Réttur - 01.03.1939, Blaðsíða 44

þeirri sorglegu staðreynd, að stéttarsjónarmiðið hefir
lotið í lægra haldi fyrir sjónarmiði flokksbandanna og
fer það sí og æ vaxandi. Fulltrúarnir slíta sig meira
og meira úr tengslum við fólkið og almennir fundir
með fólkinu snúast meir og meir upp í klíkufundi hvers
stjórnmálaflokks. Bæði bændastéttin og verklýðsstétt-
in eiga sín stéttar- og hagsmunasamtök, auk kaupfélag-
anna hafa bændurnir sín búnaðarfélög, gamlan og rót-
gróinn félagsskap, og verkamennirnir hafa komið upp
sínum verklýðsfélögum, sterkum og öflugum tækjum i
stéttabaráttunni. Nú liggur það auðvitað beint fyrir, að
sannir stéttarflokkar taki mál sín fyrir á grundvelli
þessara samtaka, bera þar upp öll mikilsvarðandi mál,
sem þeir vilja taka upp til hagsbóta fyrir þessar stétt-
ir, beygja sig fyrir yfirgnæfandi áliti þeirra og hlusta
eftir nýmælum frá hjarta sjálfrar alþýðunnar í gegn-
um þessi samtök. — En útkoman er nokkuð önnur í
starfi þessara flokka. Það kemur mjög sjaldan í ljós,
að þeir hirði neitt um það, hvað fólkið vill. Jeg hefi
ekki talað við einn einasta bónda hér austanfjalls, sem
ekki hefir verið þeirrar skoðunar, að heilbrigðust lausn
mjólkurmálsins væri sú, ef hægt væri að auka að stór-
um mun mjólkurneyzlu í bæjunum, og það jafnvel með
því að lækka útsöluverðið. En þetta mál hefir aldrei
verið undir þá borið, og þeirra álit hvergi komið fram
á opinberum vettvangi. í öllu umróti Kaupfélags Ár-
nesinga er ekki meir leitað til félagsmanna um álit á
framkvæmdum, en að fundur er haldinn í félaginu einu
sinni á ári og sá fundur hefst að aflíðandi hádegi og
lokið er honum að kvöldi. — Og ekki er skjöldurinn
hreinni hjá Alþýðuflokknum í þessu efni. Hann sam-
þykkir vinnulöggjöf, ekki aðeins án þess að leita álits
félaganna, heldur þvert ofan í yfirlýstan vilja yfir-
gnæfandi meiri hluta þeirra og sjálfs Alþýðusambands-
þingsins. Þá má minnast á sameiningarmál, sem óhætt
er að fullyrða að var og er sameiginlegt áhugamál
allra þeirra verkamanna, er nokkra stéttartilfinningu.
44