Helgarpósturinn - 09.05.1996, Side 2

2
FIMMTUDAGUR 9. MAÍ1996
Smart
Þrjár prímadonnur íslenska poppsins; Björn Jörundur Friöbjörnsson, Stefán Hilmarsson og Richard Scobie,
hafa ákveöiö, ásamt þeim Sigurði Gröndal, Ingólfi Guðjónssyni og Tómasi Jóhannssyni, að eyða sumrinu
saman á öldurhúsum landsins undir stuðheitinu Spooky Boogie.
- segir Björn Jörundur.
ar sem ekki fékkst svar við
spurningunni um hver með-
lima Spooky Boogie; Björn,
Stefán eða Scobie, ætlaði að
verða fremstur á sviðinu lá
beinast við að spyrja Bjössa
hvort hann væri genginn til liðs
við Rikshaw? „Nei, ég er ekki
genginn til liðs við Rikshaw.
Aftur á móti hef ég orðið svo
frægur að spila einu sinni á tón-
leikum með Rikshaw í Tungl-
inu. Þá hljóp ég í skarðið fyrir
bassaleikara þeirra sem forfall-
aðist. Ætli þeir Ingólfur, Ri-
chard og Sigurður hafi ekki
bara haldið áfram að spila af
því að þeir eru svo góðir vinir.“
Hvað spilar svo Spooky
Boogie með allar þessar
poppstjörnur innanborðs?
„Allan fjandann; Jacksons,
KC; allt frá hefí upp í djollí fönk.
Við verðum líka í góðum disk-
ófílingi í stíl við afrógreiðsl-
una.“
Eruð þið komnir til að
vera, eða erþetta bara svona
léttur sumarfílingur?
„Við erum komnir til að
vera,“ segir Björn af sannfær-
ingu og upplýsir um leið að
splunkuný plata frá bandinu sé
væntanleg snemmsumars."
Er ekki gaman annars að
fá að spila með gömlu goðun-
um?
„Eru þetta ekki gömlu goðin
þín?“
Nojts! A svo að taka sveita-
ballarúntinn?
„Nei, vínveitingahúsarúntinn;
Akureyri, Reykjavík, ísafjörð,
Selfoss og svo framvegis, en
ekki félagsheimilin... að
minnsta kosti ekki í bili.“
Næsta helgi hefst hjá band-
inu — sem þegar hefur náð að
sanna sig á Astró — í Sjallanum
á Akureyri á föstudagskvöld, en
á laugardagskvöld er ferðinni
heitið í bæinn, nánar tiltekið í
Ingólfscafé í Alþýðuhúsinu.
-GK
Aðalpoppstjörnur bæjarins: Sigurður Gröndal, Stefán Hilmarsson, Richard Scobie, Björn Jörundur Friðbjörnsson, Ing-
ólfur Guðjónsson og Tómas Jóhannsson kasta sjálfsagt þessum klæðum í sjóðheitu upptökuverinu þar sem þeir eru
að undirbúa sumarplötuna í ár. Um helgina trylla þeir Sjallann á Akureyri og Ingólfscafé í Reykjavík.
„Ekki
genginn í
Riiöhaw“
Stærri brjóst
fyrir 70 þúsund
a raðgreiðslum
Brjóstastækkanir verða sífellt
algengari hér á landi og eins
og fram kom í HP fyrir skemmstu
eru stúlkur á.aldrinum 20-30 ára
duglegustu kúnnarnir. HP hefur
jafnframt heimildir fyrir því að tals-
vert yngri stúlkur hyggi nú gott til
glóðarinnar með að ná fram æski-
legum framvexti á bringunni.
Þannig fregnaði blaðið af því að
ein helsta módelstjarna landans
af yngri kynslóðinni hefði nýverið
brugðið sér í aðgerð, en sú er vart
komin af barnsaldri. Hún þótti víst
hafa allt í „bombuútlitið" nema
æskilegt brjóstmál og neyddist til
að láta bæta úr því svo lengja
mætti ferilinn og vitaskuld hækka
launin til muna.
Dæmigerð aðgerö mun „einung- ,
is“ kosta um 70 þúsund krónur,
sem er víst nokkru lægra en f
þeim löndum sem við helst berum
okkur saman við. Þjónusta við
kúnnann þykir mikilvæg í þessum
geira eins og mörgum öðrum og
þannig er mögulegt að greiða fyrir
aögerðirnar með raðgreiðslum
kortafyrirtækjanna. Það væri
skemmtilegt að frétta ef slík liðleg-
heit tíðkuðust á fleiri stööum í
heilbrigöiskerfinu.
... fær Heiniir Steins-
son útvarpsstjóri fyr-
ir aö upplýsa þjóð-
ina um það að
auglýsingar eru
menningarefni.
Séra Heimir
segir að Ríkisút-
varpið sé lögum
samkvæmt
menningarstofn-
un og þar af
leiðandi séu aug-
lýsingar sem
stofnunin útvarpar
og sjónvarpar ekk-
ert annaö en menn-
ingarefni. Þaö er gott aö útvarps-
stjóri skuli hafa tekið af skarið í
þessum efnum. Ýmsir hafa verið
að hnýta í hinar og þessar auglýs-
ingar og nefnt auglýsingar um
dömubindi sem hvimleitt sjón-
varpsefni. Menn sem nenna ekki
aö dytta aö húsum sínum fyllast
heift þegar þeir sjá auglýsingar í
sjónvarpi af glaölyndu fólki sem er
að mála hús sín eða bera fúavarn-
arefni á sumarbústaöinn.
Mjólkuristar kúgast þegar þeir
horfa á ropvatnsauglýsingar og
margir eru orönir yfir sig leiðir á
þvi aö sjá og heyra aö Bjarni í
Brauöbæ lætur þvo dúkana sem
eru á boröunum í Óðinsvéum.
Þetta eru dæmi um menningar-
fjandsamleg viöhorf. Sama fólkið
og þolir ekki auglýsingar hlustar
ábyggilega ekki á sinfóníur í út-
varpinu né heldur þáttaröö um
samfélagsþróun í skugga náttúru-
hamfara. Það horfir ekki á menn-
ingarefni í sjónvarpi eins og til
dæmis Söngvakeppni evrópskra
sjónvarpsstöðva, Strandveröi eða
Lottó. Sem betur fer eru ekki allir
svona grunnhyggnir. Ríkisútvarpið
er menningarstofnun sem ein-
göngu flytur menningarefni í formi
dagskrár og auglýsinga. Ef á að
banna Ríkisútvarpinu að flytja aug-
lýsingar er verið að banna mikil-
vægan þátt menningarinnar.
Stöndum vörð um menninguna
ásamt útvarpsstjóra. Stöndum
vörð um auglýsingar í ríkisfjölmiöl-
um. Þaö skal tekið fram, að þessi
pistill er hvorki kostaöur af RÚV
né SÍA, Sambandi íslenskra aug-
lýsingastofa...
Fundur um stofnun kvennabanka
„Konur fá ekki sömu
fyrirgreiðslu og karlar“
Asama tíma og verið er að
ræða um enn frekari sam-
einingu bankakerfisins hér á
landi eru nokkrar konur að
undirbúa stofnun sérstaks
kvennabanka. Boðað hefur ver-
ið til undirbúningsfundar sem
ætlað er að halda í Aðalstræti 6
hinn 28. maí. Ein þeirra kvenna
sem vinna að málinu er
Margrét Ákadóttir leikari og
hún var ekki í vafa um nauðsyn
kvennabanka þegar HP ræddi
við hana:
„Konur hafa ekki notið sömu
möguleika og karlar hvað varð^
ar fyrirgreiðslu í bönkum. í
fyrsta lagi eru ekki margar kon-
ur í viðskiptum. En þegar konur
gera fjárhagsáætlanir þá eru
þær oft í lægra lagi því þær ætla
sér kannski ekki stóra hluti í
byrjun. Þá er eins og við séum
eicki teknar eins alvarlega og
karlarnir sem koma með stóru
hugmyndirnar upp á tugi millj-
óna,“ sagði Margrét. Hún sagð-
ist hafa verið á atvinnumálaráð-
stefnu kvenna á Akureyri og
þar hefði komið fram að margt
Margrét
Ákadóttir:
Þarf að
vera til
öðruvísi
banki.
benti til
jjess að fyr-
irtæki í eigu
kvenna færu síður í gjaldþrot
þar sem konur væru óhræddar
að leita sér ráðgjafar áður en í
óefni væri komið.
„Það þarf að vera til hér öðru-
vísi banki sem býður upp á eðli-
lega fyrirgreiðslu við fjárráða
fólk. Hér fær fólk ekki krítarkort
án þess að fá ábyrgð vina eða
ættingja og slíkt getur ekki tal-
ist eðlileg fyrirgreiðsla við fólk
sem telst fjárráða. Þetta tíðkast
hvergi annars staðar í heimin-
um og kominn tími til að ein-
hver taki sig til og breyti þessu.
Á sínum tíma stofnaði verkalýð-
urinn sinn eigin banka og það
sama gerðu iðnaðarmenn.
Ástæðan var sú að þeir fengu
ekki þá fyrirgreiðslu sem þeir
þurftu í þeim bönkum sem fyrir
voru. Þessir bankar eru að vísu
ekki til í dag og það þarf
kannski ekki alltaf að vera til
kvennabanki. En það þarf að
setja hann á stofn til að bjóða
fyrirgreiðslu á þeim forsendum
sem konur vilja fá hana. Það
eru allar konur velkomnar á
fundinn þar sem ræddar verða
hugmyndir um hværnig standa
skuli að stofnun kvennabanka,"
sagði Margrét Ákadóttir.
- SG
í næsta mánuöi kemur á markað nýtt menningar-
tímarit til höfuös Séð & heyrt. Karl Th. Birgisson
ritstjóri var spuröur um blaöið...
Engin helgislepja
Blaðið byggist á grunni
Menningarhandbókarinnar,
sem hefur komið út í hálft ár
við góðar undirtektir. Blaðið
kemur út mánaðarlega, kostar
ekki nema 295 krónur og mun
skilgreina hugtakið menning
mjög vítt. Menning er það sem
fólk tekur sér fyrir hendur, „lif
líðandi stundar" svo ég vitni í
frænda minn skáldið. Mest
áhersia verður á lífleg skoðana-
skipti um atburði líðandi stund-
ar, en vitanlega verður líka fjall-
Kari Th. Birgisson í óða önn að
þjálfa sig í „menningarsvipnum".
Mynd: Jim Smart
a Óli Lár & Oliver...
Það sem þið sjáið þarna á borðinu fyrir framan gleiðglottandi myndlistarjöfurinn
L, Ólaf Lárusson er nokkurs konar „eins-verks- gallerí" sem slangur af myndlistar-
..a. skólanemum liefur komið á fót; væntanlega til að sporna gegn snobbinu og
JpF erfiðleikunum sem fylgja því að fá einhvers staðar inni með verk sín. Til sýninga
™ í þessu merkilega galleríi er siðan boðið liinum og þessum listamönnum sem
nemunum þykja þess verðir. Sýningar eru að því er okkur skilst haldnar fremur
óreglulega. Opnun á verki Ólafs var að minnsta kosti haldin hátíðleg á Kaffi
Oliver við Ingólfsstræti síðastliðinn föstudag og var gerður góður rómur að.
Varðandi nánari uppiýsingar er sennilega vísast að benda á Myndlista- og
handíðaskólann — eða þá barþjóna Olivers... Mynd: Jim Smart
að um þá með almennari
hætti.“
Haldið þið að það sé ein-
hver markaður fyrir menn-
ingarblað?
„Við erum sannfærð um að
það sé spurn eftir vitsmunaleg-
um texta sem er lengri en tíu
línur, sem sagt ekki í Se & hor-
stílnum. En við tökum okkur
hæfilega hátíðlega. Þetta verð-
ur ekki blað um Menninguna
með stórum staf. Það verður
engin helgislepja.“
Þú boðar greinaskrif þjóð-
kunnra rithöfunda. Hverjir
eru það?
„Það er ekki tímabært að
sýna öll trompin strax. Sumum
verður fagnað mjög af því að
hæfileikar þeirra eru vannýttir.
Aðrir koma skemmtilega á
óvart. Svo verður blaðið
óhemjufallegt. Útlitshönnun er
í höndum Jóns Óskars mynd-
listarmanns, sem er með þeim
bestu í bransanum."
Þykist þú, fyrrverandi HP-
og Heimsmyndarritstjóri,
hafa vit á menningarmálum?
„Eg hef ekki verið í hópi
þeirra sem þykjast hafa pró-
kúru á menninguna, en sem rit-
stjóri hef ég fylgst með úr hæfi-
legri fjarlægð — og af nokkrum
áhuga. Nokkrir góðir vinir mínir
hafa stundum lánað mér dóm-
greind í þessum málum þegar á
þurfti að halda og svo verður
vonandi áfram. Þar fyrir utan
vinnur hér afar skemmtilegt og
fjölkunnugt fólk, svo fulit af
orku og lífsgleði að meira að
segja hæglætisdrumbar eins og
ég komast allir á ið. Ég hlakka
mjög til þessa samstarfs.
Kannski verður það til þess að
ég komi mér upp inenningar-
svip sem ég get gripið til þegar
mikið liggur við.“ - GK
É 9 -