Morgunblaðið - 04.08.1979, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 1979
sLag B ra rinu rz
með litla plötu
son, Steingrímur Óli Sigurðsson, Baldur Pétursson, Eva
Albertsdóttir, Erna Þórarinsdóttir og Erna Gunnarsdóttir.
Þær Ernurnar og Eva hafa nú um tíma sagt skilið við Hver
Þar sem bær hafa gerst Brunaliöar í ferö Brunaliðsins um
landiö, en væntanleg er frá Þeim plata innan tíðar.
í stað söngtríósins hefur verið fengin ein söngkona,
Heiða Ingimundardóttir.
Hljómsveitin mun vera á leiðinni til Færeyja til dans-
leikjahalds en Þess utan mun hún halda sínu striki og
einbeita sér að peim markaöi sem fyrir hendi er á
norðurlandi.
Hljómplötuútgáfan hf. gefur út plötu Hvers.
Hver heitir hljómsveit frá Akureyri, sem hefur leikið par
um nokkurra ára skeið við góöar undirtektir norðanmanna
að sögn.
Hver gaf út sína fyrstu plötu í síöustu viku, litla tveggja
laga plötu með tveim frumsömdum lögum, „Helena,, og
„Ég elska Þig“ en lögin voru hljóðrituð í Hljóðrita í
Hafnarfiröi undir stjórn Magnúsar Kjartanssonar, Bruna-
liösstjóra Þessa dagana.
Á plötunni er hljómsveitin Hver skipuð Þeim Þórhalli K.
Vogar og Hilmari Þór Hilmarssyni, en Þeir eiga heiöurinn af
lögunum, auk peirra eru í hljómsveitinni Leifur Hallgríms-
Fyrir rétt rúmum níu árum, eða í maí-mánuði árið 1970, bárust
söngvari og lagasmiður hljómsveitarinnar Fleetwood Mac, Peter
stóð hljómsveitin á hátindi frægðar sinnar og lög eftir Peter Green
The World“ og „Oh Well“ höföu skipað hljómsveitinni í flokk með
heimsins.
Síöan þá hefur lítiö frétzt af
Green, en þó var vitað aö hann
haföi selt síöasta gítarinn sinn fyrir
nokkrum árum og aö flestra mati
var þaö borin von, aö hann myndi
nokkurn tíma aftur ieika inn á
hljómplötu. Þaö var því eölilegt aö
útkoma nýrrar breiöskífu meö
kappanum, „In The Skies“, vekti
mikla athygli, en skífa þessi kom út
fyrr á árinu. Á henni þykir Green
sanna aö hann hafi engu gleymt og
víst er aö fyrir gamla Fleetwood
Mac aödáendur er plata þessi sem
sending af himnum ofan.
Sú staöreynd aö Peter Green
hefur dregiö sig út úr skarkala
heimsins hefur valdiö því að ýmsar
slúðursagnir hafa komizt á kreik um
störf hans og lifnaö. Sem dæmi má
nefna aö sagt var aö hann byggi í
þýzkri kommúnu, ynni sem grafari,
heföi unniö sem sjúkraliöi á hóteli,
benzínafgreiðslumaöur og einnig
reynt fyrir sér í hótelrekstri. Þegar
hann síöan skrifaöi undir samning
hjá PVK útgáfufyrirtækinu, sem er
smáfyrirtæki, og hóf aö leika inn á
hljómplötu snemma árs í fyrra,
haföi hann áöur veriö nokkra mán-
uöi á geðveikrahæli og um tíma var
hann meira aö segja í fangelsi.
Ástæöan fyrir því aö hann fór á
geöveikrahæli var sú aö áriö 1977
lenti hann í rimmu viö fjárhalds-
mann sinn. Green ógnaöi honum
meö riffli og heimtaöi aö þeir hættu
aö taka viö því fé, sem Green fékk
fyrir höfundaréttinn af lögum sín-
um. Upphæöin sem um var aö
ræöa var jafnviröi 25 milljóna króna
á ári.
Peter Vernon Kall, einn af for-
stjórum PVK, hefur sagt að þegar
Green hafi skrifaö undir samninginn
viö þá hafi líkamlegt ástand hans
veriö slæmt. „Hann var eins og
klipptur út úr „One Flew Over The
Cuckoo's Nest“. Hann boröaöi meö
höndunum og var „uppdópaöur" af
alls konar lyfjum. Green sagði eitt
sinn viö mig aö hann heföi ekki
getaö þolaö aö vera á geöveikra-
hælinu, fólkiö heföi veriö aö gera
hann brjálaöan."
Ööru máli gengdi um veruna í
fangelsinu, sem Green fannst allt
aö því þægileg. „Hann gat setiö og
talað viö moröingja og kynferöis-
afbrotamenn á jafnréttisgrundvelli
og haft gaman af því. Honum fannst
allir afbrotamennirnir áhugaveröir
og lagöi sig fram viö að kynnast
þeirn," segir Kall.
Þegar upptökur á nýju plötunni
hófust haföi Green ekki leikiö á
gítar í sex ár. Fyrst í staö varð hann
svo aumur í fingrunum af aö leika,
aö hann gat ekki spilaö lengur en í
hálftíma í einu.
Meöan á upptökunum stóö var
Green mjög tæpur. Annaö hvort var
hann fullur af áhuga, eöa hann lét
ekki sjá sig. En þegar hann mætti í
stúdíóiö lék hann viö hvern sinn
fingur og hann naut þess sífellt
meira og meira að spila.
Ástæöan fyrir því aö hann skrif-
aöi undir samning viö PVK er sú aö
þaö fyrirtæki hefur engin áform um
aö gera hann aö stjörnu é nýjan
leik. Ef Green hefur áhuga getur
komið til greina aö gefa út aöra
Þær fregnir að aðalgítarleikari,
Green, væri hættur í henni. Þá
á borð við „Albatross“, „Man Of
virtustu og beztu hljómsveitum
plötu, en um þaö segir ekki neitti
samningnum. Útgáfufyrirtæki nokk-
urt bauð honum hins vegar samn-
ing fyrir nokkrum árum og var, þar
kveöiö á um aö Green sendi frá sér
fjórar plötur á fjórum árum og fengi
í staöin 900.000 dollara. Green vildi
ekki sjá tilboöið, hann er á móti
peningum, sem heilla hann ekki hiö
minnsta.
Um Fleetwood Mac, eins og þeir
eru í dag, segir Green aö tónlistin
sé ekki slæm. Reyndar leikur Green
meö í einu lagi, sem til greina
kemur aö hafa á næstu plötu
hljómsveitarinnar.
„Ég sá Fleetwood Mac tvisvar
sinnum í Bandaríkjunum,“ segir
Green, „og skemmti mér konung-
lega í annaö skiptiö. Sumt af tónlist
þeirra er þolanlegt, annaö gott og
enn annað lakara."
Um hina nýju plötu Greens, „In
the Skies“ er svo aö segja aö
tónlistin er mjög svipuö því, sem
var, þegar Green dró sig í hlé. Það
er meira aö segja eitt blues-lag á
plötunni, en þaö var einmitt fyrir
bluesgítarleik sinn, sem Green var
þekktastur. Og þaö er ekki að því
aö spyrja aö lag þetta er bezta lag
plötunnar. Kannski segja viðbrögö
trommuleikara Fleetwood Mac,
Mick Fleetwood, þegar hann heyröi
af plötu Green í fyrsta sinn, meira
en nokkur orð, en Mick var einmitt
meö Green í hljómsveitinni. Þegar
Vernon Kall lék fyrir hann efni af
nýju plötunni, varö honum svo
mikiö um, aö hann grét af gleöi.
SA.
„BOMBS AWAY DBEAM BABIES“
Flytjendur:
John Stewart: Söngur, kassa-,
rafmagns- ok dulcimer-KÍtar /
Lindsey Buckin>?ham: Gítar og
sönjjur / Brian Garofolo: Bassa-
gítar og söngur / Joey Carbone:
Hljómborð / Michael Botts:
Trommur / Stevie Nicks: Söngur
/ Mary Torrey: Söngur / Richard
Schiosser: Trommur / Chris
Whelan: Söngur og bassagítar /
Gary Weisberg: Trommur /
Buffy Ford Stewart: Söngur /
Russ Kunkel: Trommur /
Christine DeLisle: Söngur / Mary
Kay Place: Söngur / David Jack-
son: Kontrabassi / Wayne Hunt:
Hljómborð og söngur / Joey
Harris: Söngur / Croxey Adams:
Söngur / Dave Guard: Söngur /
Deborah Tompkins: Söngur /
Catherine Guard: Söngur.
John Stewart
(RSO/Fálkinn)
1979
Stjömugjöf: XXX
STJÓRN UPPTÖKU: John
Stewart auk Lindsey Bucking-
ham.
- 0 -
John Stewart er ekki nýtt nafn í
„bransanum". Stewart byrjaði
sem einn þriðju af þjóðlagatríóinu
Kingston Trio, sem Savanna Tríó-
ið tók sér til fyrirmyndar hér.
Stewart er líka kunnur fyrir
lagasmíðar sínar og sem gott
dæmi má nefna hið gullfallega lag
„Daydream Believer" sem
Monkees gerðu frægt á sínum
tíma.
John Stewart er nú á ferðinni
með níundu breiðskífu sína en
nokkuð er liðið síðan platan frá
honum kom. „Bombs Away Dream
Babies" er enn í sama rólega
þægilega stílnum sem þeir þekkja
sem hlustað hafa á Stewart, en
hann hefur átt ákveðinn hóp
hlustenda hérna um nokkurra ára
bil.
Það sem breytir hlutunum hjá
Stewart þessa dagana er að eitt
lagið á plötunni, „Gold“, er þegar
komið upp á topp tíu í Bandaríkj-
unum og að auki vinsældir hans í
Bretlandi, sem hefur haft það í för
með sér að stóra platan nýtur það
mikillar athygli að hún er komin
upp á topp tuttugu í Bandaríkjun-
um.
Eins kemur fram að framan eru
tveir meðlimir Fleetwood Mac
honum til aðstoðar, þau Lindsey
Buckingham, sem aðstoðar hann í
öllum lögunum, og Stevie Nicks
sem syngur með honum í „Gold“,
sem er tvímælalaust sterkasta
lagið á plötunni.
Önnur lög sem merkileg eru t.d.
„The Spinning of the World“ þar
sem rifjast upp ræturnar og
gamla spilamennskan í Kingston
Trio, eins eru lögin „Comin out of
Nowhere", „Lost Her in the Sun“
og „Midnight Wind“ góð.
Platan er nokkuð frábrugðin
því sem að fólki er haldið þessa
dagana, mjög einföld, melódísk, og
í þjóðlagastíl, en þess utan í
klassískum amerískum rólegheit-
um („laid back“) líkt og hljóm-
sveitir eins og Fleetwood Mac og
fleiri eru kunnir fyrir.
IIIA