Heimilistíminn - 24.11.1977, Qupperneq 4
Linda-kona
Bítilsins Paul
McCartney
Henni hefur verið kennt um,
að hún hafi orðið til þess að
eyðileggja Bitlana, fólk hefur
öfundað hana af þvi að giftast
Paul, og það hefur fyrirlitið
hana fyrir að hún skuli hafa
reynt að taka þátt i tónlistinni
með honum. Hver er þessi
hún? Það er engin önnur en
Linda McCartney, eiginkona
Paul McCartney, eins af
Bitlunum. Hún hefur látið sér
allt þetta lynda, og virzt á yf-
Fjölskyldan hefur mjög gaman af hest-
um, og þessi mynd er af Paul, Ruth og
Heather á hestbaki.
irborðinu að minnsta kosti,
vera ósköp róleg og i miklu
jafnvægi, jafnvægi, sem
Bandarikjamenn telja vera af
enskum uppruna, en satt bezt
að segja er Linda fædd og upp-
alin i New York.
Linda McCartney er nú 35 ára gömul, og
hún er aftur farin að taka myndir, en hún
vareinmittljósmyndari, þegar hún giftist
fyrir átta árum, og þá bjóst enginn viö, að
hún ætti eftir að sinna þvi hugðarefni sfnu
á nýjan leik.
Linda stundar myndatökurnar af mikíu
kappi, og lætur alls ekki þátttöku sina i
hljómsveitinni Wings (sem sögð er hafa
hærri tekjur en jafnvel Bitlarnir höfðu á
sinum tima), húsmóðurstörfin né móður-
hlutverkið draga úr þeim á nokkurn hátt.
Þau Paul og Linda eiga nú fjögur börn,
það fjórða fæddist nú i haust.
McCartney-hjónin hafa hóp aðstoðar-
manna i kringum sig. Þeir annast bók-
haldið, reka fyrir þau skrifstofu, veita
þeim góð ráð, og svo er lika hópur ritara,
sem vinnur fyrir þau. Allt þetta starfsfólk
léttir þeim hin daglegu störf, en þó ein-
ungis hvað við kemur starfi þeirra i við-
skiptalifinu.
A heimilinu hafa þau aðeins einn að-
stoðarmann, Rose, sem kemur og hjálpar
þeim við húsverkin hálfan daginn. Linda
annast sjálf matreiðsluna með hjálp elztu
dóttur sinnar, Heather.
Hún hefur verið talin hreinskilin, og ef
til vill einum um of orðhvöss á almanna-
færi, en þannig kemur hún ekki fyrir, ef
maður hittir hana eina. — Mér fellur ekki
þetta auðmannalif, segir hún. — Flesta
hluti gerir maður ósjálfrátt, og þannig
finnst mér maður eigi að ala upp börnin
sin. Mér finnst ég ekki skipuleggja lif mitt
nægilega vel, en samt eru börnin einhvern
veginn alltaf komin á fætur á morgnana
og i þann veginn að leggja af stað i skól-
ann, eins og allt gangi sjálfkrafa.
— Ég nýt lifsins svo sannarlega, en ég
býst ekki við of miklu. Ég er snortin af
hverjum degi sem liður, og dögginni sem
fellur á grasið og i rauninni er lif mitt ó-
sköp einfalt.
Þótt undarlegt megi virðast hafði
frægðin ekki eins mikla breytingu i för
með sér fyrir Lindu og fyrir Paul. Faðir
Pauls var bómullarsölumaður i Liver-
pool, móðir hans yfirsetukona, sem dó,
þegar hann var 14ára. Linda á ætt sina að
rekja til þekktra lögfræðinga innan
skemmtanaiðnaðarins i New York, en