Helgarpósturinn - 09.05.1996, Qupperneq 28

FIMMTUDAGUR 9. MAÍ1996
heitt
Nútímakonan sem breytist úr
venjulegri bankamey eða fðstru I næt-
urdrottningu þegar hún fer út að
skemmta sér. Þetta eru kannski ósköp
venjulegar konur meö flatan rass og
að þvl er viröist ekkl mjög stór brjóst,
stálgré augu, augnhár sem maður tek-
ur ekki eftir og fáeina flekki á húöinni.
Um kvöldið er þessi venjulega kona
orðin stórglæsileg, enda komin á háa
hæla, búin aö bæta á sig augnhárum,
komin með fagurbláar augnlinsur,
þrýstinn Wonderbra-barm og þaö nýj-
asta í flórunni: kúlurass, þann sem
hægt er aö sýnast meö bæti maður
við þar til gerðum shock- up>- eöa push-
up-rasspúöalyftara, sem ýmist er hægt
aö fá! formi sokka- eða nærbuxna.
Hugsiö ykkur strákar (eöa stelpur), þið
farið út meö glæsikonu en endið
kannski í bíó meö ósköp svona venju-
legri hnátu daginn eftir.
kalt
Nútimamaðurinn, sem eins og Sú-
sí Svavars lýsti réttilega; þeir hafa
dregist langt aftur úr nútimakonunni í
hugsun. Aö vísu er hér í dálkinum aö
ofan dregin upp ansi einhliöa mynd af
nútimakonunni. Hún á sér nefniiega
margar aðrar skemmtiiegar hliðar. Eln
er sú að hugsun nútímakonunnar er aö
minnsta kosti 30 árum á undan þanka-
gangi karlmanna almennt. Það bendir
því fiest tii aö allt sé aö falia í sama
farið aftur og hér um áriö þegar þaö var
ekki bara landlægt heldur útbreitt um
allan helm aö ungar konur heilluðust af
eldri mönnum og öfugt. f millitíöinni
prófuöu konur og eru enn að prófa þá
yngri (en það var bara kynferðislegt).
Niöurstaöan er: einn niræður milljóneri,
takk fyrir.
i A
... að einhverjir skemmtilegir
vcrði ráðnir til þe»s að »já um
Stundina okkar
svo maöur missi ekki alveg þráöinn
og hætti aö fylgjast meö þvi sem börrv-
unum þykír skemmtilegt.
... blelkum skyrtum
þaö er ekkl bara 1 tisku heldur hefur
mun dýpri merkingu en þaö.
.... vöðvastæltum konum
þær eru ekki bara ógnvekjandi held-
ur merki um yfirburði konunnar.
... Utt stæltum karlmönnum
þeir eru ekki bara þægileg bráö fyrlr
stálkonurnar heldur okkur hina(r) iíka.
___kokkurinn
ÁmiÞór
á Argentínu
A steikhúsinu Argentínu við Baróns-
XJLstig í Reykjavik starfar kokkurinn
Árni Þór Amóreson. HP baö hann
fyrst aö lýsa staðnum. „Þetta er númer
eitt fyrsta flokks grillstaöur þar sem
langmest er eldaö á kolagrilli. Staður-
inn er huggulegur, léttur og þægilegur.
Við reynum aö hafa hér glaölega og lif-
lega stemmningu.
Á matseölinum er af ýmsu að taka.
Til dæmis er léttsteikta pot-roast-steik-
in okkar alveg frábær. Þá eru teknir fil-
let- og lundarbitar og léttgrillaöir þann-
Ig aö steikin veröur mjög safarík. Með
þessu er borin fram stór bökuö kart-
afla og nóg af grænmeti. Þetta er svo
gott aö þaö þarf enga sósu meö.
Viö leggjum mikiö upp úr aö láta
Kiötiö njóta sin og forðumst að drekkja
því í sósu og svoleiöis sulli. Sósan er
borin fram sér og fólk getur fengið sér
af henni aö vild.
Af forréttum má nefna grillaöar
kóngarækjur, sem eru margfalt stærri
en venjulegar. Viö setjum þær á prik
og hvítlauksgrillum og söltum. Þetta er
virkilega freistandi forréttur. Svo bjóö-
um viö upp á snigla og andalifrarterr-
ine.
I eftirrétt er svo hægt aö fá sér rétt
sem viö köllum Viliu namníi væna? og
samanstendur af tertusneiö hússins,
brúníssamloku, súkkglaöl og jaröar-
berjum." -EBE
veðri. Reyndar hef ég hjólað töluvert í vetur, sem
er aðallega tilkomið af því að veturinn hefur verið
svo mildur.“
Hvað vildirðu annars verða þegar þú yrðir
stór?
„Ég ætlaði að verða læknir...“
... lœknir eða lögfrœðingur, eins og segir í
Stuðmannatextanum?
„Já, annað kom ekki til greina.“
Þú berð óvenjumikið af skartgripum afkarl-
manni að vera!
„Ástæðan fyrir því er sú að ég er mjög glysgjarn
maður. Ég hef mjög gaman af skartgripum og á
töluvert af fallegum hringjum, armböndum og
hálsmenum. Þar að auki á ég afar fallegt gullúr frá
Cartier, sem ég ber dagsdaglega." -gk
mjog
glysp
gjam“
Róbert Árni Hreiðarsson
er áberandi öðruvísi í
tauinu en margir lögfræðing-
ar landsins, sem flestir íklæð-
ast stífbónuðum jakkafötum
frá morgni til kvölds. Vissu-
lega er Róbert oft í lögfræð-
ingsgallanum, en þess á milli
á hann það til að venda sínu
kvæði í kross og bregða sér í
leðurgallann, setjast upp á
myndarlegan mótorfák og
þeysa af stað út í buskann
ásamt eiginkonunni. „Ég hef
verið meðlimur í Bifhjólasamtökum lýðveldisins
eitthvað á annað ár,“ segir Snigillinn Róbert Árni,
sem viðurkennir þó að hann sé ekki mjög virkur í
samtökunum.
Eru mótorhjól þá orðin aðalferðamáti
þinn?
„Nei, hjólið er nú bara meira svona spari. Sér-
staklega bregð ég mér á hjólið á sumrin í góðu
B>matur
Indverskt brauð á útigrillið
Pyrir nokkrum ár-
um var ég einu
sinni sem oftar
stödd í sumarbú-
stað á Flúðum
ásamt skemmtilegu
fólki. Eins og al-
gengt er í svona sumarbú-
staðaferðum skapast undan-
tekningalaust frábær komm-
únustemmning; skipst var á að
grilla alla helgina, passa börn-
in, liggja í heita pottinum og
fara í krikket, en allir — nema
börnin að sjálfsögðu —
þömbuðu saman bjór. Þarna
eyddum við, dágóður kunn-
ingjahópur semsé, saman
góðri — að mig minnir —
verslunarmannahelgi.
Til að auðvelda okkur lífið
hafði hópurinn samráð, áður
en lagt var í hann, um að hver
fjölskyldueining (þetta voru
fjarri lagi allt kjarnafjölskyld-
ur) sæi alfarið um eina grill-
máltið. Tók ég þá það til
bragðs að kasta nokkrum ind-
verskum kryddtegundum í
matvinnsluvél, reyndar eftir
kúnstarinnar reglum, og búa til
grilllög. í þennan lög lagði ég
slatta af svínakótilettum, sem
syntu í lokuðu ílátinu um það
bil tvo sólarhringa áður en
þær urðu eldinum og mann-
skepnunni að bráð. Með þess-
um rétti ákvað ég að hafa
nokkra pakka af Nan mix eða
indversku brauði (og fór eftir
leiðbeiningunum) og að grilla
með fáeinar sætar kartöflur.
Nan-ið var ég vön að baka í
ofni. Nú voru hins vegar góð
ráð dýr, bakarofninn í bú-
staðnum var bilaður. Eftir að
nokkur reykský höfðu stigið
upp úr hausnum á mér varð
niðurstaðan sú að ég ákvað að
gera tilraun til að grilla brauð-
ið á gasgrillinu. Og viti menn;
hvorki ég, kunningjarnir né
vinirnir höfðum til þessa kom-
ist í betra Nan. Eftir þetta
kveiki ég ætið upp í grillinu —
nema það sé hreinlega óveður
— ætli ég að baka Nan. Þegar
betur er að gáð er enda fátt
rökréttara en að henda á grill-
ið indverskum brauðum, sem
mörg hver eru bökuð á Ind-
landi yfir opnum eldi ellegar i
svokölluðum tandoori-ofnum
úr leir.
Ég ætla ekki einu sinni að
segja ykkur hversu mjög þessi
máltíð sló í gegn. Enn þann dag
í dag segist ein kunningjakona
mín fá vatn í munninn þegar
hún sér mig vegna þessarar
indversku grillmáltíðar (að
hugsa sér að maður minni á
svínakótilettur, brauð og sæt-
ar kartöflur). En þó svo að ég
hafi ritað um ofangreinda mál-
tíð hyggst ég bíða með að gefa
ykkur uppskriftina að svína-
kjetsleginum og svo er nú al-
veg óþarft að gefa uppskrift að
Nan þegar það fæst nánast til-
búið og jafn gott og raun ber
vitni í næstu eðalverslun. Þess
í stað ætla ég að hella mér i
indverskt brauð úr kjúklinga-
baunamjöli sem er frábært á
bragðið og sómir sér með
hvaða indverskri máltíð sem
er, auk þess sem „islenska“ úti-
grillið kemur að einkar góðum
notum.
Indverskt brauð
2 bollar heilhveiti
1 bolli hveiti
1/2 bolli kjúklingabaunamjöl
(fæst í Heilsuhúsinu)
1 tsk lyftiduft
1/2 tsk. rauður pipar
1/2 tsk. salt
1 og 1/2 bolli 90 til 100 gráða
heitt vatn
1/2 bolli hveiti í hnoðið
■ Blandið mjölinu; hveiti,
heilhveiti, kjúklingabaunamjöli
og lyftidufti, saman í skál. Setj-
ið svo út í rauða piparinn og
saltið. Hellið þvi næst vænni
slettu af vatninu og hrærið
hratt með fingrunum. Þegar
mjölið er farið að haldast vel
saman má hella restinni af
vatninu — en þó varlega —
saman við uns deigið er orðið
að góðum köggli. Það má ekki
vera klístrað að hætti Evrópu-
búa, en samt nógu mjúkt til að
hægt sé að hnoða brauðið (þar
liggur við að einn vatnsdropi
skilji á milli, því verður að fara
varlega). Að finna hinn gullna
meðalveg tekur tíma en sumir
hafa auðvitað þetta meðfædda
„töts“.
■ Þvoið ykkur vel um hend-
urnar áður en þið byrjið að
hnoða og þurrkið þær vel.
(Svo maður njóti þess að
hnoða er gott að hlusta á
klassíska tónlist. Vil ég í því
samhengi benda á tónlistina úr
Öllum heimsins morgnum,
sem er yndisleg og róandi og
ekki laust við að maður setji
með henni ást í brauðið.)
Ólíkt Evrópubúum hnoða
Indverjar svo vel að þeir þurfa
fremur að úða vatni á deigið en
að bæta endalaust við hveiti.
Hveiti hefur nefnilega þann
eiginleika að tútna út með tím-
anum. Með réttu ætti maður
að fá sinaskeiðabólgu eftir að
hafa hnoðað indverskt brauð.
Hér koma svo gleðilegu frétt-
irnar fyrir þá sem engu nenna.
Það er hægt að hnoða í þartil-
gerðum matvinnsluvélum sem
tekur. þá ekki nema 3 til 4 mín-
útur (en þá þýðir ekkert að
hlusta á Alla heimsins morgna
vegna hávaðans í matvinnslu-
vélinni).
E Setjð nú viskastykki yfir
og hvílið deigið í um það bil
hálftíma. Við hvíldina mýkist
deigið aðeins og því þarf að
sáldra hveitinu (1/2 bollanum)
á borðið og hnoða deigið aftur
í tíu mínútur. Skiptið deiginu í
tvo hluta. Rúllið hvorum um
sig í lengju og skerið í tólf jafna
bita. Rúllið bitunum í litla
bolta. Stráið aðeins hveiti yfir
og hyljið með röku viskastykki.
Fletjið nú út með kökukefli í
þunnar hringlaga kökur, notið
örlítið hveiti ef með þarf.
í millitíðinni verðið þið að
kveikja á gasgrillinu.
■ Setjið nú brauðið á fullan
hita, fyrst á efri hæð grillsins á
báðum hliðum í samtals 10 til
15 sekúndur og svo á neðri
grindina f jafnlangan tíma eða
þar til brauðið er orðið vel
brúnt (það lyftist þó ekki mjög
mikið því kjúklingabaunamjöi-
ið er þungt í eðlu sínu).
Brauð þetta bragðast best
sjóðheitt með smjöri því þá
kemur iíka mesta kjúklinga-
baunabragðið í gegn, sem er
afar gott.
Brauðið er gott í öll mál,
hvort heldur er í morgunmat,
með hádegisverðinum eða
kvöldmatnum. í hádeginu mæli
ég eindregið með indversku
kjúklingamjölsbrauði með
blómkáli með engiferi og jóg-
úrtsósu.
Blómkál með engiferi
Indverjar elska blómkál og
virðast aldrei fá nóg af því. Það
er einmitt ástæðan fyrir því að
svo mikið er til af indverskum
blómkálsuppskriftum. Upp-
skriftin hér á eftir er sígild frá
Punjab-héraði.
1 meðalstór blómkálshaus
4 tsk. grænmetisolía
1 tsk. kóríanderfræ
1 1/2 msk. ferskur engifer,
saxaður
1 til 2 græn chili
1/2 tsk. túrmerík
3/4 tsk. salt
1. tsk. sítrónusafi
2 msk. saxaðar ferskur
kóríander
■ Skerið blómkálið í litla
knúppa, svona eins og það á
náttúru til, og hafið tilbúinn
1/4 bolla af heitu vatni.
■ Hitið þrjár teskeiðar af ol-
íu yfir meðalhita í stórri þykkri
pönnu. Þegar olían er orðin
heit, setjið þá kóríanderfræin
út í og steikið uns þau verða
dökkbrún, eða í um það bil tíu
sekúndur. Setjið þá út í saxað-
an engifer og saxaðan chilipi-
par og hrærið í fáeinar sekúnd-
ur. Bætið nú út í túrmeríki og
salti og beint í kjölfarið blóm-
kálinu. Hrærið nú vel í, svo
blómkálið brenni ekki, en pass-
ið að kryddið síist vel inn í
blómkálið. Hellið vatninu yfir
og setjið iok á pönnuna og lát-
ið malla í 20 til 25 mínútur.
Blómkálið, fullsoðið, á eins og
pastað að vera þétt undir
tönn.
■ Lækkið nú hitann og steik-
ið blómkálið (vatnið er þarna
gufað upp) í 5 til 10 mínútur til
viðbótar þannig að það brún-
ist örlítið. Ef pannan er mjög
þurr setjið þá út í slettu af olíu.
Kreistið að lokum sítrónusaf-
ann yfir og stráið yfir kóríand-
er. Áthugið að rétturinn sé
nógu saltur. Berið fram strax.
Agúrkusalat (Raita)
Þeir sem þekkja til ind-
verskrar matargerðar vita að
túrmeríkið gerir blómkálið
gult. Svo að máltíðin sé falleg
fyrir augað fer til dæmis hvít
jógúrtsósan afar vel með.
2 meðalstórar agúrkur
1 meðalstór fláður tómatur
1 grænn chili
1 og 1/2 bolli jógúrt
1/2 bolli sýrður rjómi
1/2 tsk. kúmínfræ
2. msk söxuð mynta, helst
fersk, eða kóríanderlauf
1/2 tsk. salt
■ Afhýðið gúrkurnar og sax-
ið niður, til dæmis í ma-
tvinnsluvél
■ Fláið tómatinn með klass-
ísku aðferðinni og fræhreinsið,
saxið líka niður.
■ Setjið í skál og blandið
saman við fínt söxuðu chili.
■ Setjið jógúrtina, sýrða
rjómann og myntuna eða kór-
íanderinn í aðra skál og bland-
ið vei saman. Gott er að blanda
þessu saman nokkrum stund-
um áður, svo kryddilmurinn
komi vel í gegn.
■ Blandið nú gúrkunum,
chilínu og tómatinum saman
við og sáltið eftir smekk.
Þetta salat má nota með
hvaða bragðmikla indverska
mat sem er.
Skál!
- Guðrún Kristjánsdóttir