Dagblaðið - 07.07.1976, Blaðsíða 2

DAGBI.AÐIÐ — MIÐVIKUDACUK 7. JULÍ 1976
2
Réttið þurfandi
hjálparhönd
1368-1686 skrifar:
Ég las nýlega auglýsingu í
Dagblaðinu. Sá ég þar að aug-
lýst var gólfteppi hverjum
þeim sem vildi þiggja það. Aug-
lýsandinn bauðst til að gefa
það.
Þá sá ég að enn er til fólk
sem veit að hér á landi eru
ennþá einhverjir sem lítil aura-
ráð hafa.
Ég þekki sjálf fólk sem ekki
á einu sinni stól til að sitja á.
Þetta fólk verður að notast við
kassa því það hefur ekki efni á
að kaupa neitt dýrt. Þess vegna
ofbýður mér þegar maður sér
fólk flytja ágætis húsgögn á
öskuhaugana.
Ég vil leyfa mér að skora á
ykkur að gera það sama og gólf-
teppagefandinn. Það sem þið
getið misst verður áreiðanlega
vel þegið af þeim sem þurfandi
eru.
Mogga þokkað —
en það var DB
sem tók af skarðið
Einn lesenda okkar skrifar:
Þakka þér elsku, kæri
Mogginn minn! — Eitthvað í
þessum anda var grein sem ég
rakst á í Vísi í dag, 28. júní.
Ekki er greinin ýkja merkileg
vegna öfganna sem vaða þar
uppi, en hvað um það. Hún
gengur m.a. út á að verið er að
þakka Morgunblaðinu fyrir að
hafa riðið á vaðið og bent á
Raddir
lesenda
vafasamar aðferðir við kennslu
við einn unglingaskólann í
Kópavogi.
Frá útkomu Dagblaðsins á
síðasta ári hefur ýmislegt
breytzt í íslenzkri blaða-
mennsku, — verulega til bóta
finnst mér. Og þakkir til handa
Morgunblaðinu í þessu máli
eru næsta hæpnar, og líklega
taka Morgunblaðsmenn þeim
þökkum rjóðir í vöngum og of-
boðlítið skömmustulegir.
Staðreyndin er nefnilega sú
að það var Dagblaðið sem reið á
vaðið með gagnrýni á kennsl-
una í Kópavogi þar sem komm-
únísk fræði voru kennd börn-
unum af einum forsprakka
Fylkingarinnar.
Greinin birtist í Dagblaðinu
18. maí sl. og greinarhöfundur-
inn var Leó Jónsson tæknifræð-
ingur. Efast ég satt að segja um
að hann hefði fengið inni með
þá grein f Morgunblaðinu, —
en Dagblaðið þorði. Fullyrði ég
þó ekki um þetta. En loksins
eftir að Dagblaðið hafði tekið af
skarið með þessari ágætu grein,
sem þegar vakti mikla athygli,
hrökk sjálfstæðismálgagnið
loks upp með harmkvælum
miklum. Er mér kunnugt um að
sjálfstæðismenn í Kópavogi
höfðu þó lengi hamazt á
Morgunblaðinu að gera eitt-
hvað í málinu.
Þeir sem unnu stríðið við Bretann voru ekki i iandi heldur úti á sjö.
Hverjir fengu rjónrann?
— takk fyrir segja undirmenn á varðskipunum
Nokkrir undirmenn á varðskip-
unum okkar komu að máii við
DB:
Mikið var nú gaman í veizl-
unni sem við fengum að mæta í
vegna afmælis Gæzlunnar um
daginn. Skárri er það nú höfð-
ingsskapurinn. Þarna var hann
Pétur og svo allir hinir sem
hafa staðið í stríðinu við Bret-
ann. Hafa staðið við stýri varð-
skipanna. Hafa staðið vaktir á
skipunum úti af Austfjörðum,
Vestfjörðum, fyrir Norðurlandi
og Suðurlandi. Þetta voru allt
menn sem fengu rjómann,
vegna þess að þeir unnu stríðið.
Við viljum svo þakka kær-
lega fyrir kræsingarnar, þó við
höfum ekkert bragðið fundið.
Á AÐ FARA AÐ BLÁSA UPP EITURLYFJAVANDAMÁUD?
Hermann Óiason hringdi:
Mér fé'l allur ketill í eld eftir
að hafa lesið viðtabð við
Kristján Pétursson I
Morgunblaðinu 29. júní. 10
þúsund ungmenni hafa neytt
fikniefna, segir hann. Hann
nefnir einnig að ársnotkunin sé
á að gizka 200-250 kíló. Hvernig
fær þetta staðizt? Þetta ætti að
duga í milljón pípur á ári. Er
meirihluti unglinga þá undir
áhrifum stóran hluta ársins eða
hvað?
Ég skil ekki hvers vegna á að
leggja farbann á alla þá sem
hafa þetta efni undir
höndum. Einnig vill Kristján
þyngja refsingu og spyr þá
bara hvar hann ætli að koma
þessum 10 þúsund unglingum
fyrir?
Mér finnst að það ætti nú
fyrst og fremst að vinna að
alvöru glæpamálum hérlendis.
Þau eru í algjörum ólestri eins
og allir vita. Á kannski að fara
að blása upp eitthvert eitur-
lyfjavandamál til að láta önnur
mál falla I gleymsku? Væri
ekki nær að ganga 'vel fram I
þessum margnefndu glæpa-
málum?
200-250 kíló af hassi ættu að
duga i milljón pípur á ári
hverju, segir lesandi.
I