Morgunblaðið - 05.01.1994, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. JANÚAR 1994
1,7-iér Stendur cxZ fLug um ferda-r- t
Stjofarhaf-/ fdrií t i/e.rkfa ll Lmorgun..
Ég hlakka til að sjá seinni
hálfleik
*
Ast er...
. .. þess valdandi að þú
missir einbeitingu.
TM Reg. U.S Pat Off.—ali rights resarved
° 1994 Los Angeies Tlmes Syndlcate
Ég get talað við hann tímun-
um saman án þess að hann
heyri orð af því sem ég segi
HOGNI IIREKKVISI

,ENN EINN ERFiE>UR V.AGUR í JÓLASVEIHA-
HLurvetZKmu?"
BRÉF TEL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
)
Enn um alheimsgnðfræði
Frá Einari Þorsteini:
VIRÐULEGI séra Habets, eftir lest-
ur svars þíns stílaðs til mín um
þetta ofannefnda málefni, dettur
mér helst í hug að þér sé eins og
fleirum um megn að mynda þér
skoðun um þetta mál. Það sem hér
er til umræðu er með einföldum
orðum sagt: Hvort aliir íbúar aI-
heimsins hafi sama guð og við eður
ei? Við þessari spumingu eru til
mörg svör eftir skoðun manna, en
ég vil setja hér fram þijú sem ég
hef orðið var við:
1. Við jarðarbúar erum einu íbú-
ar alheimsins. í því sambandi vil
ég minna á að katólska kirkjan
barðist lengst allra stofnana fyrir
trú á flata jörð og síðan að jörðin
væri miðdepill sólkerfisins og al-
heimsins reyndar. Þar að auki ber
kirkjan ábyrgð á bálför og aftöku
Giorgio Bruno sem var á öndverðum
meiði og fullyrti ennfremur að fjöl-
margar aðrar plánetur alheimsins
væru byggðar mönnum.
2. Guð okkar jarðarbúa er sérstak-
ur fyrir okkur og því er allt sem
kemur utanfrá frá andstæðingi hans,
herra Satan svartalávarði. Þetta er
m.a. skoðun margra trúarhópa, sem
miða alla sína trú við jafnvægisleik
þessa tvenns. Með því gera þeir hinu
illa mjög hátt undir höfði og reyna
að stýra sálum með ótta.
3. Guð okkar allra hvar sem er
í alheimi eða öðrum víddum er einn
og hinn sami. Því verðum við að
aðlaga og endurskoða trúarhug-
myndir okkar að nýjum alheimsvið-
horfum. Þær eru nú gegnsýrðar
trúarkreddum sem ýmsar kirkjur
hafa komið sér upp í þágu valdatil-
kalls yfir sálum manna.
Að þessu þrennu athuguðu er
ljóst af hveiju málið er svo vaxið
að kirkjudeildir ýmsar vilja ekkert
um þetta hugsa. Það er vissulega
þægilegast að leita skjóls í fastmót-
uðum „trúaiveruleika" og láta aðra
hugsa fyrir sig.
I dag er það þó blessunarlega
fijálst val hvers hugsandi einstak-
lings að nota sínar guðsgjafír til
þess að komast að eigin sjálfs-
stæðri niðurstöðu. En þó að ég segi
þetta sem sannfæringu mína þá er
það engan veginn ósk mín að ræna
þig, séra Habets, né aðra ykkar
barns- eða fullorðjnstrú, sem gefur
lífi ykkar gildi. Ég get ekki stillt
mig um að brosa svolítið yfir ósk
þinni um að fá sannanir fyrir tilvist
geimvera, þar sem að þær séu vís-
indalegs eðlis!
Umræðan um fyrirbæri á himni
hin síðustu 50 ár er tilefni skrifa
okkar og raunar áhyggja margs
mannsins hér á jörð sem enga full-
nægjandi skýringu fær frá leiðtog-
um sínum. Ein skýringin er sú að
hér séu á ferðinni utanjarðarbúar:
Manneskjur utan úr geimnum.
Skapaði guð ekki manneskjuna?
Hvað þá með.þær sem koma ut-
anfrá? Var einhver annar, sem
skapaði þær?
Ég ætla mér ekki þá dul að óska
eftir sönnunum frá þér um allt það
sem kirkjan þín kennir. Þó að Bibl-
ían dugi þér sem sönnun er langt
í land með það fyrir mig: Ég efast
um margt í þeirri bók. Þegar búið
er að taka kaflana um Jesúm Krist
úr þeirri bók, en þar segir hann
einmitt sjálfur að hann kom fyrir
alla menn jafnt, fædda og ófædda,
trúaða eða trúlausa, þá er þar sára-
lítið eftir sem hefur trúarlegt gildi.
Engin kirkja eða trúarhreyfing get-
ur tekið sér einkaleyfí á Jesú Kristi
og með því ætlað sér vald yfir
mönnunum. Hver manneskja er
helgidómur Jesú Krists og þarf
ekki annað en játa það af einlægni
með sjálfum sér til þess að eignast
þá trú.
Megi Jesús Kristur vaka yfir sálu
þinni.
EINAR ÞORSTEINN,
Box 62,
Reykjavík.
Víkveiji skrifar
Osjaldan hefur það gerst að
flugstéttirnar væru skamm-
aðar fyrir enskuskotið málfar sitt,
og það ekki af tilefnislausu. Þótt
flugstéttirnar séu talandi dæmi um
heilu starfsgreinarnar, sem nota svo
enskuskotið tungutak að inntak
þess sem viðkomandi vill segja er
vart eða ekki skiljanlegt þeim sem
einungis er mæltur á íslensku, þá
er vissulega víða brotinn pottur í
þessum efnum. Víkveiji telur að
yngri kynslóðirnar séu einkum í
hættu að þessu leyti, því þær sækja
orðaforða sinn mjög til sjónvarps-
gláps og áheyrnar ljósvakamiðl-
anna, eða hafa að minnsta kosti
gert svo í allt of ríkum mæli í mörg
ár, þótt nú kunni að vera einhveijar
blikur á lofti um að heldur sé að
draga úr linnulitlu sjónvarpsglápi
fólks, ungra sem aldinna.
XXX
Víkveiji heyrir iðulega til bama
og unglinga, sem vilja með
upphrópunum láta vanþóknun sína
í ljós á einu eða öðru, og grípa þá
einatt til enskra slanguryrða, eins
og „Shit!“, „Fuck!“ eða grípa jafn-
vel til samsetningar þessara miður
fallegu ensku upphrópana og
hvæsa: „Fucking Shit!“ Heyrir ein-
hver af lesendum Víkveija börn og
unglinga í dag láta í Ijós vanþókn-
un, óánægju eða reiði, með íslensk-
um upphrópunum eins og „Fjár-
inn!, „Skrattans!", „Skrattans ekki
sen!“, „Skrambinn!“, „Æ, hver
skrambinn“ eða „Fjandans ekki
sen!“? Sennilega verða flestir að
viðurkenna að þessar ágætu ís-
lensku upphrópanir em á hraðferð
út úr málinu og munu með sama
áframhaldi heyra til óvirkum orða-
forða þjóðarinnar innan tíðar. Þetta
telur Víkveiji miður.
xxx
Raunar er Víkveiji þeirrar skoð-
unar að það væri hin besta
gjöf sem þjóðin gæti gefið sjálfri
sér á afmælisári 50 ára lýðveldis-
ins, sem nú er nýhafið, að ráðast í
sameiningu í eitt allsheijar mál-
hreinsunarátak. Þar mega engar
eftirlegukindur halda að þær séu
yfir málvernd og málhreinsun hafn-
ar. Raunar hallaðist Víkveiji að því
nú yfir hátíðarnar að heilbrigðis-
stéttirnar, einkum læknastéttin,
þyrftu að taka sig verulega á í þess-
um efnum, því svo vildi til að Vík-
veiji þurfti að leita á náðir nokk-
urra lækna í tvígang yfir hátíðirn-
ar, og frómt frá sagt skildi Vík-
veiji minnst af því sem læknarnir
sögðu við hann, og alls ekki neitt,
þegar þeir ræddu sín á milli, þar
sem krankleiki skjólstæðings Vík-
veija var umræðuefnið. Ekki var
þar um enskuskotið tungutak að
ræða, heldur latínuskotið.
y XXX
Ef ekki eru til góð og gild ís-
lensk nafnorð, orðasambönd
og orðtök yfir þær sjúkdómsgrein-
ingar sem læknar ástunda í starfi
sínu, þá er Víkveiji eindregið þeirr-
ar skoðunar að það sé bæði brýnt
og þarft verkefni að ráðast í slíkar
þýðingar. Séu þær til, þá þarf á
hinn bóginn að vinda bráðan bug
að því að gera notkun þeirra virka.
Víkveiji var svo gjörsamlega búinn
að týna áttum, eftir fundina með
læknunum, að þegar hann var
spurður'hvort einn sérfræðingurinn
sem hann áður hafði leitað til væri
ekki HNE horfði hann tómu augna-
ráði á viðkomandi lækni og beið
þýðingar úr latínu yfir á íslensku
áður en hann svaraði spurningu
læknisins. Læknirinn brosti og upp-
lýsti að hér væri um íslenska
skammstöfun að ræða fyrir sér-
fræðiheitið: Háls-, nef- og eyrna-
læknir!