Morgunblaðið - 25.05.2000, Blaðsíða 13

MÓRGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 25. MAÍ 2000 13
FRÉTTIR
Doktor í
rafmagns-
verkfræði
• ANNA Þórdís Sigurðardóttir
hefur varið doktorsritgerð sína við
Tækniháskólann í Darmstadt,
Þýskalandi. Heiti ritgerðarinnar er:
„New Concepts
for Submillimet-
re-Wave Power-
Generation Us-
ing Resonant-
Tunnelling
Diodes“. Leið-
beinandi við gerð
verkefnisins var
prófessor doktor
Eng. dr. h.c.
mult. Hans L. Hartnagel. And-
mælandi var prófessor dr. rer. nat.
Arno Kostka.
Rafsegulbylgjur með tíðni á bilinu
400 GHz til 3 THz koma að notum
við rannsóknir í útvarpsstjörnu-
fræði, við litrófsgreiningu efna og til
að sýna fram á tilvist ákveðinna
sameinda í lofthjúpi jarðar. I flestum
tilfellum er um kerfi að ræða þar
sem merki frá sveifluvaka með fastri
tíðni er blandað saman við merki frá
því sem verið er að mæla, t.d. gas-
sameindum. Við blöndunina verður
til merki sem hefur tíðni sem sam-
svarar millitíðni (intermediate fre-
quency) hinna merkjanna tveggja.
Dæmi um sveifluvaka sem gefa
frá sér eins háa tíðni og hér um ræði
eru gasleysar, Gunnsveifluvakar
með tíðnimargföldurum og rásir sem
innihalda resonanssmugdíóður
(double-barrier resonant-tunnelling
diodes: DBRTD).
Gasleysar hafa verið notaðir til að
framleiða rafsegulbylgjur í efri hluta
tíðnibilsins. Á þeim er sá galli að þeir
eru þungir, plássfrekir og þarfnast
mikillar orku. Á tíðnibilinu 400 GHz
til 800 GHz hefur þeim möguleika
verið beitt að nota Gunn-sveifluvaka
til að framleiða 100 GHz sveiflu og
margfalda tíðnina með því að not-
færa sér ólínulega hegðun Schottky-
díóða. Þriðji möguleikinn er sá sem
rannsakaður var í framangreindu
doktorsverkefni. Hann felst í því að
nota svokallaðar resonanssmugdíóð-
ur til að búa til grunnsveifluna beint
við þá tíðni sem óskað er eftir, t.d.
600 GHz.
DBRTD er skammtafræðilegur
rásahluti (quantum-electronic dev-
ice). Vandamálið við sveifluvaka sem
nota DBRTD er að þeir gefa frá sér
mjög lítið afl. Markmið verkefnisins
var að finna leiðir til að hámarka það
afl sem hægt er að ná út úr slíkum
sveifluvökum og rannsaka nánar
hvar mörkin liggja. Við útreikninga
á kennOínu voru Schrödinger- og
Poissonjöfnurnar leystar tölulega.
Vegna margra góðra eiginleika varð
efniskerfið InAs/AlSb/InAs/AlSb/
InAs fyrir valinu. Ferli var þróað til
að framleiða DBRTD úr þessu efnis-
kerfi. Niðurstöður tilrauna þar að
lútandi eru kynntar í ritgerðinni.
Ritgerðin inniheldur rásafræði-
lega umfjöllun um leiðir til að auka
afl í umræddum sveifluvökum og
áhrif þeirra leiða á hámarkstíðni og
hámarksafl sveifluvakans.
Gefið er yfirlit yfir öll þau
DBRTD-smá- og stórmerkislíkön
sem höfðu verið birt í fagtímaritum
fram að þeim tíma er skrifum rit-
gerðarinnar lauk. Þar sem ekkert
þeirra líkana sem til staðar voru
reyndist nothæft til útreikninga á
hegðun heildaiTásarinnar, var nýtt
stórmerkislíkan þróað.
Anna Þórdís er meðal höfunda
rúmlega tuttugu greina sem hafa
verið kynntar á ráðstefnum og birtar
í virtum fagtímaritum. Foreldrar
Önnu Þórdísar eru Sigrún Óskars-
dóttir og Sigurður Albert Jónsson,
fyrrverandi forstöðumaður Grasa-
garðs Reykjavíkurborgar. Anna er
gift Rainer Lischetzki, sem einnig er
rafmagnsverkfræðingur. Þau eiga
tvo syni: Jón Jökul og Óskar Leó.
Anna Þórdís lauk stúdentsprofi
frá eðlisfræðideild Menntaskólans
við Sund vorið 1986 og hóf nám í raf-
magnsverkfræði við Háskóla Islands
sama ár. Haustið 1989 hélt hún utan
til náms við Tækniháskólann í
Darmstadt, Þýskalandi með ra-
feindatækni fastra efna (Festkörp-
erelektronik) sem aðalnámsgrein.
Hun lauk diplómaprófi þaðan vorið
1993. Sumarið 1993 hóf hún störf við
„Institut fur Hochfrequenztechnik"
við sama háskóla. Þar starfaði hún
þar til fjölskyldan fluttist til Eng-
lands haustið 1999. Anna starfar nú
við hönnun heildaðra analogrása hjá
fyrirtækinu ST Microelectronics í
Englandi. Netfangið hennar er:
anna.sigurdardottir@st.com.
Kringlan 4-12,
sími 533 5500.

að gera við malbikið.
BMW X5 verður kominn
um næstu helgi.