Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.1986, Page 18

18
FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1986.
MÁLARAR
Öskum eftir tilboðum í að gera við sprungur og mála
suðurhlið Hótel Esju.
Nánari upplýsingar hjá Einari viðgerðarmanni.
Gabriel
HÖGGDEYFAR______
í MIKLU JÍI
ÚRVALI ÆS
Toyota Tereel 4x4 árg. 1983, 1984, Mazda 626 GLX árg. 1985, ekinn
1985. 34.000. Verð 490.000.
Toyota Crown disil árg. 1983, 2 stk.,
eknir 136.000 og 183.000. Verö 450.
000.
Lada Sport árg. 1979, ekinn 80.000,
verð 120.000.
Toyota Corolla Special Series árg. Toyota Carina árg. 1979, eklnn 90.
1986, ekinn 7000. Verð 410.000. 000. Verð 175.000.
Toyota Camry árg. 1983-1986.
Subaro 4x4 árg. 1980, ekinn 120.
000. Verð 180.000.
Mazda 626 árg. 1980, 1981. Daihatsu Charade árg. 1983, 3 dyra
og 5 dyra.
Toyota Corolla 1600 SE árg. 1981, 'Mazda 323 árg. 1982, eklnn 54.000.
eklnn 67.000. Verð 275.000. Verð 210.000.
ATH. Einnig margar gerðir
bifreiða á söiuskrá.
Audi 100 árg. 1983, ekinn 68.000.
Skeifunni 15, 108 Reykjavík, sími (91)687120.
Merming dv
Böðvar Guðmundsson.
Mishöfug en
alltaf vönduð
Böðvar Guðmundsson:
VatnaskH
Mál og menning 1986, 44 bls.
Þessi bók geymir tæp þrjátíu ljóð
og er íjórða ljóðabók höfundar. Hin-
ar fyrri birtust á árunum 1964-71 en
síðastliðin fimmtán ár hefur hann
einkum samið leikrit, m.a. fyrir AI-
þýðleikhúsið, og varð frægur fyrir
gítarleik og söng firumsaminna texta
eins og mjög tíðkaðist á síðasta ára-
tug. Þeir eru gráglettnir og hafa
a.m.k. tvær plötur birst af því efhi.
Nú veit ég ekki hvort Böðvar hef-
ur ort ljóð þann tíma sem leið milli
ljóðabóka en svo mikið er víst að
hann hefur aldrei sent frá sér jafn-
góð ljóð og nú. Öll atriði virðast
samvirk í bestu ljóðunum. Sjáum t.d.
Hannes, þar sem hann dregur upp
skarpa mynd af miðaldra manni, of-
arlega í þjóðfélaginu, með því einu
að telja upp sem sjálfsagða hluti það
sem honum svíður að missa - en
öðrum kann að þykja smáatriði.
Hans gildi eru fínn bíll, rjúpnaskot-
ferð og laxveiðar, góð fyrirgreiðsla
bankastjóra er nauðsynleg sjálfe-
virðingu hans. Hann er menntaður
og vel lesinn í sígildum bókmennt-
um, það sýnir bara orðalag fyrsta
erindis. Svo á maðurinn samkvæmt
þessu gildismati að vera glæsilegt,
spengilegt karlmenni sem kvenfólk
fellur fyrir. Þetta er mjög kunnugleg
persóna þótt ekki væri nema af aug-
lýsingum glanstímarita, þær eru
smíðaefhi þessarar ímyndar. Lifandi
einstakhngur getur auðvitað ekki
fyllt upp í slíka ímynd en því er að-
eins hægt að hvísla og hvar er þá
huggunar að leita nema í flöskunni?
Það ætti að banna...
Þessi hugmyndaheimur leiðir
beint til alkóhólisma - og til kyn-
þáttahaturs, því á einhverjum vill
maðurinn skeyta skapi sínu og óþol-
andi að kona með glæst útlit
samkvæmt fyrmefiidum kokkabók-
um auglýsinga skuli taka fram yfir
haun mann sem samkvæmt skil-
greiningu er minnimáttar, af lægsta
þrepi mannfélagsins.
Hannes
Það hefur aldrei
verið neitt veeen á mér
sagði hann og barði höfðinu við steininn.
Ég er seinþreyttur til vandræða.
Mjög.
En ijúpan slapp
og laxinn sleit
bíllinn bilaði
bankastjórinn synjaði
Og hárið þynnist
og ístran vex
hvíslaði haim.
Og alltaf langar mig í brennivín.
Svo geðvonskast kellingin endalaust
Og er gjörsamlega náttúrulaus.
Og hvem andskotann er stelpan á kassanum
með ljóst hár og brjóstin út um allt
að daðra við þennan Víetnama.
Það ætti að banna
það ætti að lúskra
það ætti að
Bókmeraitir
Örn Óiafsson
Þetta ljóð sýnir á skáldlegan hátt
uppsprettu fasismans en stundum
virðist hugmyndaheimur „hinna
mjúku gilda“, öðru nafrú feminism-
inn, ráða ferð skáldfaksins út í
heldur einfeldningsleg ræðuhöld:
Athvarf
Af konusfcauti
varstufæddur
örvita, ósjáHbjarga drengur.
Og i konuskauti
kvknaði von þin um endurfasðingu
vitri, ósjátfbjarga kaiimaður
sem hefur kafað i undirdjúpin
og grunar leyndardóminn
umGuð.
Kosturinn við þetta ljóð eru skýrar
andstæður og yfirgripsmiklar, í
fyrsta lagi um líf karlmanns en í
öðru lagi um guð og konuskaut. Mér
finnst Böðvar þó ná betri tökum á
svipuðu efiú í öðru ljóði en það skip-
ast allt um eina mynd, sem hlýtur
að höfða til samúðar hvers manns;
lítið, hrætt bam er lokað inni i kol-
svartri dýflissu. Ekki minnkar
samúðin við það að lesandinn áttar
sig skjótt á því að þetta bam er hann
sjálfur, eins og sá sjálfbirgingslegi
ég sem talar digurbarkalega um vald
sitt. Áhrif ljóðsins hggja einkum í
því hve mátulega lítið er sagt, við
nánari umhugsun sést að „ég“ tákn-
ar ekki eðh mannsins heldur þau boð
og bönn samfélagsins sem hann hef-
ur innbyrt til að kúga sjálfan sig og
inniloka.
Prívat
Eins og í ljóðinu Hannes er klifun
áhrifarík hér, þrítekning með til-
brigðum. Það er gert í þremur
síðustu erindum: setningunum um
bamið í 2. erindi, þar er þrenns kon-
ar afneitun: engum-aldrei-deyr.
Þrítekning er líka í því sem sagt er
um augu í 3. erindi og loks er þrisv-
ar sama setningaformið í 4. erindi,
raunar er sérstakt form á síðustu
málsgreininni en það myndar þá af-
gerandi lokapunkt. Þessi klifun gerir
það sem sagt er enn afdráttarlausara
en ella myndi, vonleysið kolsvart,
endurtekin regluleg hrynjandin
neglir þetta í mann. Heildarbygging-
in er eins einföld og málið; fyrst erum
við leidd inn í afkimann, þá sýndur
fanginn, nokkur fyrirheit birtast í
þriðja erindi en em þá þeim mun
endanlegar slegin niður í lokaerindi.
í leyndum afkima
1 leyndum afkima vonbrigðanna
er þröngt og niðdimmt helvíti.
Á læstum dyrum þess stendur:
PRÍVAT.
Þar hef ég lokað inni
lítið og einmana bam
sem nær engum þroska
og sleppur aldrei út
og deyr um leið og ég.
Við óvenjulegar kringumstasður
hafa augu litið þar inn
forvitin augu
og fúll af samúð
jafnvel ástfangin augu.
En myrkrið er svart
og bamið er hrætt
og það er ég sem ræð.
Ekki komumst við lengra hér en
ég fullvissa háttvirta lesendur um
að bókin er miklu fjölbreytilegri og
ríkulegri en hér var hægt að sýna.
Ljóðin em mishöfug en alltaf vönduð
og Böðvar fer af sama öiyggi um
borgarlíf nútímans og um hefö-
bundna íslenska ljóðheima sem
menn þekkja m.a. hjá föður hans,
Guðmundi Böðvarssyni.