Heimilistíminn - 24.11.1977, Page 7

skemmtilegra að gera eitthvað þessu likt,
ef það á að fara i þina eigin bók. Ég er
meira að segja farin að framkalla minar
eigin myndir sjálf.
— I New York hafði ég ekki eigið
myrkraherbergi, svo ég varð að fara til
vina og kunningja og fá að vinna i vinnu-
stofum þeirra, þegar þeir voru þar ekki
sjálfir, eins og til dæmis á sunnudögum.
— Nú hef ég mitt eigið myrkraherbergi,
og það er miklu betra, vegna þess að
meira en helmingur myndatökuvinnunn-
ar er að búa til myndirnar sjálfar. Það er
hægt að gera hverja mynd á svo ótal
marga vegu, og það er spennandi að
finna, hvernig þú vilt hafa hana og sjá
hana koma fram.
— Þegar ég er að vinna við einhverjar
myndir, eyði ég kannski heilum degi i
myrkraherberginu — það er á skrifstof-
unum okkar niðri i Soho, og vinir minir
hjálpuðu mér við að búa það út. Þú ert I
þinum eigin litla heimi, og þar blandarðu
efnin og vinnur i friði og ró.
Til að byrja með vildi Linda ekki koma
fram með Paul á tónlistarsviðinu vegna
þess að hún óttaðist gagnrýnina. Siðustu
árin hefur hún þó bæði samið lög og flutt
þau. Eitt fyrsta lag hennar var Reggae
Woman, sem Wings fluttu i söngferðalagi
sinu árið 1973. En Linda var þá enn ekki
viss um, hver hlutur hennar væri á þessu
sviði.
— Allir aðrir eru svo miklu músikalsk-
ari heldur en ég. En svo varð mér ljóst, að
gagnrýni hefur áhrif á alla tónlistarmenn,
ekki aðeins mig. Ég man eftir þvi, þegar
Paul sendi frá sér plötuna með gamla lag-
inu Mary Had a Little Lamb, og gagnrýn-
endurnir sögðu, að þetta væri okkar
stærsta skyssa. Hann hefur ekki sent frá
séraðra barnalagaplötu. Á hverju ári för-
um við þó til Liverpool um áramótin, og
einn af frændum hans segir i hvert einasta
skipti: Viltu spila fyrir okkur á gitar, Paul
frændi, og þá syngur hann barnasöngva,
sem enginn utan fjölskyldunnar hefur
heyrt. Dásamlega söngva, en ekki veit ég,
hvort nokkurn tima á eftir að taka þá upp
á plötu.
Enda þótt Linda McCartney sé svona
tilfinninganæm hefur hún gert það, sem
flestum öðrum myndi þykja ennþá ótta-
legra en það, sem hér hefur verið nefnt,
og það er að koma fram á sviði og horfast
i augu við 20 þúsund áheyrendur, eöa þar
um bil, á hverju kvöldi i hverri banda-
risku borginni á fætur annarri, þar sem
Wings komu fram og skemmtu. — Við
skemmtum 67 þúsund manns i Seattle, og
ég hafði ekki minnstu áhyggjur af þvi. Ég
var miklu taugaóstyrkari, þegar við kom-
um fyrst fram i Evrópu, sérstaklega i
Bretlandi.
Hún viðurkennir, að þá hafi hún skolfið.
— Það var það versta. Ekkert hefur verið
jafn slæmt siðan. Ég var hrædd um að
vera komin of langt út á isinn, en það
skiptir mig engu máli lengur.
Aöventukransar eru orðnir mjög vin-
sælir hér á landi. Flestir eiga aðventu-
kransa, sem þeir geyma frá ári til árs, og
taka fram og skreyta eða að minnsta kosti
setja ný kerti i um hver jdl. Það kemur
viss jólastemmning viö það, aö nota aftur
ogaftur sömu hlutina 1 sambandi við jóla-
haldiö, fremur en að kaupa alltaf eitthvað
nýtt um hver jól. Hver man ekki eftir
gömlum jólasveinum, eöa einhverri
ákveöinni skrautkúlu, sem alltaf hékk á
jólatrénu, þegar viökomandi var barn?
Hér ætla ég að birta mynd af aðventu-
kransi, sem er með nokkuö öðrum hætti,
en þeir, sem viö helzt eigum aö venjast.
Þessi krans er skreyttur myndakökum. 1
rauöu boröana, sem halda kransinum
uppi, eru festar hjartalaga kökur, og svo
alls konar aðrar kökur á víö og dreif um
kransinn. Margir baka myndakökur fyrir
jólin, og þær má nota i þennan krans.
Kannski mætti svo hafa þaö aö siö, aö
börnin á heimilinu fái sina kökuna hvert
sunnudagana fjóra fyrir jólin, rétteins og
annars er kveikt á kertum á kertakransi.
Svo má lika bæta þessari kökuskreytingu
á venjulegan aöventukrans, sem haföur
er meö kertum, ogþá má lika éta kökurn-
ar um leið og horft er á kertaljósin um aö'-
ventuna.
Aðventu
krans
með
kökum
Þ. fb
7