Fréttablaðið - 01.09.2005, Síða 70

Á föstudaginn verður kvikmyndin
Strákarnir okkar frumsýnd með
viðhöfn. Hún er þriðja leikna
myndin eftir Róbert Douglas. Ís-
lenski draumurinn var hans
fyrsta mynd en hún sló eftir-
minnilega í gegn. Enda þekkja all-
ir týpu eins og Tóta, draumgjarn-
an Íslending sem vill auðgast á
skjótan hátt. Maður eins og ég var
í dramatískari dúr. Sjálfur sér Ró-
bert hana sem gamanmynd. Báðar
myndirnar eiga það sameiginlegt
að fjalla um hálfgerða aumingja.
Róbert segir auðveldara að skrifa
um slíka menn. Það kveður því við
nýjan tón með Strákunum okkar.
Knattspyrnumaðurinn Óttar Þór
er alls enginn aumingi heldur
karlmaður sem tekur á sínum
málum af alvöru. „Svona náungi
sem stráka dreymir um að vera og
stelpur dreymir um að vera með,“
segir Róbert. „Fjölskyldan þarf
ekki að sætta sig við hann heldur
þarf Óttar að sætta sig við fjöl-
skylduna sína,“ bætir hann við.
Fagurfræðilega öðruvísi mynd
Róbert er nýkominn úr fríi frá
Kína og staldrar stutt við því hann
er á leiðinni til London til þess að
sækja myndina. Þetta er í fyrsta
skipti sem hann tekur upp á filmu
og hann segir það mun meiri
vinnu. „Ég hef alltaf búið mig
mjög vel undir allar mínar mynd-
ir. Fagurfræðilega séð er Strák-
arnir okkar allt öðruvísi en hinar
myndirnar mínar en „fílingurinn“
er sá sami.“
Róbert skrifaði handritið í sam-
starfi við Jón Atla Jónasson. Hann
langaði til þess að gera alvöru fót-
boltamynd. „Ég var búinn með
eina mynd um knattspyrnu og
velti því upp í gríni hvort ég ætti
ekki að búa til þríleik um íþrótt-
ina,“ segir Róbert. Hann hafi í
framhaldi af því reynt að finna
vinkil sem hægt væri að nota.
„Mér fannst vanta leikna mynd
um samkynhneigð sem passaði vel
við karlmannsfótbolta þar sem
hún er tabú,“ segir Róbert. Hlut-
irnir æxluðust síðan þannig að
myndin fjallar minnst um fótbolta
og mest um samkynhneigð.
„Svona var þetta líka með mynd-
ina Maður eins og ég. Hún átti í
fyrstu að fjalla um innflytjendur
en endaði á því að fjalla um Júlla,
sem verður ástfanginn af innflytj-
anda,“ segir Róbert, sem reiknar
með því að þurfa að loka þríleikn-
um á einhverjum tímapunkti. „Við
skulum bara sjá hvernig fótbolta-
mynd það verður.“
Ekki knattspyrnumenn á háhæl-
uðum skóm
Það var ekki erfitt að fá leikara í
myndina en um tvö hundruð
manns mættu í prufur.
„Þegar leikararnir áttu að fara
með línu úr handritinu settu þeir
undantekningarlaust upp höndina
og fóru í ýkta útgáfu af samkyn-
hneigða karlmanninum,“ segir Ró-
bert og hlær. Þetta vildu þeir vera
lausir við. „Þetta fótboltalið er
ekki samansafn manna á háhæluð-
um skóm,“ bætir Róbert við.
Björn Hlynur Haraldsson og
Víðir Guðmundsson leika eina
parið í myndinni og Róbert segist
hafa hvatt þá til þess að fara ekki
of langt frá sjálfum sér. „Þeir spila
fótbolta saman, horfa á hann sam-
an, spila Playstation saman og sofa
saman án þess að það sé eitthvað
vesen. Þeir áttu að tala saman eins
og þeir væru að ræða við kærustur
sínar,“ segir Róbert, sem hrósar
Víði í hástert. „Hann fékk erfið-
asta hlutverkið. Hann þarf að vera
nakinn með öðrum karlmanni. Þeir
voru margir sem höfnuðu þessu
hlutverki vegna þessa.“
Langir vinnudagar
Strákarnir okkar var tekin upp á
mjög skömmum tíma, aðeins fjór-
um vikum, sem þykir knappur
tími í heimi kvikmyndanna. Það
komu því vinnudagar inni á milli
sem voru sextán tímar. Andinn í
hópnum var engu að síður góður
enda valinn maður á hverjum
stað. Upphaflega átti atriðið á Gay
Pride-göngunni að vera síðasti
tökudagurinn en vegna margvís-
legra tafa varð hann sá fyrsti.
„Það var mikið stress og ekkert
mátti fara úrskeiðis. Það gekk
hins vegar allt upp,“ segir Róbert
og finnst sú sena vera með þeim
betri í myndinni. Það var marg-
víslegt skondið sem kom upp í
kringum þessa töku. Fáir höfðu
haft veður af þessari mynd og því
margir sem ráku upp stór augu
þegar liðsvagninn rúllaði niður
Laugaveginn. „Á fimm metra
fresti heyrði ég hluti á borð við:
„Nei, Helgi Björns kominn út úr
skápnum!“ eða „Nei, nú er öllu
lokið, Valdimar Flygenring orðinn
hommi“. Undir lokin voru ein-
hverjir leikarar farnir að hrópa á
móti: „Þetta er bara bíómynd,
sjáið bara tökuvélina.“
Það er ekki mikill frítími fram
undan hjá Róberti. Hann þarf að
fylgja myndinni eftir á kvik-
myndahátíðir og sinna kynningar-
starfi. Þar að auki situr hann ekki
auðum höndum hvað handritsgerð
varðar og vinnur þessa stundina
með Þorsteini Guðmundssyni.
„Við erum að skrifa handrit um
tvo aumingja sem vinna Euro-
vision-söngvakeppnina og ferðast
um Evrópu.“
freyrgigja@frettabladid.is
46 1. september 2005 FIMMTUDAGUR
VI
N
N
IN
GA
R
VE
RÐ
A
A
FH
EN
DI
R
HJ
Á
B
T
SM
Á
RA
LI
N
D.
K
ÓP
A
VO
GI
. M
EÐ
Þ
VÍ
A
Ð
T
A
KA
Þ
Á
TT
E
RT
U
KO
M
IN
N
Í
SM
S
KL
ÚB
B.
1
4
9
KR
/S
KE
Y
TI
Ð
.
SENDU SMS SKEYTIÐ
BTC LODF
Á NÚMERIÐ1900
OG ÞÚ GÆTIR UNNIÐ!
9. HVER VINNUR!
Auðveldara
að skrifa um
aumingja
Róbert Douglas ætlaði fyrst að gera alvöru fótbolta-
mynd. Hann endaði á því að gera mynd um samkyn-
hneigð með knattspyrnu í forgrunni. Freyr Gígja
Gunnarsson ræddi við leikstjórann.
RÓBERT DOUGLAS Róbert vinnur að handriti
með Þorsteini Guðmundssyni um tvo aumingja
sem vinna Eurovision og ferðast um Evrópu.
Samkynhneigða knatt-
spyrnuliðið sem fram-
herjinn Óttar Þór geng-
ur til liðs við er ef til
vill ekki besta liðið á
landinu. Samheldni og
sú staðreynd að allir
vilja skora, í öllum
hugsanlegum merking-
um þess orðs, heldur
því á tánum.
fiETTA ERU STRÁKARNIR OKKAR
ÓTTAR ÞÓR Björn Hlynur Haraldsson
MATTHÍAS Jóhann G. Jóhannsson
DANÍEL Víðir Guðmundsson
STEBBI Jón Jósep Snæbjörnsson
RÓSI Damon Younger PERCY Serouna Yansane
ALFREÐ Erlendur Eiríksson
INGVAR Davíð Guðbrandsson
STARRI Maríus SverrissonLOGI Árni Pétur Guðjónsson
ARON Magnús Jónsson
VALDI Valdimar Flygenring