Réttur - 01.03.1939, Blaðsíða 16

sammála um. Allir vilja innlendan iðnað, og er þá ekki
augljóst að þann iðnað á að reisa í landinu, sem mesta
þýðingu hefir fyrir heilbrigða þróun þjóðarbúskapar-
ins og lífskjör þjóðarinnar?
Hér erum við komin að einu höfuðatriði málsins. Það
hefir mikla pólitíska þýðingu hvaða tegund innlenda
iðnaðarins — eða hverjar — verða fyrir valinu. En það
verður að velja eða kjósa, því að takmarkað fjármagn
og aðrar aðstæður neyða til þess.
Kjörorðið innlendur iðnaður kom tiltölulega seint
fram, í sinni núverandi mynd. (Einu sinni gekk kjör-
orðið: Island fyrir íslendinga, með svipuðu innihaldi).
Það kom á kreik talsvert síðar en gjaldeyrishömlurnar
og innflutningshöftin. Það er fyrst, þegar sú pólitík er
að leiða Island út í ógöngurnar — um leið og nágranna-
löndin fá tímabil ágætrar afkomu (hákonjunktur), að
kjörorðið hertekur fyrir alvöru hugi ótrúlega margra.
En í rauninni hefir kjörorðið innlendur iðnaður orðið
til þess að villa mönnum sýn, og draga athyglina frá
því, sem raunverulega þurfti að gera.
Innlendi tollverndaði iðnaðurinn, með erlendum fram-
leiðslutækjum og hráefnum, er vaxin upp sem einn þátt-
ur þeirrar stefnu, sem einkennzt hefir af mistökum í
verzlunar- og gjaldeyrismálunum og aðgerðarleysi í
öðrum þýðingarmiklum málum (bankamálum). Kjör-
orðið hefir því orðið til þess að breiða yfir ósigra
Framsóknarflokksins í atvinnu-, banka og gjaldeyris-
málunum. Það kemur heldur ekki fram á sjónarsviðið
fyrr en erfiðleikarnir í gjaldeyrismálunum fara að gera
vart við sig fyrir alvöru, (sem í höfuðatriðum eru sjálf-
skaparvíti). Það hefir verið villuljósið, sem átt hefir að
draga athyglina frá pólitísku gjaldþroti Framsóknar-
flokksins í þessum málum. Og það er athyglisvert, að
nágrannalöndin hafa undanfarin ár haft tímabil ágætr-
ar afkomu.
Á verkalýðurinn að styðja þessa gjaldþrota pólitík
Framsóknárflokksins ' ða áframhald hennar í nýjum