Morgunblaðið - 17.07.2004, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 LAUGARDAGUR 17. JÚLÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
MAGNÚS KJARTAN ÁSGEIRSSON
skipstjóri,
Lækjarfit 3,
Garðabæ,
sem lést laugardaginn 10. júlí, verður jarð-
sunginn frá Garðakirkju mánudaginn 19. júlí
kl. 13.30.
Sigurbjörg Dan Pálmadóttir,
Ingigerður Magnúsdóttir,
Pálmi Á. Magnússon, Shelley Hynes Magnússon,
Garðar H. Magnússon, Guðrún Guðlaugsdóttir,
Kjartan P. Magnússon, Helga Hrönn Þórsdóttir,
Dana Magnúsdóttir, G. Sverrir Þór
og barnabörn
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
ástkærs sonar okkar, bróður og mágs,
ÁRNA EIRÍKS ÁRNASONAR,
Svíþjóð.
Árni Eiríksson, Steinbjörg Elíasdóttir,
Elías M. Rögnvaldsson, Laufey S. Birgisdóttir,
Daníel Árnason,
Arinbjörn Árnason,
Erna Soffía Árnadóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug í okkar garð vegna fráfalls okkar ást-
kæru,
JÓRUNNAR PÁLMADÓTTUR.
Megi Guð vera með ykkur öllum.
Halla Tómasdóttir, Pálmi B. Einarsson,
Linda Björk Pálmadóttir, Þórdís Halla Gunnarsdóttir,
Finna Pálmadóttir, Guðjón Á. Antoníusson,
Tómas Pálmason, Jón N. Hafsteinsson,
Halldís Bergþórsdóttir, Tómas Tómasson,
Finna Pálmadóttir
og aðrir aðstandendur.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ELÍAS SVAVAR JÓNSSON,
Hrafnistu, Reykjavík,
fyrrv. stöðvarstjóri
Pósts og síma, Drangsnesi,
lést á Drangsnesi miðvikudaginn 14. júlí sl.
Jarðsungið verður frá Drangsneskapellu
laugardaginn 24. júlí kl. 14.00.
Sigrún Elíasdóttir, Bjarni Skarphéðinsson,
Þráinn Elíasson, Guðbjörg Gestsdóttir,
Jón Hörður Elíasson, Jenný Jensdóttir,
Hugrún Elíasdóttir, Johnny Símonarson,
Ragnhildur Elíasdóttir, Tryggvi Ólafsson
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
INGIBJÖRG ÞORSTEINSDÓTTIR
húsfreyja,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju mánu-
daginn 19. júlí kl. 10.30.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim, sem
vilja minnast hinnar látnu, er bent á sumarstarf
KFUM í Vatnaskógi og Samband íslenskra
kristniboðsfélaga.
Margrét Hróbjartsdóttir, Benedikt Jasonarson,
Helga Steinunn Hróbjartsdóttir, Karl Sævar Benediktsson,
Helgi Hróbjartsson,
Árni Hróbjartsson, Kristrún Ólafsdóttir,
Friðrik Hróbjartsson, Bára Böðvarsdóttir,
Jón Dalbú Hróbjartsson, Inga Þóra Geirlaugsdóttir
og aðrir ástvinir.
✝ Olga Ásbergs-dóttir fæddist á
Ísafirði 23. janúar
1937. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítalans
í Kópavogi miðviku-
daginn 7. júlí síð-
astliðinn. Hún var
dóttir hjónanna Ás-
bergs Kristjánssonar,
f. 21. apríl 1906, d. 28.
apríl 1982 og Elísa-
betar Magnúsdóttur,
f. 8. júní 1907, d. 21.
apríl 1985. Systkini
Olgu eru Elsa Kristín,
f. 15. janúar 1932, Ása
Breiðfjörð, f. 18. febrúar 1934,
Kristján Ásberg, f. 24. júní 1943,
Auður Elísabet, f. 15. janúar 1948
og hálfbróðir, samfeðra, Konráð
Guðmundur f. 13. maí 1929.
Olga giftist 25. desember 1959
Jóhanni Bjarnasyni frá Suðureyri,
f. 19. október 1938. Foreldrar hans
voru Bjarni Benedikt Bjarnason, f.
21. mars 1894, d. 30. janúar 1970
og Matthildur Guðbjörg Jónsdótt-
ir, f. 11. júni 1902, d. 10. nóvember
1982. Börn Olgu og Jóhanns eru: 1)
Kristín Björk, f. 20. ágúst 1959,
maki Ivon Stefán Cilia, f. 1955.
Börn þeirra eru Stefán Már, f. 1980
og Olga Margrét, f. 1986. 2) Bjarni,
f. 13. júlí 1963, maki Bryndís Birg-
isdóttir, f. 1967. Dóttir þeirra er
Þórunn Birna, f.
2002. 3) Örvar Ás-
berg, f. 8. júni 1970,
maki Helena Sigur-
jónsdóttir, f. 1976.
Dóttir þeirra er Elma
Katrín, f. 2003.
Olga ólst upp á Ísa-
firði. Að loknu gagn-
fræðaprófi vann hún
á skrifstofu Djúp-
bátsins. Hún lauk
húsmæðraskólaprófi
frá Vejle í Danmörku
árið 1957. Olga flutti
til Suðureyrar 1959
og bjó þar alla tíð síð-
an. Olga vann við skrifstofustörf,
ásamt húsmóðurstarfi. Hún starf-
aði meðal annars á skrifstofu
Kaupfélags Súgfirðinga. Frá 1979
var hún starfsmaður Suðureyrar-
hrepps og síðan Ísafjarðarbæjar.
Um árabil var hún einnig umboðs-
maður Flugfélagsins Arnarflugs á
Suðureyri. Hún tók virkan þátt í
starfi kvenfélagsins Ársólar á Suð-
ureyri og gegndi gjaldkerastöðu
þar. Olga var mjög áhugasöm um
gróður og garðrækt, og ræktaði
garðinn sinn af slíkri alúð að hún
hlaut viðurkenningu Ísafjarðar-
bæjar fyrir hann árið 2000.
Útför Olgu verður gerð frá Suð-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Í dag verður okkar ástkæra systir
borin til grafar aðeins 67 ára að aldri
eftir mikil veikindi vegna hvítblæðis.
Alltaf er maður jafn óviðbúinn andláti
náins ættingja.
Okkar ástkæra systir giftist ung og
bjó með manni sínum og börnum á
Suðureyri við Súgandafjörð. Hún átti
einstaklega fallegt heimili og eyddi
hún löngum stundum í fallega garðin-
um sínum. Gestrisni hjá þeim hjónum
var alltaf í hávegum höfð og hafði
Olga sérstaka hæfileika við kökugerð
og matarskreytingar. Olga vann
mesta hluta ævi sinnar við hin ýmsu
skrifstofustörf, m.a. hjá Ísafjarðar-
bæ. Við áttum góða æsku á Ísafirði
hjá foreldrum okkar. Olga fór 20 ára
til náms við húsmæðraskólann í Vejle
í Danmörku sem kom henni til góða á
lífsleiðinni. Minnisstæð er ferð okkar
systra til Florida í janúar 1997 í tilefni
60 ára afmælis Olgu það voru
skemmtilegar samverustundir sem
við áttum í Ameríku eins og iðulega
þegar við hittumst. Olga sýndi ótrú-
legan sálarstyrk allan tímann í veik-
indum sínum en líknardeildin í Kópa-
vogi var síðasti dvalarstaður hennar
og hjúkrunarfólk þar dáðist að æðru-
leysi hennar og jafnlyndi.
Guð geymi alla ástvini hennar.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Valdimar Briem.)
Þín
systkini.
Í dag verður jarðsett í kirkjugarð-
inum á Stað í Súgandafirði Olga Ás-
bergsdóttir. Hún sýndi mér einu sinni
í aftanskini þennan helga stað, kirkju
sem í upphafi var helguð Maríu mey
og sjálfum Guði. Olga annaðist þenn-
an reit ásamt félögum sínum, konun-
um í kvenfélaginu Ársól, en þar starf-
aði Olga af heilum hug.
Skömmu eftir að ég tengdist fjöl-
skyldunni heyrði ég gamla sögu sem
höfð var eftir mætri konu á Ísafirði,
en þar ólst Olga upp: „Mikið hlýtur
hún Olga að elska hann Jóa að geta
flutt til Suðureyrar.“ Þar bjuggu þau
síðan alla tíð og ólu upp börnin þrjú.
Þau voru dugleg að sýna börnum
landið og minnast þau tjaldveru í
ýmsum veðrum. Eina sólskinsskíða-
ferð fóru þau með okkur í vina hópi til
Klosters í Sviss. Þau gengu á skíðum í
dölunum en fóru líka upp í fjöllin, þar
á meðal hæsta tindinn og horfðu yfir:
Ég hef augu mín til fjallanna:
Hvaðan kemur mér hjálp?
Hjálp mín kemur frá Drottni …
(Úr 121. Davíðssálmi.)
Olga greindist með hvítblæði í
ágúst 2003. Þá tók við erfið barátta að
mestu fjarri heimilinu. Á þessum
mánuðum sá hún þó ungu sonardætur
sínar, Þórunni Birnu og Elmu Katr-
ínu þroskast mikið. Með Elmu dvaldi
hún samfellt í þrjár vikur. Voru heim-
sóknir Elmu og saklausa brosið henn-
ar mikill gleðigjafi til hinstu stundar.
Olga vann á hreppsskrifstofu Suð-
ureyrarhrepps í næstum 30 ár eða
þangað til hún veiktist. Hún vann
byggðarlaginu vel. Það var henni til
mikillar ánægju að tengdasonur
hennar vann samkeppni um fjölnota
íþróttahús á Suðureyri. Þetta hús á að
rísa á óbyggða svæðinu austan við
húsið hennar og Jóhanns á Túngötu
6b. Þegar Ivon heimsótti hana í bana-
legunni vildi hún fá að sjá teikning-
arnar og hún fékk að hafa þær í fórum
sínum uns yfir lauk. Olga annaðist
ekki bara blómin á Stað en ræktaði
líka sinn unaðsreit. Fengu Olga og Jó-
hann viðurkenningu sveitafélagsins
fyrir fallegan garð. Olga átti reyndar
rætur í Súgandafirði. Faðir hennar
fæddist á Suðureyri. Langafi hennar
og langamma, Marías Þorgilsson og
Ástríður Halldórsdóttir voru fyrst til
að setjast að á Suðureyrarmölum
haustið 1889 ásamt 11 ára syni sínum,
Kristjáni. Þau höfðu áður átt heima í
þrjú ár í Lækjarkoti í túnfætinum á
Stað. Kristján Maríasson afi Olgu var
lengi formaður. Hann var sagður
hægur í framgöngu, rólegur í tali og
æðrulaus. Þessir eiginleikar voru rík-
ir í fari Olgu.
Ég kveð mágkonu mína með ljóði
úr kvæði eftir Gunnar M. Magnúss.
Nú angar af sumri um Súgandafjörð –
og sólin blessar þann reit,
en fögur og stolt halda fjöllin vörð
og friðsæla vernda sveit,
því vindar blása um hauður og haf,
en hérna er oft svo rótt,
Hér er ylur frá öllu, sem andar og hrærist
og indæl vorsins nótt.
Bergþóra Sigurðardóttir.
Elsku Olga, ég trúi ekki að þú sért
farin frá okkur, ég vil helst ekki trúa
því en samt sem áður veit ég að þér
líður vel núna. Það er svo margs að
minnast, t.d. var svo gaman þegar ég
var lítil stelpa og bjó heima í Bolung-
arvík og mamma og pabbi ákváðu að
fara til Súganda í heimsókn til þín og
Jóa. Það var margt brallað með Stínu,
Bjarna og Örvari, farið út á róló, labb-
að um bæinn og niður á bryggju, allt-
af fjör hjá okkur og ég tala nú ekki um
þegar við stálumst í kálgarðinn þinn
og tókum radísur og rabarbara, það
var svo gaman. Garðurinn þinn var
ævintýri líkastur, mér fannst hann
svo stór og svo mikill gróður.
Það er gaman að rifja upp þegar ég
var í pössun hjá þér, ég var um 12 ára,
þá ákvað ég að strjúka, fara labbandi
út í Bolungarvík, ég var nýlögð af stað
(ætlaði að labba yfir fjallið)þegar Jói
kom hlaupandi á eftir mér og leiddi
mig heim, þá komst ég að því að ná-
granni þinn hafði hringt og látið þig
vita að fósturbarnið þitt væri að
strjúka. Ég man líka eftir því að ég
var hjá ykkur kringum fermingu og
við Stína vorum að vinna í frystihús-
inu, það var rosalega gaman, ég á
margar góðar minningar frá veru
minni hjá ykkur, aldrei fór maður
svangur út frá þér, terturnar og mat-
urinn, allt þetta var ofsalega gott og
flott það lék allt í höndunum á þér,
Olga, sama hvort það var matur,
bakstur, saumaskapur, garðyrkja eða
hvað sem var.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Megi góður guð blessa minningu
hennar.
Þín frænka
Margrét Þóra Einarsdóttir.
OLGA
ÁSBERGSDÓTTIR
Það er alltaf sárt að
þurfa að kveðja starfs-
félaga.
Kjartan Magnússon
hóf starf hjá Strætis-
vögnum Reykjavíkur,
síðar Strætó bs., í tæp
35 ár en hann lést á leið til vinnu að
morgni 28. júní. sl.
Hann starfaði mestalla ævina við
akstur stórra bíla, og var með eigin
vörubíl í nokkur ár. Hann var traust-
ur starfsmaður, en með ákveðnar
skoðanir. Kjartan var sérstakt
snyrtimenni og fór vel með þau tæki
sem hann vann á.
KJARTAN
MAGNÚSSON
✝ Kjartan Magnús-son fæddist í
Reykjavík 11. ágúst
1938. Hann varð
bráðkvaddur mánu-
daginn 28. júní síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Dóm-
kirkjunni 6. júlí.
Kjartan hafði oft
sambandi við mig og
leið varla sú vika að
hann hringdi ekki í mig
eða kæmi. Oft sagði
hann að sunnanvindur-
inn hvíslaði að sér um
ýmis mál, sem hann var
að grennslast um og þá
hvort ég hefði heyrt um
það. Hann var fyrstur
manna til að rétta
hjálparhönd ef eitthvað
var að og fékk ég að
kynnast því frá honum,
en þá lá hann á sjúkra-
húsi. Hringdi hann í
mig og bað mig um að hitta sig. Hann
vissi að ég var bíllaus og vildi hann
endilega að ég hefði bílinn hans á
meðan, því hann notaði ekki bílinn á
meðan hann lægi þarna.
Elsku Lilla, Auðun, Magga og fjöl-
skyldur. Ég sendi ykkur mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Guðmundur Sigurjónsson.