Helgarpósturinn - 09.05.1996, Blaðsíða 26

26 m
FIMMTUDAGUR 9. MAÍ1996
X
Valur Freyr Einarsson, Bergljót Arnalds og Viöar Eggertsson ræöa við Þóru Kristínu Asgeirsdóttur um
sýninguna Á elleftu stundu í Kaffileikhúsinu og koma víöa viö í framhjáhlaupi. Við sögu koma Ijótir og feit-
ir leikarar eða öllu heldur skortur á þeim, stuttir hórukjólar og óbilandi bjartsýni og Viðar Eggertsson set-
ur sig í bænastellingar og viðurkennir trú sína á líf eftir Leikfélag Reykjavíkur.
Geðveiki, drykkjusýki, ljótleiki,
offita, jólatré, hórukj ólar,
Þegar við Ása Rich-
ardsdóttir í Kaffileik-
húsinu ræddum saman
sagði hún að ég mætti
ráða leikstjóranum og ég
hugsaði strax til Viðars,
þar sem ég vissi í ljósi
síðustu atburða að hann
væri á lausu,“ sagði
Bergljót Arnalds í sam-
tali við Helgarpóstinn,
en hún, ásamt Vali Frey
Einarssyni, frumsýnir tvo
nýja íslenska einþátt-
unga í leikstjórn Viðars
Eggertssonar undir heit-
inu Á elleftu stundu
næstkomandi miðviku-
dagskvöld. Þessi sýning
er liður í samstarfi Kaffi-
leikhússins við unga höf-
unda og fleiri einþátt-
unga er að vænta úr
þeirri smiðju. Helgar-
pósturinn ræddi við leik-
stjórann og höfundana.
fótbolti, blóðsugur
Viðar: „Mér þykir vænt um
leikara sem hafa frumkvæði og
ákvað þess vegna að slá til.
Bergljót og Valur eru bæði
góðir leikarar og hafa auk þess
áræði, en það finnst mér aðal
góðs leikhúsfólks. Bergljótu
þekki ég vel úr Leikfélagi Akur-
eyrar, en hún kom þangað
beint úr skólanum úti í Edin-
borg og lék þar í tvö ár meðan
ég var leikhússtjóri."
Bergljót: „Já, hann beit mig á
háls í Drakúla-sýningunni,
þeirri sömu þar sem Sigurður
Karlsson rak hann í hjartastað
og batt enda á örlög Drakúla
greifa. Viðar var reyndar meg-
inástæðan fyrir því að ég kom
heim frá Edinborg yfirhöfuð.
Hann hringdi í mig út og bauð
mér samning hjá Leikfélaginu.1'
Viðar: „Já, það heillaði mig
sérstaklega við Bergljótu hvað
hún hafði verið dugleg að
skrifa leikrit sjálf.“
Afsláttarkortið
Sími: 552 0050
BORGARSKIPULAG REYKJAVÍKUR
Kirkjusandur 1-5
(áður Laugarnesvegur 89)
Staðgreinireitur 1.340.5
í samræmi við 17. og 18. grein skipulagslaga er
auglýst kynning á breyttri landnotkun á lóðinni
Kirkjusandur 1-5. Athafnasvæði verður breytt í
íbúðasvæði.
Kynningin fer fram í sal Borgarskipulags og bygg-
ingarfulltrúa að Borgartúni 3, 1. hæð, kl. 9.00 -
16.00 virka daga og stendur til 20. júní 1996.
Ábendingum og athugasemdum skal skila skrif-
lega til Borgarskipulags Reykjavíkur, Borgartúni 3,
105 Reykjavík eigi síðar en fimmtudaginn 4. júlí
Þóra Kristín: „Já, ég man eft-
ir að þú skrifaðir einþáttung
fyrir Stúdentaleikhúsið, hann
fjallaði um konur sem hafa
hlotið dauðadóm fyrir afbrot
sín, framin á ólíkum öldum, og
ein þessara kvenna er sek um
alla glæpina sem hinar hafa
verið drepnar fyrir en hún
gengur laus, nútímakonan.
Leikritið býður upp á að þær
geti rætt sín á milii um reynslu
sína af réttarfari ólíkra tíma.“
Viðar: „Já, siðferðislegar
spurningar hafa verið þér hug-
leiknar."
Bergljót: „Já, ég skrifaði líka
verk fyrir útvarpið sem var
einskonar framhald af þessari
hugmynd. Það fjallar um lög-
fræðing sem talar um glæp
sem hefur verið framinn. í
fyrstu talar hann eins og hann
sé lögfræðingur gerandans, en
undir lok verksins kemur í ljós
að hann er sjálfur glæpamað-
urinn.“
Þóra Kristín: „Mikið
ertu upptekinn af glæpum
og refsingu. Er pabbi þinn
• ekki lögfræðingur?“
Bergljót: „Hann er dóm-
ari en mamma mín, Sig-
ríður Eyþórsdóttir, er
leikkona."
Viðar: „Hún hefur feng-
ið það besta frá báðum.“
Þóra Kristfn: „En segðu
mér aðeins frá þessum
einþáttungi sem er verið
að sýna núna og heitir
Hús hefndarþorstans,
hvorki meira né rninna."
Bergljót: „Ég myndi
kannski frekar kalla þetta
leikgerð en leikrit, þar
sem þetta byggist á
grískri goðsögn og tengist
harmleikjunum en er unn-
ið á sjálfstæðan hátt.“
Viðar: „Þetta er maka-
laus hugmynd sem spann-
ar fjölskyldusögu þar sem
hefnd leiðir af hefnd og
allt er lagað að aðstæðum
í Kaffileikhúsinu, sem eru
fremur frumstæðar, og
þetta er því glíma bæði
fyrir leikara og leikstjóra.
Vaiur Freyr glímir síðan
við sterkar siðferðis-
spurningar en af ólíkum
toga. Hann er með sann-
sögulegt efni af atburði
sem átti sér stað í Frakk-
landi en í hans verki
kynnumst við leigubíl-
stjóra sem er ákærður
fyrir glæp sem hann telur
sig ekki hafa framið.“
Þóra Kristín: „Nú,
hvernig glæpur er það?“
Viðar: „Það er glæpur
sem ekkert okkar myndi
samþykkja og er tabúmál
en veltir upp annarri hlið
en við sjáum venjulega.
Allt annað um verkið
verður því miður að vera
leyndarmál í þessu við-
tali. Fólk verður að sjá
það til að komast að raun
um hið sanna."
Valur Freyr: „Ég lít ekki
á mig sem rithöfund, þetta
byggist upp á spuna meira en
eiginlegum ritstörfum og er
unnið upp úr heimildum. Eg sá
þátt um fanga í sjónvarpinu úti
sem byggðist á viðtali sem af-
brotasálfræðingur hafði tekið.
Viðtalið hafði verið tekið á
þremur mánuðum og suma
daga var fanginn ræðinn en
aðra ekki. í einþáttungnum
fylgjumst við með fanganum
inni í biðsalnum eftir réttar-
höldin og skyggnumst inn í
hugarheim hans þar sem hann
bíður eftir að
kviðdómur kom-
ist að niðurstöðu.
Ég skrifaði fyrstu
drögin að þess-
um einþáttungi
þegar mér var
boðið að taka
þátt í samkeppni
sem er kenncl við
Laurence Olivi-
er, en tveimur
nemendum úr
hverjum leiklist-
arskóla á Bret-
landi er boðin
þátttaka og var
ég annar tveggja
úr mínum skóla.
Verkið sem ég
sendi inn var þó
ekki nema tvær
eða þrjár mínútur
í flutningi en
byggt á sömu
„Leiklistarnemar eru álitnir smáskrítnir, eiginlega
furðulegir. Þegar leikarar hins vegar slá í gegn eru
þeir súperstjörnur þar og dýrkaðir. Hérna er það
meira trend að fara út í leiklist, jafnvel strax í upp-
hafi námsins. Það voru líka flestir blankir í skólan-
um mínum og þegar við fórum eitthvað útvar égyf-
irleitt svo fín að þeir ráku upp stór augu, enda voru
þeir oftast á gallabuxum og boI.“
hugmynd."
Obílandi
bjartsýni
Þóra Kristín: „En Viðar,
hvernig kynntist þú Vali Frey?“
Viðar: „Ég sá hann þegar ég
hafði „ádisjón“ í Borgarleik-
húsinu þar sem ég var að leita
að ungum hæfileikaríkum karl-
leikurum og hann vakti athygli
mína. Ég sá að þarna var kom-
inn hæfileikaríkur leikari.“
Bergljót: „Ég kynntist Vali
þegar við vorum bæði í bók-
menntafræði í Háskóla íslands
um tvítugt. Hann var vinur
Hilmis Snæs og ég þekkti
Hilmi.“
Valur Freyr: „Já, við vorum
saman í Stúdentaleikhúsinu
þar sem ég lék aðalhlutverkið í
verki Sindra Freyssonar þegar
settir voru upp einþáttungarn-
ir þrír þar.“
Bergljót: „Þú lékst lika auka-
hlutverk í leikritinu mínu, —
einn af mönnunum sem grýttu
hóruna."
Valur Freyr: „Þegar Bergljót
flutti inn í íbúðina sína fékk
hún okkur Hilmi Snæ eitt
kvöldið til að rífa upp gamlan
gólfdúk af baðherberginu með
hamri og meitli. Eftir margra
klukkustunda vinnu og svita
og tár var megnið af gólfdúkn-
um enn á gólfinu en hinsvegar
voru miklar steypuskemmdir í
gólfinu. Þá vissi ég að Bergljót
er áberandi mikil bjartsýnis-
manneskja." .
Þóra Kristín: „Þú hljópst inn
í Himnaríki í Hafnarfirði, er það
„Margir höfðu mikla lífsreynslu að baki, áttu jafnvel geðveika eða drykkjusjúka foreldra eða
höfðu verið kynferðislega misnotaðir og svo vorum við líka af ólíku þjóðerni,“ segir Bergljót
Arnalds meðal annars. „Mér fannst ég eiginlega óþægilega venjuleg með mann og barn.“
ekki Valur, fyrir Gunnar
Helgason og leystir Felix
Bergsson af í íslensku mafí-
unni. Hvað hefurðu annars
verið að gera síðan þú komst
heim?“
Valur Freyr: „Ég leikstýrði
meðal annars hjá FB og talsetti
barnaefni, auk þess sem ég
kom reglulega fram í Stundinni
okkar.“
Ljótt, lítið og feitt fólk
Þóra Kristín: „Ég er svolítið
forvitin um hvernig það var að
vera í Edinborg og Manchest-
er. Hvernig var skólinn þinn
Bergljót?“
Bergljót: „Skólinn var mjög
fjölbreytilegur bæði hvað
varðaði nám, þar sem lögð var
annars vegar mikil áhersla á
tækni, en skólastjórinn var af
gamla breska skólanum, en
hins vegar var lagt upp úr
„Method Acting“ vegna yfir-
kennarans, en hún er Banda-
ríkjakona og hafði sterk ítök.
Skólinn var því mjög opinn fyr-
ir hugmyndum og ólíkum
straumum og við settum upp
alls átta leiksýningar meðan á
námi stóð með leikstjórum
sem fóru ólíkar leiðir. Það var
líka mjög sérstakt að vera hluti
af svona fjölbreytilegum hópi
eins og var þarna við nám,
þarna var fólk frá 18 ára og allt
upp í fertugt þó að meirihlut-
inn væri á mínum aldri. Margir
höfðu mikla lífsreynslu að
baki, áttu jafnvel geðveika eða
drykkjusjúka foreldra eða
höfðu verið kynferðislega mis-
notaðir og svo vorum við líka
af ólíku þjóðerni. Mér fannst
ég eiginlega óþægiiega venju-
leg með mann og barn.“
Þóra Kristín: „En var þá ekki
líka mjög lítið og stórt fólk,
Ijótt fólk og feitt og mjótt fólk?
Mér finnst leikarar miklu líkari
innbyrðis á íslandi en gerist
víðast hvar annars staðar.
Stundum hreinlega vantar
meiri karakter í útlit fólks.“
Viðar: „Þegar ég var að leik-
stýra Sönnum sögum þá vant-
aði mig einmitt stórskorið fólk
með karakter í útliti. Hérna
vilja allir steypast í sama mót-
ið. Þeir sem sleppa feitir inn í
Leiklistarskólann hafa meira
að segja tilhneigingu til að
grennast þar af einhverjum
ástæðum sem ég geri mér
hreinlega ekki grein fyrir.“
Þóra Kristín: „Eru leikarar þá
ekki bara hræddir við að vera
ljótir á sviðinu?"
Viðar: „Það hefur stundum
verið sagt og á kannski við um
einhverja. Margrét Ákadóttir
sagði einhvern tímann að það
væru til leikarar sem rugluðu
leiklistinni saman við módel-
störf eða eitthvað í þá veru. En
ég held líka að við séum svo
lánsöm að það er bara svo al-
gengt að fólk sé fallegt á Is-