Morgunblaðið - 08.01.1974, Side 25
MORGUNBLÁÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. JANUAH 1974
25
MAIGRET OG SKIPSTJÓRIMN
Framhaldssagan
eftir Georqes Simenon
Jóhanna Kristjónsdöttir
þýddi
32
— Þegar hann sá, að ég var
alveg að komast heim, sneri hann
við. Ég leit um öxl.. . og þarna var
hann svo hryggur og beygði sig
yfir hjólið sitt.
— Og þá flýttuð þér yður til
hans aftur?
— Nei, Ég hataði hann, vegna
þess að hann vildi, að ég giftist
Barens.. . Hann vildi bara sjálfur
fá frið fyrir mér... En þegar ég
kom að hliðinu uppgötvaði ég, að
ég hafði gleymt klútnum mínum,
og ég gat átt á hættu, að einhver
fyndí hann, svo að ég hjólaði til
baka að leita að honum... Eg hitti
engan. En þegar ég kom aftur
heim, var pabbi þar ekki. Hann
kom ekki fyrr en nokkru
seinna.. . og hann bauð mér ekki
gott kvöld. Hann var fölur og
reiður á svipinn... svo að mér
datt í hug, að hann hefði kannski
verið á gægjum bak við timbur-
hlaðann.. .
— Daginn eftir hlýtur hann að
hafa leitað í föggum mínum og
þar hefur hann fundið bréfin frá
Conrad. . . Þá læsti hann mig inni.
— Komið!
— Hvert förum við?
Maigret anzaði engu, en stefndi
í átt til Popingahússins. Það var
ljós í glugga fru Popinga, en ekki
sáu þau hana.
— Haldið þér, að það sé hUn?
Lögregluforinginn tautaði við
sjálfan sig.
— Honum hefur verið ó.rótt inn-
anbrjóst, þegar hann hraðaði sér
heimleiðis. .. hann hefur farið af
hjólinu.. . sennilega hérna... Svo
hefur hann leitt hjólið aftur fyrir
hUsið. Hann fann, að friði hans
var ógnað, en hann gat ekki yfir-
unnið sjálfan sig til að flýja með
ástkonu sinni..
— Og skyndilega sagði hann í
skipunartón:
— Verið kyrrar hér, Beetje.
Hann leiddi hjólið við hlið sér
eftir skógargöngunum, sem lágu
meðfram husinu og i áttina að
skUrnum.
i herbergi Jean Duclos var ljós
og hann greindi prófessorinn, þar
sem hann sat við borðið. Tveim
metrum frá var baðherbergis-
glugginn. en þar var dimmt.
— Hann hefur sjálfsagt ekkert
verið óðfús að fara inn,
hélt MaigreL áfrarn ræðu
sinni við sjálfan sig. — Hann hef-
ur beygt sig svona fram til að ýta
hjólinu inn í skúrinn!
Hann gaf, sér góðan tíma.
Það var engu líkara en hann væri
að bíða eftir einhverju. Og það
var eitthvað undarlegt að gerast
hann heyrði hljóð u,ppi við glugg-
annn í baðherberginu, einhver
reyndi að skjóta af byssu, sem
ekki var hlaðin. Síðan heyrðist
hávaði, eins og einhverjir ættust
við og dynkur, þegar einhverjir
skullu á gólfið.
Maigret gekk inn í hUsið, gegn-
um eldhUsið, hljóp upp á næstu
hæð og hratt upp baðherbergis-
dyrunum og kveikti ljósið í loft-
inu.
Tvær manneskjur lágu á gólf-
inu í hörkuáflokum — það voru
þeir Barens og Pijpekamp.
Barens virtist sefast, þegar lög-
regluforinginn kom, hann sleppti
byssunni og lá kyrr.
11. kapituli
GLUGGINN
— Bjálfi!
Það voru fyrstu orðin, sem
Maigret hreytti Ut Ur sér, um leið
og hann dröslaði Barens hrana-
lega á fæturna aftur og studdi
andartak við hann, ella hefði ungi
maðurinn sjálfsagt hnigið niður.
Hann heyrði, að dyr voru opnaðar
og Maigret öskraði:
— Allir eiga að fara niður!
Hann hélt á byssunni í hend-
inni og handlék hana án nokkurr-
ar varkárni, því að hann hafði
sjálfur tekið Ur henni skotin.
Pijpekamp dustaði af fötum
sínum. Jean Duclos benti á
Barens og spurði:
— Er það hann?
Ungi maðurinn var aumkunar-
verður ásyndum. Hann líktist
lang mest skólastrák, sem hefur
verið staðinn að prakkarastrik-
um. Hann þorði ekki að líta á
neinn og vissi ekki, hvað hann átti
að gera við hendurnar á sér.
Maigret kveikti ljósið i dagstof-
unni. Any gekk síðust inn. FrU
Popinga vildi ekki setjast niður,
og Maigret gat sér þess til, að
hnén á henni skylfu undir kjóln-
um.
NU sáu þau franska lögreglufor-
ingjann fara ögn hjá sér í fyrsta
skipti. Hann tróð i pípu, kveikti i,
settist í hægindastól, en reis strax
upp aftur.
— Ég hef skipt mér af máli,
sem ekki kom mér við, sagði hann
hraðmæltur. — Landi minn lá
undir grun og því var ég sendur
hingaðtil að upplýsa málið.. .
Hann kveikti á ný í pípunni,
eins og til að fá ögn meiri um-
hugsunarfrest. Svo sneri hann sér
að Pijpekamp.
— Betje stendur hérna fyrir
utan.. . sömuleiðis faðir hennar
og Oosting... Þau geta annað-
hvort farið eða komið inn. .. Það
fer eftir því hvort þau vilja fá að
vita sannleikann.
Lögreglumaðurinn gekk fram.
Andartaki síðar kom Beetje inn,
niðurlUt og feimnisleg. Síðan kom
Oosting með hnyklaðar brýnnar
og siðastur kom Liewens bóndi,
náfölur af reiði.
Maigret opnaði dyrnar að borð-
stofunni og leitaði að einhverju í
skápnum. Þegar hann kom aftur
hélt hann á koníaksglasi í hend-
inni.
Hann drakk aðeins eitt glas.
Hann var í vondu skapi. Allir
stóðu í hnapp umhverfis hann og
hann virtist vandræðalegur.
— Þér viljið sem sagt fá sann-
leikann, Pijepkamp?
Og svo bætti hann hranalega við:
— NU, jæja, það verður þá að
hafa það! Við komum frá ólíkum
löndum. .. Meira að segja
andrUmsloftið er öðruvísi hér en í
Frakklandi. Þér höfðuð grun um,
að hér hefði gerzt fjölskyldu-
harmleikur og því tókuð þér því
fegins hendi þegar sU tilgáta kom
fram, að verknaðinn hefði framið
erlendur sjómaður... Það var
betra fyrir alla... Það mátti ekki
verða hneyksli.. . Yfirstéttin varð
að ganga á undan'með sama góða
fordæminu. . . En ég sé nU Pop-
inga alltaf fyrir mér hér í stof-
unni. . . hann lætur Utvarpið
glymja og dansar, meðan morð-
inginn horfir á.. .
Hann horfði ekki á neinn sér-
stakan, þegar hann hélt áfram:
— Byssan fannst í baðherberg-
inu.. . því er augljóst, að skotið
hefur komið innan Ur hUsinu. Þvi
að það er fáránlegt að ætla, að
morðinginn hafi haft nægilegan
andvara á sér til að kasta byss-
unni inn — og srstaklega upp á
aðra hæð, eftir að hann hafði
framið morðið, svo að ég tali nU
ekki um hUfuna og vindlastubb-
inn.
Hann tók að ganga fram og aft-
ur, en forðaðist sem fyrr að líta á
hin. Oosting og Liewens, sem
skildu ekki, hvað hann sagði,
störðu fast á hann, eins og þeir
reyndu að geta sér til um, hvað
hann var að segja.
— Kaskeitið, vindlastubburinn
og siðast, en ekki sizt byssan, sem
tekin var Ur náttborðsskUffu Pop-
inga.. . þetta var of mikið af þvi
góða... Skiljið þér mig? Það átti
að vera of mikið af sönnunargögn-
um.. . Morðinginn vildi svei mér
hafa spilin vel stokkuð.. . Oosting
eða einhver utanaðkomandi hefði
kannski skilið eftir eitthvað af
þessu, en ekki allt!
— Því er ljóst, a& morðið var
fyrirfram ákveðið... og að morð-
inginn hafði hugsað sér að reyna
að komast hjá refsingu...
— Því varð að nota Utilokunar-
aðferðina.. . Baesen var sá fyrsti,
sem ég gat Utilokað.. . Hvaða
mynd er á þvi að ganga inn í
borðstofuna, skilja þar eftir
vindlastubb, fara síðan upp i
svefnherbergi og ná i byssuna og
skilja að lokum hUfuna sína eftir
ofan á baðkarslúgunni?
— Næsti aðili, sem ég gat Uti-
lokað, var Beetje, sem hafði ekki
farið upp á aðra hæð allt kvöldið
og gat þvi ekki hafa komið hUf-
unni þar fyrir, auk þess gat hUn
heldur ekki hafa stolið hUfunni,
því að hUn gekk við hlið Pop-
inga. . .
— Faðir hennar hefði getað
framið morð, eftir að hann hafði
séð hana með elskhuga sínum...
En þegar þar var komið sögu var
of seint að læðast upp á baðher-
bergið...
— Við kromum þá að Barens. . .
Hann hafði heldur ekki farið
upp. .. Hann hafði ekki stolið hUf-
unni.. . Að vísu var hann af-
brýðissamur Ut í kennara sinn, en
klukkustundu áður gat hann ekki
verið viss í sinni sök.
Maigret þagnaði og sló Ur píp-
unni sinni án þess að skeyta hið
minnsta um að askan hrundi öll
niður á teppið.
— Þetta er hér um bil sagan öll.
Við eigum nU aðeins valið milli
frU Popinga, Any og Jean Duclos.
Engar sannanir finnast gegn
neinu þeirra. En það er heldur
ekkert, sem er til hjálpar við að
Utiloka neitt þeirra. Jean Duclos
kemur Ut Ur baðherberginu með
byssuna í hendinni. . . Það má
taka sem vísbendingu um sakleysi
hans, en auðvitað getur það einn-
ig verið snjallt kænskubragð.. .
Þegar hánn gekk heimleiðis með
frU Popinga hafði hann þó ekki
tök á því að stela hUfunni. ,. og
sama máli gegnir með frUna.. .
— Það voru aðeins tvær mann-
eskjur, sem gátu hafa stolið hUf-
unni. .. Barens eða Any... Og fyr-
ir stuttri stundu var það sannað,
að Any hafði verið ein eitt andar-
tak við bát Oostings.. .
— Ég tel ekki vindlastubbinn
með... Það er hægt að tina upp
slíkan stubb, hvar sem er á göt-
unni. . .
— Af öllum, sem hér eru í
kvöld, var Any sU eina, sem hafði
verið ein uppi og hafði auk þess
farið inn í borðstofuna.. .
— En hvað glæpnum sjálfum
viðvék hafði hUn pottþéttustu
fjarvistarsönnunina. . .
Maigret lét augun hvarfla yfir
alla viðstadda, án þess að festa
þau á neinum sérstökum. Síðan
breiddi hann Ur teikningu Jean
Duclos á borðinu.
— Any kemst ekki inn í bað-
herbergið nema fara annaðhvort i
gegnum herbergi Frakkans eða
systur sinnar.. . Stundarfjórð-
ungi áður en morðið er framið er
hUn i sínu herbergi. .. Hvernig
ætlar hUn sér að komast inn í
baðherbergið? Hvernig getur hún
verið viss um að komast gegnum
annað svefnherbergjanna á réttu
augnabliki?... Gleymið því ekki,
að hUn hefur ekki aðeins lagt
stund á lögfræði, heldur einnig
VELX/AKAIMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl 10.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Úthlutun
Framkvæmda-
nefndar bygginga-
áætlunar
Blöndubakka 5, Reykjavík, skrif-
ar:
,,Kæri Velvakandi.
Ég vona, að þetta bréf fái pláss í
dálki þínum, en lendi ekki í rusla-
körfunni.
Við hjónin sóttum um íbUð hjá
Framkvæmdanefnd bygginga-
áætlunar seinni hluta árs 1973.
Við uppfylltum öll skilyrði, sem
sett voru til að verða úthlutað
íbúð. Við eigum þrjú börn, en
fyrirvinna heimilisins er 65%
öryrki vegna slyss um borð i tog-
ara. Hann fór á sjóinn i atvinnu-
leysinu — 1968 minnir mig, að
það hafi verið. Þá var hann að
læra pípulagnir og fór að vinna
við þær þegar hann kom aftur i
land, en varð að hætta vegna
heilsubrests, sem stafaði af þessu
slysi, en fékk þá vinnu í verzlun.
Hann heldur sér gangandi á mjög
óæskilegum lyfjum sem hann
getur þó þvi miður ekki án verið.
Þrátt fyrir þessi lyf er hann
stundum rúmliggjandi. Slík veik-
indi hljóta alltaf að hafa áhrif á
aðra fjölskyldumeðlimi. Ögjörn-
ingur er að koma í veg fyrir, að
svona erfiðleikar hafi ekki áhrif á
börn, og getur hver og einn sagt
sér sjáfur hversu æskileg þau
eru.
0 500 umsóknir
um 112 íbúðir
Ibúðarumsókninni f.vlgdi
mjög svo ýtarlegt læknisvottorð,
en einn þeirra manna, sem að
Uthlutun íbúðanna stóðu, lét svo
um mælt við manninn minn, að
það væri sterkara að láta læknis-
vottorð fylgja.
En ekkert dugði samt.
Ég geri ráð fyrir, að fleiri fjöl-
skyldur en mín búi við svipaðar
aðstæður, og að samt hafi verið
gengið fram hjá þeim. Þætti mér
fróðlegt að frétta um það, ef fólk
vill og getur lofað öðrum að sjá og
heyra hvernig framhjá því hefur
verið gengið við þessa Uthlutun,
hver svo sem ástæða ráðamanna
kann að vera.
Ég geri mér vel ljóst hversu
erfitt starf það hlýtur að vera, að
sjá um þessa Uthiutun þar sem
þörfin er svo mikil, að fimm-
hundruð umsóknir bárust um eitt
hundrað og tólf íbúðir.
# Sögusagnir —
og aðferð til
að uppræta þær
I fyrra var Uthlutað íbúðum
i Torfufelli, og veit ég, að hjón
með eitt barn fengu þar þriggja
herbergja íbúð.
Síðustu vikurnar hafa margar
sögur gengið um bæinn vegna
nýafstaðinnar Uthiutunar. Ein er
á þá leið, að maður með konu og
tvö börn hafi fengið Uthlutað
íbúð. Önnur er um hjón, sem
nýkomin eru frá Svíþjóð þar sem
þau hafi búið s.l. fjögur ár, en
fimm ára búseta mun hafa verið
eitt af skilyrðunum fyrir Uthlut-
un. Einnig mun skilyrði fyrir
Uthlutun vera, að þrjU börn hið
minnsta séu í fjölskyldu, þegar
sótt er urn fjögurra herbergja
íbúð. (Allar íbitðir i síðustu Ut-
hlutun voru fjögurra herbergja).
Sögunni um fjölskylduna, sem
kom frá Svíþjóð, fylgdi líka, að
þau hafi verið svo viss unt að fá
íbúðina, að þau hafi verið bUin að
sækja um skólavist fyrir börn sín
s.l. vor.
Þegar maður heyrir svona
lagað, sem maður á reyndar bágt
með að trUa — og vill alls ekki
trUa — um menn í svona miklum
ábyrgðarstöðum, þá getur maður
ekki annað en farið fram á, að
opinber rannsókn verði látin fara
fram á Uthlutuninni. Slikt ætti að
vera þessum mönnurn bæði ljUft
og skylt, bæ'ði gagnvart sjálfum
sér og hinum almenna borgara.
Það held ég líka, að hver ntaður.
sem vinnur nieð heiðarleika og
hreinni samvizku muni gera, og
ekki trUi ég öðru en að þeir rnenn
sem hér um fæðir, séu þannig
gerðir.
Ég og fleiri viljum vita hvað et
satt i þessu og hvað er ekki satt —
fyrr mun slúðrið ekki taka enda.
Virðingarfyllst,
Svanhvft Hlöðversdóttir."
— HAFIÐ
Framhald af bls. 10
markaðar, en trúlega verða þær
bundnar því, að vanþróuðu þjóð-
trnar njóti góðs af.
Ef ekki verður gætt varkárni í
riafrannsóknaskipulagningunni
undir yfirumsjón nefndar, er
hætt við að rannsóknir á Utsævi
verði miklum erfiðleikum háðar.
Aðeins stórveldin hefðu afl til að
stunda slíkar rannsóknir með
hjálp gervihnatta.
Það verður einnig erfiðleikum
háð, að ákvarða hver á að vinna að
baráttu gegn mengun innan efna-
hagslögsögu þjóðanna; þjóðirnar
sjálfar eða alþjóðleg stofnun..
Auðvitað verður það hlutverk
slíkar alþjóðlegrar stofnunar að
fylgjast með mengun og berjast
gegn henni á Uthöfunum utan
efnahagslögsögunnar. Ástæða
þessa vandamáls er sU, að nokkur
strandríki hafa komið sér upp eft-
irlitsnefndum, sem berjast eiga
við mengun grunnsævis. Þessar
þjóðir krefjast þess að geta fylgzt
með þeim skipum, sem valda
menguninni, þótt þau séu utan
landhelgi viðkomandi þjóðar.
Leyfi til slíks eftirlits með skip-
um verður að grundvallast á al-
þjóðlegum samþykktum, svo öllu
réttlæti sé fullnægt, því annars
kynni að gæta hlutdrægni og mis-
munun skipa eftir þjóðerni.
Frá árinu 1968 hafa stórveldin
lagt mikla áherzlu á að grunn-
sævismörk (þ.e.a.s. eins konar
landhelgi) verði bundin við 12
mílur og á frjálsar siglingar á
alþjóðaleið. Stórveldin gætu e.t.v.
fengið kröfur sínar samþykktar,
ef þau fallast á 200 mílna efna-
hagslögsögu. Bak við þessa kröfu
stórveldanna eru fiskveiðihags-
munir svo um nægilegt svigrUm
fyrir flota og flugher.
Svo gæti farið, f ljósi hertækni-
þróunar (kafbátar og neðan
sjávarflugskeyti), að stórveldin
fari fram á 200 mílna landhelgi
til að tryggja varnir sínar. Reynd
in gæti orðið sU, að ólíkir hags-
munir þ.e.a.s. hagfræðilegir um
hverfisverndunarlegir og her-
fræðilegir rynnu saman, yrði þá
200 mílna landhelgi og eignarétt-
ur hverrar þjóðar um sig á land-
grunninu Utkoman. Frelsi haf-
anna yrði þá að láta undan síga og
flytjast Ut á opið haf, þá værí hætt
við, að eign alls mannkyns, hafið,
yrði ekki vistfræðilega verndað
til handa komandi kynslóð heldur
yrði sjávarlífi eitt vegna sér-
plægni og skammsýni.
VERKSMiDJU
ÚTSALA!
Opin þriðjudaga kl. 2-7e.h. og
föstudaga k!.2-9e.h.
A LrTSOLJUNN!:
Flækjulopi Vefnaóarbútar
Hespulopi Bílateppabútar
Flækjuband Teppabútar
Endaband Teppamottur
Prjónaband
Reykvíkingar reynló nýju hraóbrautina
upp i Mosfellssveit og verzlió á útsölunni.
ALAFOSS HF
MOSFELLSSVEíT