Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1986, Page 14

14
FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1986.
Frjálst.óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÖNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Askriftarverð á mánuði 500 kr.
Verð í lausasölu virka daga 50 kr. - Helgarblað 60 kr.
Allt verður áfram eins
Framsóknarflokkurinn hefur ákveðið að vera áfram
gamaldags flokkur aldraðra þingmanna, réttar sagt
þingkarla, sem reka hentistefnu og gæta hagsmuna
dreifbýlis á kostnað þéttbýlis, svo notað sé orðaval úr
nýlegri könnun Félagsvísindadeildar Háskólans.
Þetta kom í ljós á þingi Sambands ungra framsóknar-
manna um síðustu helgi. Þangað fóru menn vígreifir
með digurbarkalegum yfirlýsingum, en koðnuðu síðan
niður í nánast ekki neitt. Krafan um alger skipti í þing-
liði flokksins varð að kröfu um skipti á hluta þess.
Steingrímur Hermannsson var viðstaddur til að gæta
þess, að orðalag ungliðanna færi ekki úr skorðum. Það
tókst honum að flestu leyti, enda átu ungliðarnir úr
lófa hans sem hins óumdeilanlega höfðingja flokksins.
Þannig sigraði Steingrímur á fundinum.
Hann er að vísu sjálfur hlynntur því að losna við
verulegan hluta þingmanna sinna og fá aðra heppilegri
í staðinn. En hann ræður ekki við málið, því að hver
þingmaður um sig er kóngur í sínu dreifbýliskjördæmi
og lætur ekki átakalaust stjaka við sér.
Ungliðunum var vorkunn. Rétt fyrir þingið voru birt-
ar niðurstöður áðurnefndrar könnunar Félagsvísinda-
deildar. Þar kom ekki aðeins fram, að almenningsálitið
telur Framsóknarflokkinn vera gamaldags hentistefnu-
flokk dreifbýlishagsmuna, heldur einnig, að það er í lagi.
í könnuninni kom í ljós, að mikill meirihluti þjóðar-
innar styður byggðastefnu, þótt hún kosti peninga.
Þótt ekki sé þar með endilega sagt, að þjóðin styðji
dreifbýlisstefnu Framsóknarflokksins, hlýtur niður-
staðan að benda til, að hann sé ekki fjarri réttri leið.
Ennfremur kom í ljós, að mikill meirihluti þjóðarinn-
ar telur framboðslista ekki verða girnilegri kost, þótt
þar verði meira af ungu fólki og konum. Framsóknar-
flokkurinn getur þess vegna óhræddur haldið áfram að
bjóða upp á gamla karla sem þingmenn flokksins.
Þetta er auðvitað um leið hughreysting öðrum stjórn-
málaflokkum, sem hafa eins og Framsóknarflokkurinn
átt erfitt með að verjast kröfum ungs fólks og kvenna
um aukin áhrif í flokkunum. Nú losna forustumenn
allra flokka við broddinn úr væli af því tagi.
Framsóknarkonur voru ekki alls fyrir löngu með
háværar kröfur um að fá fast hlutfall öruggra sæta og
baráttusæta á framboðslistum flokksins. Nú verður
ekki hlustað á slíkt, enda munu kröfurnar falla niður,
alveg eins og ungliðarnir heyktust á að krefjast sér
valda.
Til þess að undirstrika, að allir væru sáttir og að
úlfarnir mættu hætta að góla, lét Ingvar Gíslason fóma
sér á ungliðaþinginu. Hann sagðist ekki fara aftur fram.
Liðið lét friðast, þótt Ingvar sé tæpast hinn dæmigerði
fulltrúi þingmannanna, sem það hafði viljað losna við.
Framsóknarflokkurinn verður áfram ekki síður hags-
munaflokkur Páls á Höllustöðum og annarra slíkra en
flokkur Steingríms formanns. Þeir félagar munu áfram
geta rifizt í blöðum um, hvor fari oftar til útlanda og
hvor þeirra segi fleira, sem betur væri ósagt.
Eftir þing Sambands ungra framsóknarmanna er
ljóst, að í næstu kosningum mun Framsóknarflokkurinn
bjóða upp á nokkurn veginn nákvæmlega sömu andlit
og hann hefur hingað til gert. Hann mun fá slæðing
af þingmönnum í dreifbýlinu, en lítið í þéttbýlinu.
Þeir, sem vilja varðveita fornar minjar, geta glaðst
yfir, að í fallvöltum heimi sé þó einn stjórnmálaflokk-
ur, sem verður áfram eins og hann hefur alltaf verið.
Jónas Kristjánsson
** « mm-
„Mörgum hættir þvi miður til þess í umferðinni að vera sjálfum sér næstir, í stað þess að líta á sjálfan sig sem
hluta af heild.“
Enn um
hraðann
Aðgerðir yfirvalda til þess að
fækka umferðarslysum hafa ekki
borið nægilegan árangur enn sem
komið er. Stór hluti ökumanna virð-
ir þó lög og reglur, spennir beltin,
hefur ökuljósin kveikt og hlífir
íbúðahverfiun við hraðakstri.
En hvað á til bragðs að taka við
hina?
1. Auka fi-æðslu enn?
2. Herða viðurlög?
3. Auka löggæslu?
4. Hækka sektir svo að þær komi
verulega við pyngju manna?
5. Beita sviptingu ökuleyfis í ríkara
mæli?
6. Láta þá sem gerast stórlega brot-
legir kynnast veröld þeirra sem
örkumlast í umferðinni?
Líklega þarf allt þetta og miklu
meira til.
Nýta þarf betur starfstíma lög-
reglunnar
Otrúlegt er til þess að vita að hér
í borg skuli mikill tími lögreglunnar
fara í það að skrifa upp skýrslur eft-
ir smáárekstra hér og þar. Mér finnst
augljóst að þessu þurfi að breyta.
Skýrslugerð um óhöpp af þessu tagi,
þar sem einungis er um eignartjón
að ræða, á að vera mál bíleigenda
og tryggingarfélags hans og
breyta þarf ákvæðum í tiygginga-
löggjöf í samræmi við það. Þar með
getur lögreglan sinnt verðugri verk-
efiium svo sem eins og því að hafa
eftirlit með umferðarhraða. Þá finnst
mér einnig að landið allt þurfi að
verða eitt áhættusvæði því að það
er liðin tíð að umferðaróhöpp séu
KjaHaiinn
Katrín Fjeldsted
læknir og formaður
Heilbrigðisráðs Reykjavíkur,
borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins
hlutfallslega tíðari á höfuðborgar-
svæðinu en annars staðar á landinu.
Ökukennsla
Aðalatriðið er þó áreiðanlega að
leggja enn meiri áherslu á öku-
kennsluna. Á síðasta ári lagði ég
fram tillögu um það að ökunám yrði
gert að skyldunámsgrein í’ fram-
haldsskólum. Ástæðan er ekki síst
sú að tryggja að allir unglingar fái
vandaða bóklega ökukennslu á borð
við þá sem ökukennarafélagið býður
upp á í Ökuskólanum, hvort sem
unglingamir hafa aðstöðu til þess
að læra að aka bíl eða ekki. Síðast
þegar af þessari tillögu fi-éttist var
hún komin til menntamálaráðuneyt-
isins og verður fróðlegt að sjá hvað
úr framkvæmdum verður.
Verulega áherslu þarf að leggja á
að nýir ökumenn séu tillitsamir í
umferðinni og fari eftir settum
reglum. Minna máli skiptir hvort
þeir viti nokkuð um vélina í bílnum
eða kunni utan að klausur úr öku-
bókinni.
Að auki þarf ökupróf að vera í
reynd jafh erfitt hvar sem er á
landinu til þess að ökumenn öðlist
jafna hæfiii til þess að keyra í þétt-
býli og í dreifbýli.
Tillitssemi
Mörgum hættir því miður til þess
í umferðinni að vera sjálfum sér
næstir, í stað þess að líta á sjálfan
sig sem hluta af heild. Það er nauð-
synlegt að tillitssemi sé undirstaða
sú sem ökumaður byggir á og við
verðum að sjá til þess að meginá-
hersla sé lögð á hana í ökunámi.
Katrín Fjeldsted
„Aðalatriðið er þó áreiðanlega að leggja
enn meiri áherslu á ökukennsluna.“