina en afflt
virtist koma fyrir ekki. Skipið
haflaðiist sífeút meir. Við
sendum þegar út neyðarsikeyti
Skipstjórinn, Benjamin
Johansson
og vorum síðan í stöðugu sam
bandi vi'ð nærstödd skip. Einn
ig bar brátt að flugvéi frá
straindgæzlumni, sem miðaði
okkur nákvæmlega út og leið
beindi hjáiiparskipunium við
að finna okkur.
Um .sjölieytið fyrirskipaði
ég svo mönnumum að fara í
bátana, og fóru fyrsit 26 menin
í þrjá báta. Veðrið var siæmt,
á að gizka 8—9 vindstiig og
kiuJdi. Þegar þeir voru kornnir
i bátana, gaf ég véJiumum fullt
afll áfram, til þeisis að losa bát
ana frá skipinu. Þá fóru 10
tii viðbótar í bát, og sáðastjr
yfirgáf.i skipið ég og stýrimað
urinn. Var þá Otheilo komiimn
á vettvan.g, og tjáðu þeir mér
eftir á, að skipið hefði horfið
af yfirborðimu aðeins nokkr-
um mínútum eftir að við vor-
um komnir í bátana.“
„Við höfum einu simni lent
í mieira sJ'ysi á Sundabeirg,
sagði Benjamin, en það var
fyrir nokkrum árum að við
miisistium mann fyrir borð. í
þetta skipti misstum við þó
aðeins skipið."
Skipstjórinin á OtheMo,
Framk Dewery, saigði, að þeg-
ar nieyðarkaiBlið barst, hefðu
Skipst.jórinn á Othello,
Frank Dewery.
þeir verið 41 sjómiliu norðan
við slysistaðinn. Hann hefði
þeigar giefið fyrirskipun um að
keyra vélarnar á fullu, og tók
stiefnu á siysstaðinn. Þegar
þeir áttu 19 miiiliur ófarnar,
hefði hins veigar brotnað
stykki i véhnrei. Fyrir snögg
handbrö.gð vélama'ninanna
hefði þó aðeins tekið 20 mán-
útur að laigfæra það, og var
þá haddið af stað að nýju.
„Þegar við komum á slys-
staðinn, var skipið mákið tii
komið í kaf,“ sagði Dewery,
„og sökk það 7 mínútum eft-
ir að við komum á staðinn.
Við náðum strax 26 mönmim
um borð, og togarinn King-
ston Amþer, sem bar að
skömni'U seinna, náðli bátnum,
sem siðastur fór frá skipimu,
en í honum voru tveir menn,
skipstjórinn oig stýrimaður-
inn. Einum bátnum týndum
við, og fundum hann 3U tíma
seiínina, og hafði hann þá rek-
ið tvær miliur frá slysstaðn-
um.
Satt að seigja brá okkur í
hrún þegai við komum fyrst
auiga á hann, þvi að i fyretu
virtist þa,r eniginn maðiur
vera. Þeir höfðu dregið segfið
yfir bátinn, og var okkur það
óOý’san'tegt gleðiefini, þegar við
komiumst að þvi að í bátnum
voru allir 10 mennimir,
ósikaddaðir."
Ákveðið var, að flytja menn
ina tvo, sem voru um borð í
Kinigiston Amber, yfir í Ot-
hello, oig var síðan þegar í
stað tekin stefnan á Reykja-
víík. Aðspurður að þvi, hvers
vegma þeir hefðu ekki farið
með sikipbrotsmruennina í land
á NýfundnatBamdd, saigði
Dewery, a0 þamgað hefði ver-
ið nær ófært vegma íss, og
þar sem þeir hefðu verið á
leið á norð'Utrmiið, hefðu þeir
ákveði'ð að fara með þá til
Reykjavikur.
Við röbbuðum lítillega við
nokkra skipbrotsmennina í
gær. Mikiia mieirihOuti þeirra
var iinaman við tvituigsajldur, sá
ynigsti 14 ára og- sá elzti 63
ára gamaM.
Við ræddum fyrst við þrjá
bræður, Jakob, Aredras og
Sofus Johansson. Sögðu
þeir að einmitt sama dag
og slysið var, hefðu ver-
ið Mðnir 4 mániuðix síðan þeir
héidu frá Færeyjum. Þeir
hef@u því verið farnör að
htekka tii að komiast heim,
ekki sízt þar sem aílinn hefði
vierið orðinn dágóður. Háseta-
hlutiurinn hefði vertið áætliað-
ur um 250 þúsund krónur, en
liklega fengju þeir það bætt
þar sem afOinm hefði verið
trygigður.
Aðspurðir að því hverniig
þeim hefði liðið þegar slysið
bar að, sögðu þeir, að í raun-
inni hefði þetta borið svo
brátt að, að ekki hefði gefizt
tímii til að verða hræddir.
Spennan befði verið geysileg,
en hræðsilan hetfði aðeins ver-
ið í uindirmieðvitundinni.
Ynigsti maðurinn um borð
var messaguttinn, Hermann
Johanisison. Sagði hanm, að
þetta hefði verið í fyrsta
síkipti, sem hann hefði farið á
sjó, og væri hann ákveðinn í
að flara aftur um leið og hon-
um byðist tækifæri ti!. Ekki
kvaðst hainin hatfia verið v'itund
hræddur þegar slysið bar að,
en ekki virtust þó skipsfélag-
ar hans samþykkja það, og
sögðu hann hafa biieytt bux-
urnar. „Þær voru sjóbteutar,
fíflin ykkar,“ svaraði Her-
mann, og lét aðdróttanir fé-
laga sinmia enigin áhrií á sig
fá.
Elzti skipverjinn heitir
Markus Justesen, og hefur
hann stumdað sjómennsku í
Messaguttinn, Hermann Jo-
hansson
47 ár. Hanm sagðist hatfa lent
í sjóslysum áður, einu sinni
verið á báti, sem brann, og
tvisvar lient í árekstri við önn-
ur skip. „Þetta er þó i fyrsta
skipti, sem ég tapa föggrum
mfaum, og má reyndar þakka
fyrir að hafa ekki tapað líf-
inu.“ Hann kvað strákana
al'la hafa sýnt mikla hreysti
og huigrekki, en margir hefðu
þó verið orðnir illa kaildir þeg-
ar þeir hefðu náðst um borð
í brezka togarann.
Markus rómaði mjöig gest-
rismi áhafnarinnar á Othelo,
og sggði, að þeir skipbrots-
menn hefðu lifað þaxna í vel-
iystingum, horft á kvikmynd-
dr, fengið frábæran mat oig
setið á snakki. — GBG.
Mynd þessi var tekin í þann mund að Othello kom á slysstaðinn. Brúin og skuturinn eru enn
ofansjávar.
Bræðurnir þrír, talið frá v.: Jakob, Andras og Sofus. <Ljósm.
Mbl. Kr. Ben.).