Óðinn - 01.07.1926, Blaðsíða 17
ÓÐINN
65
Vigfússonar. Hann er
þriðji niaður ællar-
innar i röð, sem búið
hefur á Hafrafelli.
Hálf jörðin er kirkju-
eign, en hin hálflendan
hefur verið í ættinni
að minsta kosti síðan
á 18. öld.
Runólfur hefur nú
búið yfir 30 ár á
Hafrafelli, en þar áð-
ur var hann um 6
ára skeið ráðsmaður
hjá föður sinum. Nú
er Runólfur að reisa
ihúðarhús úr steini á
Hafrafelli og mun því
lokið í haust. Hjelt
hann gildi mikið, er
húsið var reist síðastl.
vor, og bauð til sín
öllum sveitungum sín- — ■■—..— ■■ —.... -
um og nokkrum
bændum úr Tungunni. Voru boðsgeslir 120.
Oftar hefur hann haft fjölmenn heimboð að
Hafrafelli. Hann er kátur maður og ræðinn,
stálminnugur, og hefur kviðlinga á hraðhergi
við hvert tækifæri.
Runólfur hefur bætt jörðina mjög mikið í sinni
búskapartíð, einkanlega með lokræsagerð og
girðingum. Mun óvíða jafnmikið hafa verið gert
af lokræsum. Túnið hefur hann algirt að mestu
leyti með grjótgarði og beitarhúsatún hefur hann
girt með grjóti. Hagagirðingar hefur hann hjer
að auki gert miklar, sljettað margar dagsláttur
í túni og veilt vatni á tún og engjar. Akhraut
hefur hann og gert frá þjóðveginum heim til
sín um langa leið. Pá hefur hann og leitt vatn
í bæinn.
Runólfur Bjarnason er gildur bóndi, hefur
sauðfjárbú 1 stærra lagi. Hann er formaður
Búnaðarfjelags Fellnahrepps, hefur verið það sið-
an fjelagið var stofnað 1889. Hreppsnefndarodd-
viti um eitt skeið og sýslunefndarmaður í 12 ár.
Lætur hann sjer umhugað um hag sveitunga
sinna og hefur verið áhrifamaður í sinni sveit.
Stjórnmál hefur hann látið töluvert fil sin taka
og oftar en einu sinni verið talinn þingmannsefni.
Kona Runólfs er Sigríður Sigfúsdóttir Odds-
Grund í Eyjafirði.
sonar Hildibrandssonar, en móðir Sigfúsar var
Þuríður Hallsdóttir frá Sleðbrjót; er sú ætt ein-
um þræði komin af Margrjeti ríku á Eiðum.
Móðurætt Sigríðar kemur mjög saman við ætt
Runólfs. Eitt barn eiga þau hjónin og er það
dóttir, sem Anna heitir.
Sigríður kona Runólfs er mesta myndarkona
og manni sínum samhent í öllu, enda telur
Runólfur það ekki siður hennar verk en sitt,
hve vel þeim hefur vegnað í búskapnum.
E.
Vísur.
Til Lóunnar.
Litli vinur! Lóan mín,
ljóðafuglinn mætur;
mjer eru kærust kvæðin pín
kvöldin sem þú grætur.
Svefnfró.
Fyrir svefnsins hagri hönd
hníga dagsins þrautir.
Inn á draumalífsins lönd
liggja fagrar brautir.
Vetrarkoma.
Loftið fyllist frosti og snjó,
fjölga jarðarsárin.
Sólargeislar glitra þó
gegnum skýjatárin.
Vorvísa.
Sólar blossar hjóða titt
blómum kossa Ijeða.
Vindar hossa vængjum þýtt,
vorljóð fossar kveða.
S. P.