Morgunblaðið - 13.05.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. MAl 1972
SAGAN
TVITIJG
'STULKA
OSKAST.
1 þýðingu Huldu Valtýsdóttur.
kaus það, að hið auðvelda sýnd-
ist auðveit. Búið spi'l.
Pigs-out-hljómsveitin tók
undir síðustu tónana svo fiðlu-
hljómurinn drukknaði alveg og
þar með var flutningnum lokið.
Síðustu áheyrendurnir voru að
hverfa út að undanskildum
ndkkrum furðufuglum eins og
mér og Bolsover. Upphafning nr.
9 var kolfaliin. fig hafði reynd-
ar vitað það fyrir að svo mundi
fara og líka vonað þáð, en nú
var ég undarlega vonsvikinn.
Bolsover kveikti sér í sígar-
kirkju sunnudaginn
hádegi.
ettu. „Var nokkuð í þetta varið
frá þinum sjónarhól?"
,,Nei. Það var. . nei. En frá
þínium?"
„Nei. Ég verð þó að fara um
þetrta nokkrum orðum í grein-
inni. En þau verða ekki mörg.
Má ég hringja til þin ef ég verð
í vandræðum?"
Við stóðum upp og gengum
meðfram tómum sætunium,
„Jæja, blessaður, Terry.“
„Heyrðu, Doiuglas. Ef ég væri
í þinum sporum, þá mundi ég
koma þessum Roy Vandervane
14. maí kl. 11 fyrir
Safnaðarnefnd.
út í hvelli. Ég kannaðist við
nokkra skugigalega náunga
héma í kvöld, sem eru til ails
Vísir. Ég þekki þá frá útiháitíð-
um. Þar sem þeir hafa komið af
stað óspektum. Vinur þinn er aJ-
veg nógu sérkennileg manngerð.
til þess að athyglin gæti beinzt
að hon um."
„Ég ætla þá að leita hann
uppi. Þakka þér fyrir."
Verið var að slökkva Ijósin,
þegar ég fann loks Roy á bak
við pallinn. Hann, sá silfurhærði
og einn eða tveir úr Piigsout-
hljómsveitinni stóðu þar í
hnapp og þögðu. TiJ hliðar
við þá voru litlar dyr, sem sjálf-
sagt höfðu upphaflega verið æti
aðar vinnuklæddum viðgerðar
mönnum með verkfærakassam
sína. Roy hélit á fið’ukassamum,
Hann lieit upp, þegar ég náigað-
ist og setti upp breitt bros.
„Jæja, þarna ertu, gamii. Éj
var að segja þeim, að mér hefði
verið nær að haatta, þegar tæki-
færið gafst til þess."
„Ætii það ekki."
„Vertu óhræddur, ég ætla
ekki að spyrja þig, hvernig þéi
hafi fundizt. Það má bíða, ásamt
öðru. Það fór ekki á miili máia,
hver skoðun áheyrenda var.“
„Þessir asnar vlta ekkert
í sinn haus," sagði einhver.
„Moðhausar," sagðd annar.
„Við skulum koma," sagði ég
við Roy.
„Já, við skuluim fá okkur
hressingu og rabba svolitið sam
an. Ég þafcka fyrir og biðst inni
lega afsökunar."
Þegar allir höfðu tekizt
í hendur og einhver hafði fuil-
yrt að óþarft væri að biðja af-
sökunar, þreifuðum við Roy okk
ur áfram í myrkrinu meðifram
húsihliðinini að aðalinnganginium,
þar sem Roy hafði skildð bílinn
sinn eftir.
„Roy, þvi miður . . .“
„Ekki segja neitt núna, Dugg-
ers, ef þér er sama. Eklki orð,
fyrr en við erum komnir
úr þessu óheilnæma and-
rúmslofti héma.
Við komum fram fyrir húsið,
þar sem gengið var inn i and-
dyrið.
Þar Sitóð enn fjöldi fóiks í smá
hópum eða á randi. Ég rak
strax auigun í langan slána í
rúsfcinmsjakka. Hann leit snöggv
ast á hópinn, sem stóð í kring
um hann. Án frekari orðaskipta
genigu þeir í veig fyrir okkur.
„Nei, er ekki þarna koaninn
sjálfur sir Roy Vandervane?"
sagði forkólfurdmin. „Og með
fiðluræksnið sitt. Heyriði, eig-
um við ekki að vera vondir
stráfcar og takana af homum?"
Hann tók stökk eins og list-
dansari að Roy og gerði sig lik-
legan tdl að hrifsa af horuum fiðl
una. Ég tók af mér gleraugun
og stakk þeim í brjóstvasann.
Roy sneri upp á sig til varnar.
„Ég veid aðetta misrtógst,"
sagöi hann og gerði sér upp
kumpániegan tón. „Mar si-grar
ekki adla í fyrstu atrennu."
„Við skulum koma, Roy.“
„Haltu kjafti," sagði sá i rú-
skinmsjakkamum. „Svona, látt
okkur hafana."
„Pigis-out voru ágætir, fannst
ykkur ðakfci ?“
Nú náði sláninn fiðlukassan-
um, um leið og aðrir gripu um
handleggina á Ftoy. Tveir aðrir
sneru sér að mér. Ég kom höggi
á slánann, á bak við eyrað þeg
ar hann ætlaði að stökkva burit
með fiðCuma. Hann féll við á
hnén, en við það slengdist fiðlú
'kassinn í götuna. Einhver rak
höfuðið í miagann á mér, svo að
óg hrökk í kút og um ieið fékk
ég bylmingshögg á viðtoein-
ið, svo ég skall á hnakkann. Um
leið og ég datt, fannst mér há-
vaðinn hljóðna í kring um okk-
ur. Áður en ég komst á fætiur,
sparkaði einhver til miin!. Ég
greip fótinn og sneri upp á
hann, en mdssti takið. Öðrum
fæti var sparkað í bakið á mér,
en ekki fast. Loks komst ég á fæt
ur og hóf fáhnkennd slagsmál
við einhverja tvo. Ég heyrði
stumur og vein og brestí i ein-
hverju úr tré og ioks þungan
óhugnanjlegan dynk, sem óg
kannaði&t við. Höfuð hafði skoll
ið í gangstéttina. Hröð fótatök
fjarlægðust. Mér tókst að sparka
í sköflunginn á þeim sem hélt
mér og losmaði. Einhver Lagði
handleggdnn utm axlir mér.
„Eruð þér ómeiddur?" spui-ði
ungur maður í bláum einkenn-
isbúndngi.
„Já, þakka yður fyrir."
Ég sá hóp fjarlægjast út í
myrkrið, þar af var að minnsta
kosti einn lögregíliuþjönn.
Skarmn.t frá mér lá fiðlukassinn.
Lokið hékk á annarri löminni og
Stradivaríusar-fiðla Roys var
mölbrotiin. Bútamir hénigu sam-
an á strenigjunum einum. TVær
stúlkur stóðu álútar yfir Roy.
Hann lá hreyfingarlatus. Hróp
bárust úr fjarska. Eleira fölk
kom að.
9. kafli.
HINN NÁUNGINN
„Ertu visis um að þú sért
ómeiddur?"
„Já, alveg viss, Viv. Þetta eru
bara sfcrámiur."
„Eklki skildist mér það á því
sem s-tóð i biöðunum." Vivienne
var tortryggin, rétt eins og hún
grunaði mig um að halda því
leyndu af hégómlegum á&tæð-
um eða i fjángröðraskyni, að ég
væri hrytgigtorotinn.
„Þú þekkir nú blöðini. Ég er
bara þreyttur. Ég varð að gefa
skýrslu á lögreglustöðinni og
svo varð ég að bíða óratíma á
sjúkrahúsinu eftír þvd að fá að
vita, hvort Roy væri höfuð-
kúpubrotinn. Svo ég kom seint
heim."
Ær þá allt í lagi með hann?"
Nú var tónninn í röddinni þann
ig, að henind kæmi það ekki á
óvart þótt höfuðlkúpan á Roy
væri óvenju siterk, eins og i öðr-
um þverhausum.
„Jú, i sæmilegu lag-i. En höf-
uðhögg geta orsakað ýmislegt
svo þeir vilja ekki sleppa hon-
HÚS í GAMLA
BÆNUM ÓSKAST
Hús eða íbúð í gamla bænum óskast. Skipti á sólríkri íbúð
í Fossvogi kæmi til greina. Seljist milliliðalaust.
Upplýsingar í síma 83843.
Verzlunarhúsnæði
við Lnugnveg
á tveim hæðum, til leigu nú þegar, eða 1. september.
Leigist í einu lagi, eða eftir samkomulagi.
Upplýsingar i síma 33271 kl. 13—17.00.
Mœðrafélagskafíi
KAFFISALAN verður að Hallveigastöðum
sunnudaginn 14. maí kl. 3.
Komið og drekkið síðdegiskaffi með góðum
kökum og brauði hjá mæðrafélagskonum
og styrkið með því Katrínarsjóð.
Nefndin.
Breiðholtsprestakall
Séra Páll Pálsson umsækjandi Breiðholts-
prestakalls heldur guðsþjónustu í Bústaða-
velvakandi
0 Skemmtilegt
sjónvarpsefni
Hér fjallar húsmóðir um
forna þjóðfélag&fræði:
„Mig lanigar til að koma á
framfaari þökkum til sjónvarps
ins vegna þáttarins „Arfurinn
fomi", sem Einar Pálsson skóla
stjóri fiutti. Þar var stórfróð-
legit og merkiiegt efni vel flutt.
Var þar um alinýstárlega túlk
un að ræða á fomum menning-
ararfi okkar Islendinga, já og
að því er virðist margra ann-
arra þjóða. Þessi þáttur vakti
margar spumiingar, t.d.: hafa
engir aðrir rannsakað þetta?
Er ekki þarna stórkost-
legt tækifæri fyrir okkar
stærstu menntastofnun — Há-
skólann — tií að koma á fram-
færi við visindastofnanir og
menn eriendis hversu
geysilegum menningarfjársjóði
Lslendinigar virðast hafa yfir
að ráða? Því eftir því sem ég
gat í ráðið, virðist hafa fund-
izt hérna eins konar fommenn-
ingar samnefnari eða lykill að
ýmisum stærstu gátum menning
arfræðinnar.
Merkileg þótti mér tilgátan
um 36-skipt kon-ungsvald,
venjulega leggur maður þann
skilning í að einn kanungur sé
þar sem konungsvald er. Að
visu virðast konungar að
fomu hafa verið mismunandi
valdamikiir og hafa jafnvel
gegnt mismunandi hiutverk-
um, svo 36-skipt konungsvald
gætí alveg eins staðizt.
Þá voi'u elfiki síður merkileg
ar hiiðstæðumar um hringina
og þridrangana. Þessir þri
dranigar virðast skipta svo
mi'klu máli í fornum trúar-
brögðum, að þar sem þeir voru
ekki til frá náttúrunnar hendi,
voru þe;r beinlínis búnir til í
sambandi við hringina, og þá
alltaf í suðvesturáttiinni.
Þá vakna ýmsar fleiri spurn
ingar s.s.: var íslenzka goða-
veldið byggt á gömlu. við-
teknu stjórnarfari; „kornkon-
ungdæmimu" ? Voru trúarbröigð
forfeðranna grundvölluð á
þeirra tíma speki og þekkingu,
en ekki eiitthvað út í bláinn?
Var þá íslenzka „lýðveldið"
engin „meyfæðing" eftir allt
saman? Mér hefur alla tíð fund
izt út í hött að þessi.r forfeð-
ur okkar, sem að allmargra
mati áttu að vera „ruddalegir
víkingar", „óskrifandi búand-
kariar" o.fi. i þeirn dúr, kæmu
sér upp háþróuðu og flóknu
réttarríki á einum 60 árum,
eins og haldið hefur veriið að
okkur. Hitt þykir mér senni-
iegra að þeir hafi komið með
þessa vitneskju með sér —
kannski hafa þeir breytt þessu
eitthvað í nýja landinu, s.s.
eins og að skipta konungsvald
inu á margar hendur.
Annars kom svo margt fróð-
iegt og nýfit fram í þe&sum
þætiti, að það er nauðsynlegt
að fá að sjiá hann aftur tid að
geta áttað sig betur á efninu.
Vil ég eindregið mælast til þess
að hann verði endurtekinn við
fyrsta tækifæri. Einar Pálsson
nefndi, að hann væri búinn að
gefa út bækur um þetta efni,
sem hanm kvaðst vera búinn
að vi.nna við rannsóknir á í 20
ár, og ef efnd þeirra er í dúr
við þáttinn, þá hljóta þær að
vera áhugavert lesefni.
Éig vii svo að lokum endur-
taka þakklæti mitt til sjón-
varpisins fyrir þáttánn. Megum
við fá fleiri þætti uim þetta
rannsóknarefnd Einar.s Pálsson
ar.
Húsmóðir í Kópavogi."
0 Fá ekki orða bundizt
Þessa hugvekju senda okk-
ur tvær úr landsprófi
„Kæri Velvakandi!
Við erum, hérna tvær úr
landsprófi og langar að vekja
fólk til umhiugsunar um það
hvernig alls konar lýður leik-
ur lausium hala á Islandi. Dæmi
um það er þeigar utanriikiisráð-
herra Bandarikjanna kom í op
inbera heimisókn til íslands síð
ast liðna vifcu. Þá var eins og
öllu hyskinu úr Fylkingunni
væri gefin sprauta. Hvemig
hefði það verið ef utanriifcisnáð
herra einhverra kommúnista-
mkjanna befði komið í opin-
bera heiimsókn ?
Hefði lýðurinn verið með
slíka uppvöðsiiusemi og rudda-
háitt vdð hann?
Eða hefði hann kannski
sleitot skósólana? Hvað
má fólk halda. Þetta fólk á að
kállast menntamenn, en virðist
ekki kannast við neitt sem kall
ast kurteisi. Við þetta unga
fóik eiigum að teljast mennta-
fóik en reynumist ekki annað
en ofbeldisseggir og ruddar.
Sæmir það íslenzkri þjóð að
haga sér svona? Höfum við
efni á því? Þetta fóik svertir
þjóðina í okkar augum og er
aðeins lítíll hluti hennar
og gengur það á kostnað hinna.
Geri þetta fólk girein fyrir
gjörðlum sínum.
TIL SÖLU
Mustnng Much I 1969
Upplýsingar Haukanesi 14, Garðahreppi
milli kl. 6—9 e.h.
R, og J."