Morgunblaðið - 10.02.1984, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. FEBRÚAR 1984
Bræðraminning:
Guðvarður Vilmundarson
og Árni Vilmundarson
Fæddur 29. mars 1912.
Dáinn 31. janúar 1984.
Guðvarður frændi minn hefur
nú kvatt þennan heim. Þó að
fregnin um lát hans kæmi ekki al-
veg á óvart kom hún engu að síður
sem reiðarslag og vakti sáran
söknuð í hjarta mínu.
Að sjá Guðvarð aldrei aftur er
erfitt að sætta sig við, en við ör-
lögin fær maður ekki ráðið. Maður
verður einungis að sætta sig við
orðinn hlut.
Við Guðvarður vorum alla tíð
miklir vinir og í hjarta mínu
geymi ég margar ljúfar minningar
um þennan indæla mann. Okkar
vinskapur hófst þegar við vorum
báðir á unga aldri og þegar ég lit
yfir farinn veg, þá finnst mér ég
standa í mikilli þakkarskuld við
hann vegna alls þess sem hann
gerði fyrir mig.
Hann var alltaf reiðubúinn að
rétta mér hjálparhönd þegar á
þurfti að halda, og hygg ég að
sama eigi við um aðra þá sem urðu
förunautar hans á lífsleiðinni.
Guðvarður var fæddur 29. mars
1912 að Löndum í Grindavík.
Hann var sonur Guðrúnar Jóns-
dóttur og Vilmundar Árnasonar,
sjómanns og bónda á Löndum.
Hann var ekki gamall er hann
fór að hjálpa til við störf heima
við og aðstoða við aðgerð í fiski í
Grindavík. Guðvarður fór alfarinn
að heiman um 16 ára aldur og fór
þá á bát sem fullgildur háseti við
fiskveiðar. Guðvarður var af-
bragðs sjómaður, glöggur og fylg-
inn sér við öll sjóstörf, eftirsóttur
í skipsrúm óg traustur maður.
Fiskimannaprófi hinu meira lauk
hann frá Stýrimannaskólanum f
Reykjavík 1933 með ágætisein-
kunn. Að prófi loknu beið hans
stýrimannsstaða á E/s Bjarka, en
þá var Eyþór Hallsson skipstjóri.
Á þeim tíma var erfitt að komast í
yfirmannsstöðu í íslenska flotan-
um, því þá voru þrír og fjórir rétt-
indamenn á sama skipi. Þetta sýn-
ir hvað Guðvarður hefur verið eft-
irsóttur í skipsrúm, strax í byrjun.
Alla tíð var hann í góðu áiiti sem
sjómaður, og ég heyrði oft á fyrri
árum að Guðvarður væri einn
dugiegasti starfsmaður íslenska
fiskiflotans. í um það bil 53 ár
starfaði hann á sjónum eða þar til
hann missti heilsuna og varð að
láta af störfum. Þó fór hann
nokkrar ferðir út á sjó eftir að
orðið var svona ástatt hjá honum.
Hann var alla tíð með hugann á
sjónum. Þegar við hittumst barst
talið að skipum, sjónum og fisk-
veiðum. Síðustu árin vann hann
við útgerð þá, sem hann var skip-
stjóri fyrir á Sauðárkróki. Hinn 9.
febrúar 1939 kvæntist Guðvarður
konu sinni, ólafíu Gyðu Oddsdótt-
ur, hinni ágætustu konu, sem stóð
við hlið hans í blíðu og stríðu þar
til yfir lauk. Þau eignuðust fjögur
börn: Gunnar f. 17.10. 1940, loft-
skeytamaður, Hafstein f. 19.7.
1942, vélstjóri, önnu f. 26.5. 1950,
húsmóðir í Englandi, og Ólaf f. 1.6.
1953, verslunarmaður, öll hið
myndarlegasta fólk.
Nú þegar hann hefur tekið
stefnuna til austursins eilifa
óskum við honum góðrar heim-
komu þangað og biðjum góðan
Guð að styrkja Gyðu mína, börnin
og aðra ættingja þeirra með von
um endurfund á ströndinni eilífu.
Ég kveð vin minn. Hann lifir
alltaf í huga mér, og megi góður
Guð varðveita hann.
Hróbjartur Lúthersson
Guðvarður Vilmundarson var
fæddur 29. mars 1912 að Löndum í
Staðarhverfi í Grindavík, elstur
þrettán barna hjónanna þar, Guð-
rúnar Jónsdóttur og Vilmundar
Árnasonar, en þau stofnuðu ný-
býlið Lönd í landi kirkjujarðar-
innar Staðar árið 1911 er þau hófu
búskap.
Vilmundur var fæddur að
Sperðli í Landeyjum 12. mars
1884, sonur hjónanna Árna Jóns-
sonar og Vilborgar Guðmunds-
dóttur er þar bjuggu þá, en flutt-
ust áramótaárið til Krýsuvíkur og
síðar að Húsatóftum og enn síðar
að Vindheimum i Staðarhverfi.
Guðrún var fædd árið 1891 að
Stærribæ í Grímsnesi, dóttir
hjónanna Jóns Guðmundssonar og
Hildar Filippusdóttur frá Laug-
arvatni. Barnung var hún tekin í
fóstur af móðursystur sinni, Önnu
Filippusdóttur, og manni hennar,
Guðvarði Sigurðssyni, og ólst upp
hjá þeim í Litlagerði.
Tólf börn þeirra Landahjóna
náðu fullorðinsaldri. Einn sonur,
Jón, lést í bernsku og nú eru þrír
bræðranna er upp komust látnir,
sá yngsti Hjálmar, sem búsettur
var í Búðardal, Árni, sem bjó í
Keflavík, og Guðvarður, sem hér
er kvaddur.
Guðvarður ólst upp við alla al-
genga vinnu til sjós og lands, en
Landaheimilið byggði afkomu sína
jöfnum höndum á sjósókn og land-
búnaði. Sjómennska varð hans
ævistarf. Hann var farinn að
stunda róðra á opnum bátum frá
Grindavík um fermingu og síðar
lá leiðin á stærri báta og línuveið-
ara, en lengst af var hann stýri-
maður og skipstjóri á togurum.
Fyrsta róður sinn sem „munstrað-
ur“ háseti fór hann 4. febrúar 1927
svo að sjómannsferill hans náði
yfir ríflega hálfa öld.
Mátti með sanni segja að hann
þekkti þar tímana tvenna.
Guðvarður lauk fiskimanna-
prófi frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík vorið 1933. Hinn 9.
febrúar 1939 steig hann tvímæla-
laust sitt mesta gæfuspor f lífinu
er hann gekk að eiga unnustu sína,
Gyðu Oddsdóttur úr Hafnarfirði.
Foreldrar hennar voru Anna Ein-
arsdóttir frá Bjarnastöðum og
Oddur Jónsson lóðs í Reykjavík.
Þau Gyða og Guðvarður voru
frábærlega samhent hjón og
reyndust hvort öðru þá best er
mest lá við. Börn þeirra eru fjög-
ur, Gunnar, loftskeytamaður, bú-
settur í Reykjvík, kona hans er
Jóna Þórðardóttir, Hafsteinn, vél-
stjóri, búsettur á Eskifirði, kona
hans er Sandra Magnúsdóttir,
Anna, búsett í Englandi, gift
Barrie Carswell og ólafur, versl-
unarmaður í Reykjavík. Barna-
börnin eru nú níu og eitt barna-
barnabarn.
Þau Gyða og Guðvarður bjuggu
fyrst í Hafnarfirði en síðar í Vest-
mannaeyjum, Stykkishólmi, Ak-
ureyri og Reykjavík eftir því hvað-
an þau skip voru gerð út sem Guð-
varður var á.
Síðasta tæpan áratug bjuggu
þau á Sauðárkróki, en Guðvarður
starfaði þá hjá Útgerðarfélagi
Skagfirðinga ýmist á sjó eða landi
og tók hann mikilli tryggð við það
fyrirtæki og þau hjónin eignuðust
trygga og góða vini þar nyrðra.
Síðustu árin átti Guðvarður við
mikil veikindi að stríða og gekk
undir erfiðar aðgerðir, sem settu
mark sitt á hann.
En svo sem gull skírist í eidi svo
reynast góðir menn í mótlæti og

t Móðir mín, tengdamóöir og amma, STEINUNN SVEINBJARNARDÓTTIR, Brúarhóli, Mosfellssveit, verður jarðsungin aö Lágafellskirkju laugardaginn 11. febrúar kl. 14.00. Sigvaldi Haraldsson, Úlfhildur Geirsdóttir, Haraldur Sigvaldason, Lórus Sigvaldason, Steinunn Sigvaldadóttir. t Eiginmaður minn og faöir okkar, JÓN G. BENEDIKTSSON, fyrrverandi framkvæmdastjóri, veröur jarösunginn frá Kálfatjarnarkirkju laugardaginn 11. febrúar kl. 14.00. Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á orgelsjóö Kálfa- tjarnarkirkju. Helga Þorvaldsdóttir, Sigríður S. Jónsdóttir, Ólafur Þór Jónsson, Særún Jónsdóttir.

t Systir okkar, ÓLÖF SIGURDARDÓTTIR ROPER, verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 11. febrúar kl. 14.00. Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Sjúkrahús Keflavíkur. Sigríður Siguröardóttir, Sólveig Siguröardóttir, Guórún Siguröardóttír, Ásgeir Sigurösson. t Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vináttu viö andlát og útför ÁSTRÍÐAR BJARNADÓTTUR, Skipholti 12. Stefanía Lóa Valentínusdóttir, Sveinn Guömundsson, Jóhanna Snæfeld, Guöjón Jónsson, Sigurveig Jóhannsdóttir, Styrmir Þorgeirsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Móðir okkar, amma, dóttir og systir, GUÐMUNDA Þ. GÍSLADÓTTIR, Öldugötu 48, Hafnarfirói, verður jarðsungin frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 10. febrúar kl. 13.30. Gisli Birgir Gislason, Guörún María Gísladóttir, Árni Rafn Gíslason, löa Bré Gísladóttir, Ellý Ósk Erlingsdóttir, Bjarnfríöur Guómundsdóttir, Gísli Sigurösson og systkyni. t Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúö og vináttu viö fráfall BJÖRNS JÓNSSONAR, flugstjóra, Eskihlíð 26. Sérstakar þakkir færum við starfsmönnum Landhelgisgæslu Islands svo og öllum þeim björgunarsveitarmönnum og einstakl- ingum sem þátt tóku í leitarstörfum. Elísabet Kristjánsdóttir, Margrét Björnsdóttir, Guðmundur Vignir Óskarss., Þorlákur Björnsson, Ingunn Björnsdóttir, Margrét Björnsdóttir, Heba Jónsdóttir, Jakob Jónsson.
þá kom best í ljós hversu mikill
hreysti- og kjarkmaður hann var
að upplagi. Hann reis upp aftur og
aftur og gekk til starfa sem heill
væri.
Síðustu ferð sína sem skipstjóri
fór hann á siðasta ári með togar-
anum Skafta um hávetur og var
allra veðra von. Þannig var engan
bilbug á honum að finna. Hann
bar gæfu til þess að fá að starfa að
áhugamálum sínum til dauöadags.
Nú nýlega höfðu hann og félagar
hans stofnað hlutafélag um
rækjuvinnslu á Sauðárkróki og
hann hafði brennandi áhuga á að
koma því fyrirtæki á fót. Hann lét
af því hve hann hefði þarna verið
heppinn með samstarfsmenn og
þegar hann ræddi framtíðar-
áformin, gleymdist það fljótt, að
þar fór maður á áttræðisaldri,
sem þolað hafði þung sjúkdóms-
áföll. Við sáum aðeins hetjuna
sem stefndi full bjartsýni að nýju
markmiði. Enn var hann glæsi-
legur á velli, beinn í baki og bjart-
ur á svip. Þannig man ég hann og
þakka honum ógleymanleg kynni.
Gyðu og öðrum ástvinum sendi ég
samúðarkveðjur.
Ragnheiður Sveinbjörnsdóttir.
Fæddur 22. janúar 1914.
Dáinn 11. október 1983.
Frændi minn Árni Vilmundar-
son lést í Sjúkrahúsinu í Keflavík
11. október sl.
Við Árni vorum góðir vinir og
jafnaldrar. Mæður okkar voru
systur og feður okkar þremenn-
ingar. Samgangur var mikill milli
heimila okkar þó fjarlægðin væri
nokkur milli staða, þvi samgöngur
voru nokkuð góðar á milli Grinda-
víkur og Reykjavíkur. Ég hlakkaði
alltaf til að fá Árna í heimsókn til
okkar því margt var brallað er
hann kom, spilað á spil og skrafað
og hann sagði mér fréttir af ver-
tíðarmönnum er dvalið höfðu í
Grindavík yfir vertíðina, sem
hann setti í skemmtilegan búning
og saklausa kímni, sem kitlaði
hláturtaugarnar. Árni var með
skemmtilegustu mönnum, ætíð
glaður og hress og góður félagi.
Hann stundaði sjósókn. Sem ung-
ur maður tók hann vélstjórapróf
frá Fiskifélagi íslands og starfaði
við vélgæslu á fiskiskipum. Hann
var þúsundþjalasmiður og gat gert
flest sem laut að smíðum og við-
gerðum og var mjög snjall við
vélaviðgerðir. Einnig var hann
mjög hugmyndaríkur hvað upp-
finningar snerti og gerði talsvert
af því að setja uppfinningar sínar
í framkvæmd, en gerði ekki mikið
í því að koma þeim á framfæri,
nema að litlu leyti. Síðustu árin
var hann húsvörður í barnaskóla
Keflavíkur.
Þegar árin liðu urðu samfundir
okkar strjálli, báðir voru mikið
uppteknir við störf og heimili. Nú
þegar Árni hefur kvatt og er far-
inn yfir móðuna miklu og eftir
sitja kona, börn og aðrir ættingjar
og vinir, saknar maður þess að
hafa ekki oftar haft meira sam-
band er báðir lifðu.
Laufeyju Guðmundsdóttur eig-
inkonu Árna, börnum og systkin-
um hans sendum við innilegar
samúðarkveðjur. Guð blessi þau
og minningu Árna Vilmundarson-
ar frænda míns.
Hróbjartur Lúthersson