Morgunblaðið - 22.02.1998, Blaðsíða 14

14 SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
ÍÞRÓTTIR
Norðmenn í tveimur efstu sætunum
NORÐMENN urðu í tveimur efstu
sætunum í svigi karla í fyrrinótt, hinn
22 ára Hans-Petter Burás sigraði og
Ole Christian Furuseth, sem er 31 árs,
varð annar. Thomas Sykora frá Aust-
urríki náði bestum tíma í fyrri ferð-
inni en Norðmennirnir létu það ekki
trufla sig og skutust framúr honum í
þeirri síðari. Tom Stiansen frá Noregi
varð í fjórða sæti þannig að Norð-
emnn geta vel við unað.
„Þegar ég náði öðru sæti í heims-
bikarnum í Kitzbúhel á dögunum
sagði ég að næst yrði það gull - og
það stóð. Ég stefni að því verða
besti svigmaður allra tíma,“ sagði
Burás. Furuseth var hins vegar hóg-
værari: „Ég er búinn að bíða lengi
eftir honum þessuin,“ sagði hann
þegar silfurpeningurinn var kominn
um háls hans. „Ég hef fjórum sinn-
um orðið í fjórða sæti á stórmóti og
því var þetta kærkomið,“ sagði
kappinn.
Tæknileg mistök
urðu mér að falli
Kristinn Björnsson féll í fyrri ferð svigsins á
—?-——--------------------------------------
Olympíuleikunum. Þóroddur Bjarnason fylgdist
með, sá Svein Brynjólfsson ljúka keppni - einan
Islendinga á leikunum, en Arnór Gunnarsson og
Haukur Arnórsson féllu einnig í fyrri ferðinni.
ÓHÆTT er að segja að það hafí ver-
ið öllum vonbrigði að sjá Kristin
Bjömsson, helstu von Islendinga um
verðlaun á Ólympíuleikunum að
þessu sinni, keyra út úr brautinni og
verða þai’ með úr leik. Hann fór vel
af stað, millitími hans lofaði góðu en
stuttu síðar fór hann of mikið á innra
skíðið og þar með var draumurinn
úti.
„Það fór ekki alveg eins það átti að
fara,“ sagði Kristinn þegar hann
settist niður með blaðmanni Morg-
unblaðsins í Nagano að keppni lok-
inni. „Maður er sæmilega svekkt-
ur(!)“
Að vinna til verðlauna á Ólympíu-
leikum, stærstu íþróttakeppni sam-
tímans, er draumur hvers íþrótta-
manns og því er erfitt að sætta sig
við að falla úr keppni. Fjögur ár eru í
næstu ólympíuleika en þó má ætla að
Kristinn mæti þar sterkari og
reynslumeiri til leiks ef honum held-
ur áfram að ganga eins vel og honum
hefur vegnað í vetur.
„Maður hugsar nú samt aldrei það
langt fram í tímann, veit aldrei hvað
gerist. Ég lít næst til heimsmeistara-
mótsins á næsta ári og stefni að góð-
um árangri þar,“ segir Kristinn.
,Annars vil ég bara vera stöðugur í á
meðal tíu efstu í heimsbikamum en
eins og er er ég í tíunda sæti. Ég er
þá að tala um að vera meðal tíu efstu
í hverju einasta móti. Það er tak-
mark mitt en það tekur tíma að festa
sig í sessi og finna sig á toppnum."
Ef þú heldur áfram á þeirri braut
sem þú hefur verið á í vetur, hvernig
heldur þú að þróunin verði?
„Þetta var fyrsti veturinn í langan
tíma sem æfingaaðstaðan hefur verið
góð alveg frá sumri og það lítur út
fyrir að dagskráin í kringum liðið
[finnska landsliðið sem hann æfir
með] verði enn betri á næsta ári,
fleiri menn með og þá verður hægt
að gera betri æfingar. Ég tel að við í
liðinu getum bætt okkur mikið,“
sagði Kristinn Björnsson.
Samkeppni er að hans sögn mikil
innan liðsins en allir liðsmenn eru á
svipuðu reki hvað styrkleika áhrær-
ir, á æfingum. „Það er mjög gott að
hafa góða stráka til að keppa við,“
bætir hann við.
Einn þeirra sem æfir með honum,
finnski landsliðsmaðurinn Kalle Pa-
lender, átti mjóg góðan dag í sviginu
og náði 9. sæti þrátt fyrir að vera 33.
í rásröðinni í fyrri umferðinni en
SVEINN Brynjólfsson var eini ís-
lendingurinn sem kláraði svigkeppn-
ina, kom í mark á tímanum 2.06,18
mín. og lenti í 25. sæti af 31 sem lauk
keppni. Hann var nýstiginn upp úr
flensu en ákvað samt að bíta á jaxl-
inn og taka þátt í keppninni. „Ég lét
mig bara hafa það og gleymdi þessu
meðan ég var í brautinni en annars
samkvæmt því hefði verið raunhæft
að ætla að hann næði í kringum 30.
sæti. „Þetta var rosalega gott fyrir
hann því hann er búinn að vera frek-
ar óheppinn í vetur. Búinn að vera
tvisvar eða þrisvar númer 31 í fyrri
umferð í heimsbikarmótinu og því
ekki komist í seinni ferð. Þannig að
þetta var rosagott fyrir hann að ná
þessum árangri núna. Þetta er líka
gott fyrir liðið, eykur umfjöllun sem
skilar sér í því að við fáum meira að-
stoð og styrki."
Kristinn talar um sig og finnska
liðið sem eina heild enda æfa þeir
saman, hafa sama þjálfara og hvetja
og styrkja hver annan og í umfjöllun
um liðið, segir Kristinn, er fjallað um
alla liðsmenn saman, þrátt fyrir að
hann sé íslendingur. „Við erum allir
með sama þjálfarann, Christian
Leitner frá Austurríki, og hann vill
náttúrlega hafa mig inni í liðinu. Það
styrkir liðið. Og það er auðveldara að
fá peninga inn í sterkt lið. Þetta er
lið á uppleið og það er mjög já-
kvætt.“
Kristinn fær mikinn stuðning frá
heimabæ sínum, Ólafsfirði, bæði
fjárhagslega og andlega, góðar
kveðjur og uppörvun. „Ég hef fengið
gríðarlega mikið af kveðjum að
heiman og góðan stuðning. Og þegar
ég tala við mömmu og pabba héðan
frá Japan biður allur bærinn að
heilsa,“ segir Kristinn og hlær. „Það
er svo auðvitað leiðinlegt þegar mað-
ur fer að hugsa um það, að fara
nokkrar beygjur, eins og í dag, og
keyra svo út úr. Maður vill auðvitað
gera sitt besta fyrir bæinn sinn og
þjóðina."
Gætti einhverrar taugaspennu áð-
ur en þú lagðir af stað í dag, hugsað-
irðu mikið um að nú yrðirðu aldeilis
að standa þig?
„Ég var mjög afslappaður. Ég
fann þó fyrir því í gær, þegar ég lá
uppi í rúmi, hve spenntur ég var og á
þannig stundum fer maður að velta
sér upp úr einhverju svona. Svo
vaknaði ég fínn í morgun og var ekk-
ert að pæla í þessu og var því af-
slappaður þegar ég kom í brekkuna.
Ég er nokkuð góður í að ýta svona
taugaspenningi frá mér, læt hann
ekki hafa áhrif á mig.“
Hvernig gekk þér fram að því að
þú keyrðir út úr brautinni?
„Það kom mér á óvart hve ég náði
góðum millitíma og mér gekk ágæt-
lega í fyrstu hliðunum en síðan end-
er ég hálfslappur," sagði Sveinn eftir
seinni ferðina en hann var í vafa um
það eftir fyrri ferðina hvort hann
ætti að taka þátt í þeirri seinni. „Ég
hélt að það væri ekki möguleiki að
ég gæti það en svo náði ég að jafna
mig, drekka og borða banana. En
auðvitað var tíminn ekki góður, ég
hefði viljað gera betur en þetta.“
aði ég örlítið seint eftir svona tíu til
fimmtán hlið þannig að ég hafði ekk-
ert alltof góða tilfinningu, svoleiðis,
en brautin var bara þannig að það
voru margar beygjur og því held ég
að enginn keppenda hafi verið með
það á tilfinningunni að hann hafi ver-
ið að skíða eitthvað ægilega hratt.
Ég var með þokkaleg spor fyrst í
brekkunni en svo voru það grunnmi-
stök, tæknileg mistök sem urðu mér
að falli, að fara á vitlaust skíði, það
var klaufaskapur."
Þú talaðir um það þegar ég talaði
við þig stuttu eftir ferðina að það
væri það leiðinlega við svigið hve
maður þyrfti að þola mörg áfóll.
„Þegar maður er ekki orðinn nógu
stöðugur þama við toppinn á lista
bestu manna er maður alltaf að berj-
ast í þessu, en svo er þetta náttúr-
lega persónubundið, sumir keyra
aldrei út úr en aðrir taka kannski að-
eins meiri áhættu og keyra oftar út
úr þannig að maður hefur upplifað
margar mótbárur. Ég hef þurft að
þola ýmislegt, hef ekki staðið mig
nógu vel á þeim stórmótum sem ég
hef keppt á, hef keppt á þrennum
Ólympíuleikum og einu heimsmeist-
aramóti og aldrei hefur verið mikið
um að tala eftir þau mót. Það hefur
náttúrlega verið svekkjandi en ég tel
líka að maður þurfi meiri tíma til að
ná stöðugleika á toppnum og staðan
hjá mér er allt önnur nú en hún hef-
ur verið áður á ferli mínum. Ég tel
samt að ég eigi mikið eftir ólært.“
Ef þú berð þig saman við þá sem
náðu efstu sætunum í dag í sviginu,
hvað eru þeir að gera sem þú gætir
lærtaf?
„Flestir þeirra eru náttúrlega
miklu reynslumeiri og eldri en ég,
þótt sigurvegarinn, Burás, sé auðvit-
að nýkominn inn í þetta eins og ég
en hann hefur verið mjög stöðugur í
heimsbikarnum og ég veit ekki hvað
það er sem hann gerir sem ég gæti
lært af. Ég hef til dæmis unnið hann
í báðum mótunum sem ég hef komið
í mark í í vetur .en þess á milli hefur
hann verið í topp fjögur í flestum
mótunum. En það er kannski ekki
hægt að líkja aðstöðunni sem hann
hefur haft og alist upp við, við þá að-
stöðu sem ég hef alist upp við sem
skíðamaður á íslandi, þótt þetta sé
alltaf að batna smám saman hjá okk-
ur.“
Tal okkar berst nú að íslensku
íþróttafólki sem hefur náð langt og
að því hve aðstöðumunur miðað við
erlent íþróttafólk hefur háð því á
ferlinum. „Ég held að íslendingar
séu mjög hæfileikaríkir og það er í
raun ótrúlegt að við séum með skíða-
mann hér í fremstu röð á meðan til
dæmis Austurríkismenn, sem hafa
þúsundir krakka á æfingum og góða
aðstöðu, eiga einungis tvo eða þrjá af
tuttugu fyrstu hér. Þannig að eitt-
hvað hlýtur að benda til þess að við
höfum hæfileika,“ sagði Kristinn.
Hann segist vona að árangur sinn
eigi eftir að gefa Skíðasambandi ís-
lands (SKÍ) einhvern pening enda sé
það grátlegt hve litlu fé sambandið
hefur úr að moða. „Við íslendingar
verðum auðvitað aldrei neitt stór-
veldi í skíðaíþróttunum en það er
nauðsynlegt að hlúa vel að þessum
krökkum sem hafa hæfileika. Síðan
þarf líka að efla félagastarfið og
hækka standardinn í þjálfun, það er
náttúrlega hlutverk félaganna að
þjálfa upp þessa krakka,“ segir
Kristinn, „Þetta er harður heimur.“
Beit á jaxlinn
Reuters
KRISTINN Björnsson gengur vonsvikinn burt frá svigbrautinni í
Nagano, eftir að hafa keyrt út úr í fyrri ferð í fyrrinótt.
í Nagano hafa erlendir fjölmiðlar
sett sig í samband við Kristin og
augljóst er að hann er orðinn þekkt
stærð í skíðaheiminum. „Já, það er
fylgst með mér. Svíar hafa mikið
verið að tala við mig, og eins Norð-
menn, Bandaríkjamenn og Japanir,
sérstaklega fyrir leikana.
Ég held að ástæða þess að menn
eru famir að þekkja mig sé sú hvað
það varð mikil sprengja í Park City
þegar ég lenti í öðru sæti. Þetta var í
fyrsta skipti sem menn urðu vitni að
því að íslendingur var skyndilega
kominn í fremstu röð, þannig að
maður finnur fyrir því að það er
fylgst með manni og fær líka hvatn-
ingu og góð orð frá alls konar fólki.“
Eftir Ólympíuleikana heldur
Kristinn áfram að safná sér heims-
bikarstigum og fer til keppni í Kóreu
í næstu viku. „Ég verð að ná mér í
stig núna á síðustu tveimur mótun-
um til að geta verið í topp fimmtán á
næsta ári.“
Það eru kynslóðaskipti væntan-
leg á toppi svigsins og menn eins og
stórstjarnan Alberto Tomba eru lík-
legir til að fara að leggja skíðin á
hilluna. En hverjir taka við, eru ein-
hverjar nýjar stjörnur, eða má
kannski búast við að Kristinn sjálfur
sé einn af erfðaprinsunum?
„Ég líkist Tomba nú ekki mikið,“
segir Kristinn og skellir upp úr.
„Það er auðvitað hann Burás, sem
vann í dag, hann hefur svo gaman af
sviðsljósinu, en ég ætla náttúrlega að
reyna að vera meðal þeirra sem
koma í staðinn fyrir Tomba og aðrar
stjörnur sem eru að fara að hætta.“
George setti
heimsmet
EMMA George frá Ástralíu
bætti heimsmet sitt í stangar-
stökki kvenna utanhúss á móti í
Auckland í Nýja Sjálandi í fyrr-
inótt að íslenskum t íma. Geor-
ge, sem er 23 ára, fór yfir 4,57
metra og bætti metið þar með
um tvo sentímetra. Heimsmetið
innanhúss er sem kunnugt er í
eigu Völu Flosadóttir. Það er
4,44 metrar.