Morgunblaðið - 02.10.1988, Page 25

Morgunblaðið - 02.10.1988, Page 25
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. OKTÓBER 1988 25 ir sólu þar sem allt snýst um aura? „Þetta er spuming um heilbrigða skynsemi og það að menn stjómi sér. Sterkir karekterar láta ekki beygja sig. Eins og þú veist, þá tala menn ekki með erlendum hreim nema þeir ætli sér það. Ég reyni að viðhalda því sem mér var kennt. Ég held ég sé alveg jafnvitlaus og ég var.“ — Engin peningagræðgi? „Ég er ánægður með það sem ég hef. Heyrðu annars, þú segir nokkuð, ég ætti kannski að fara að hugsa meira um peninga" í bókinni „Níu lyklar" er smásaga sem heitir „Myrkrið", og segir þar frá leigubílstjóra og ungum hroka- fullum uppa sem tekur sér far með honum og manngerðir verða ljóslif- andi sem hrærast í þessu andrúms- lofti stórborgarinnar. „Leigubílstjórar í New York em mjög athyglisverðar persónur," segir Ólafur Jóhann. „Þar sem ég er nú á eilífum þeytingi milli flug- valla þá nota ég mikið leigubfla og hef því kynnst þessum manngerð- um lítillega. Flestir em þetta inn- flytjendur sem tala varla ensku, en þó get ég sagt þér nokkuð sem gerðist eitt sinn þegar ég tók leigubfl frá leikhúsi í New York. Leigubflstjórinn spyr mig hvaðan ég sé, sem ég og segi honum, og þá segir hann: „Já, þið talið old- norsk." Síðan fer maðurinn að ræða um Snorra Sturluson og heimspek- ina í sögunum! Þetta var sjötugur gyðingur sem var að komast á eftir- laun og ætlaði í Queens College til að læra heimspeki. Við sátum lengi út í bíl og röbbuðum saman. Já, mér fannst ég skulda leigubfl- stjómnum í New York eina sögu.“ — Svo er það uppinn. Ert þú uppi? Hann hlær: „Það held ég ekki! En mér finnst nú oft hroki fylgja þessum ungu mönnum í viðskipta- heiminum. Sumir em gjörsamlega óþolandi. Menn af uppakynslóð em sumir ansi sérgóðir og hafa óskaplega aftnarkaða heimsmynd. En þetta er stór stétt manna þama úti, og þar er í tísku að vera menningarleg- ur, fara í leikhús og á málverkasýn- ingar samkvæmt formúlunni. En svo er komin fram ný tegund uppa og það em þessir „húmanísku". Þeim er mjög annt um umhverfi sitt, og ég man að eitt sinn henti fyrirtæki eitt þama úti öllum fjand- anum í sjóinn, sem síðan skolaði upp á strendur New York-búa, þannig að þær urðu að mslahaug. Og þá spmngu nú uppamir! Þeir segja það þessir sérfræðing- ar í ungu fólki, að næstu kynslóð muni vera mjög umhugað um um- hverfismál. Já, þetta er merkileg kynslóð ungra manna. En mér finnast þeir hálfleiðiniegir hér heima. Þeir em víst að herma eftir fyrirmyndinni en það vantar alveg menningar- þáttinn. Þetta er bara útlitið og fötin.“ Hann horfir alvarlega út í loftið: „Já, aðallega er það frakkinn." Tölvulaust heimili Framkvæmdastjórinn ungi flýg- ur 200 þúsund mflur á ári. Vikulega milli skrifstofa sinna og sex sinnum hefur hann flogið til Japan á þessu ári. Hann dundar sér þó ekki við skriftir á þessum heimsreisum sínum, les frekar tímarit og doðr- anta. En þegar hann er á jörðu niðri, heima í San Fransisco, þá er hann kominn til vinnu sinnar milli átta og níu, les yfir skeyti frá Japön- um sem þá hafa lokið sínum vinnu- degi, og New York-búum sem hafa verið á fótum f þijá tíma, og síðan líður dagurinn með fundarsetum og annríki fram til klukkan fjögur. „En þá vakna Japanir og þá byij- ar síminn að hringja," segir Ólafur Jóhann, og um leið hringir síminn. „Maður má ekki einu sinn minnast á þennan fjanda," tautar hann um leið og hann fer fram til að ansa. En Ólafur Jóhann er kominn heim til sín um sjöleytið, þótt Japan- ir haldi áfram að síma, og les þá blöðin um leið og hann „djöflast" á hjólinu sínu, — sem hlýtur reyndar að vera kúnst út af fyrir sig. Þá loksins sest hann niður og situr við skriftir langt fram á nótt. — Hvað er það sem knýr þig til að skrifa? „Ef ég skrifa ekki þá verð ég heidur óánægður með sjálfan mig. Auðvitað er oft erfitt að „kúpla“ svona yfir, ég verð nú að viður- kenna það. En ég hef það fyrir reglu að taka aldrei með mér vinnu- pappíra heim.“ Og sjálfur „tölvumaðurinn" skrif- ar handritin sín með sjálfblekungi á blað, handskrifar hvem kafla og vélritar svo. „Já, ég held nú tölvunni alveg fyrir utan heimilið. En ég er með tvær eða þijár á skrifstofunni svona upp á mont.“ Og Ólafur Jóhann segir mér álíka sögu af föður sínum. Hann átti for- láta Ericu-ritvél árgerð ’36 og gat ekki notað neina aðra. Fékk sér reyndar margar aðrar en komst aldrei í „kontakt" við þær.“ — Varð skáldið ekki undrandi þegar sonurinn valdi eðlisfræðina? „Pabbi hafði mikinn áhuga á raunvísindum og við spjölluðum oft um alheiminn og vísindin. En ástæðan fyrir því að ég valdi eðlis- fræði var ekki flókin. Þegar ég var yngri voru gestir heima á hveiju kvöldi og heimur minn snerist um bókmenntir og listir. Maður sat auðvitað andaktugur og hlustaði á allt saman. Þegar svo kom að því að fara í langskólanám þá valdi ég eitthvað sem ég hafði ekki vit á!“ — Mér var sagt að þú hefðir „brillerað" þama í Boston? Svo bæti ég við til að stríða honum: Heyrðu, og tókstu ekki hæsta próf sem tekið hefur verið í MR? Hann sígur hægt ofan í stólinn: „Andstyggilegt að hafa þennan dúxastimpil á sér.“ Fólk á að geta lesið bækurnar — Hvor er nú ríkjandi, rithöf- undurinn eða „bisnessmaðurinn"? „Ég gæti nú sleppt þessum „bisn- ess“ án þess að það hefði mikil áhrif á mig. En að hætta að skrifa gæti ég ekki.“ Ólafur var ekki nema fimmtán ára þegar hann hafði skrifað heila sögu. Sýndi föður sínum, sem ráð- lagði honum að bíða. „Og ég var svo ljónheppinn að enginn skyldi sjá þetta. Skriftir em púl með ör- fáum náðarstundum inn á milli. Og þetta verður erfiðara, því það er annað að skrifa smásögu en skáld- sögu þar sem sögupersónur eldast og þroskast og finna upp á hinu og þessu. Það var í tísku eitt sinn að skrifa þannig að fólk skildi það ekki. En bókmenntir eiga að vera skemmtilegar. Diekens, foringi epísku skáldsögunnar, var góður rithöfundur frá bókmenntalegu sjónarmiði, en hann var skemmti- legur. Nú á dögum segja menn hlut- ina öðmvísi, en gmndvallarstefnan á að vera sú sama, fólk á að geta lesið bækumar. Það er sorglegt og algjör tímasó- un að skrifa bækur fyrir tvö til þijú hundmð manns. List er útrás fyrir einhveija þörf, gerð fyrir aðra, það liggur í hlutarins eðli. Ef fáir hafa gaman af, þá er til lítils unnið." í sex ár hefur Ólafur Jóhann andað að sér lofti heimsborganna, kynnst refskák viðskiptaheimsins og komist í áhrifastöðu á ótrúlega skömmum tíma. Samt er hann ekk- ert á því að setjast að þar ytra. „Það er nú svo einkennilegt að þegar maður býr erlendis, þá hætt- ir manni til þess í fyrstu að gagn- rýna allt hér heima. Allt sýnist svo þorpslegt. En svo fer maður að hafa gaman af því, og á endanum sakna þess. Stundum hef ég velt því fyrir mér hvað ég gæti tekið mér fyrir hendur hér heima, og ég sé að ég yrði lélegur heildsali, veit ekkert um fisk, og ekki er mikið fyrir eðlisfræðinga að gera.“ — En er eðlisfræðingurinn kannski byijaður á annarri sögu? „Já, það er enginn friður. Það er eitthvað farið að hringla þama uppi.“ Viðtal: Kristín Marja Á 40 tímum öðlast þú grunndvall- arþekkingu á einkatölvum og hæfni til að nota þær af öryggi. Jafnframt er þetta námskeið hið fyrsta í röð námskeiða sem mynda annað hvort Forritunar- og kerfisnám eða þjálfunar- braut, eftir því hvora leiðina þú kýst, hyggir þú á framhalds- nám í tölvufræðum. Hið fyrra er 200 klst. nám og hið siöar- nefnda 40 klst. nám, að grundvallarnámi loknu. NÁMSEFNI: Kynning á einkatölvum • Helstu skipanir stýri- kerfisins MS-DOS og öll helstu hjálparforrit þess • Ritvinnslu- kerifð WORD, töflureiknirinn MULTIPLAN og gagnasafnskerfið dBASE III+. SIMI: 621066 Við bjóðum dagnámskeið kl. 8.30-12.00 og kvöldnámskeið kl. 19.30-22.30, tvo og þrjá daga í viku, um 4ra til 5 vikna skeið. Kennt er í Ánanaustum 15. TÖLVUGRUNNUR BÆÐI NÁMSKEIÐIN HEFJAST 11. KTÓBER. Þetta er lengsta og besta byrjendanámskeið fyrir notendur einkatölva sem völ er á. GOODYEAR ULTRA GRIP2 Engin tiifinning er eins notaleg og að finna að maður hefur fulla stjórn á bilnum slnum I vetrar- færðinni. Þá er gott að vita að blll- inn hefur staðfast grip á veginum, og þá stendur manni llka á sama um veðurspána. Goodyear Ultra Grip 2 vetrarbarðarnireru hann- aðir með ákjósanlega eig- inleika til að veita gott hemlunarviðnám og spyrnu, hvort sem er ( snjó, hálku eða bleytu, og þeir endast vetur eftir vetur. Öll smáatriði varðandi framleiðslu hjólbarðans — svo sem efni, bygging og mynstur, — hafa verið þaulhugsuð og þraut- reynd til að ná fram há- marks öryggi, mýkt og endingu. í vetur vel ég öryggið — Ég nota hina rómuðu Good- year tækni. ÉG KEMST HEIM Á ÍkOODfYEAR |h]HEKIAHF I * ^ 1 Laugavegi 170-172 Simi 695500

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.