Blanda - 01.01.1940, Side 33
3i
hann mér eins konar aöstoðarskjalavarðarsýslan við
Þjóðskjalasafnið með 960 kr.(!) árlegri þóknun,
en þótt það væri minna en við Landsbókasafnið,
tók eg samt því boði, þótt mér væri það að ýmsu
leyti óþægilegt, og var mér veitt þessi sýslan 2-
nóv. 1911, frá 1. jan. 1912. Þess má geta heim-
spekideild Háskólans til lofs, að hún veitti mér fulla
uppreisn fyrir þetta gerræði ráðherra með þvi ab
hjóða mér embætti Jóns Aðils (er þá var orðið
Prófessorsembætti) eptir fráfall hans 1920, en eg
afþakkaði, bæði vegna aldurs og sakir þess, að
eg vildi halda áfram að vinna að því verki, ævisög-
um lærðra rnanna, er alþingi 1911 veitti mér 2500
kr. styrk til árin 1912 og 1913 og úr því 2000 kr.
optast síðan. En þótt eg tæki ekki þessu sæmdar-
boði heimspekideildarinnar, er eg henni mjög þakk-
látur fyrir það, þvi að með því hafði eg fengib
viðurkenningu þess, að eg hefði verið órétti beitt-
ur áður. Að þessu ævisagnasafni hef eg unnið stöð-
ugt síðan 1912, og er það orðið allmikið fyrirferðar,
°g ætti að geta orðið öllum þeirn til rnikils hag-
ræðis, er síðar fást við rannsóknir á íslenzkri
niannfræði. Hef eg nú farið yfir öll handrit Lands-
bókasafnsins, öll handrit í safni Jóns Sigurðssonar
°g allt handritasafn Bókmenntafélagsins, öll skjöl
1 Þjóðskjalasafninu, að heita má, eldri. en 1800, og
allar embættisbækur valdsmanna (biskupa, stipt-
amtmanna, amtmanna, sýslumanna o. fl.) fyrir þann
tnna og sums staðar fram yfir 1820. Veturinn 1919
' ^920 var eg í Kaupmannahöfn, alls 7 mánuði,
með sérstökum (5000 kr.) styrk úr ríkissjóði og
vann þar opt 10—12 stundir á dag í safni Árna
Magnússonar, Ríkisskjalasafninu og Konungsbók-
hlöðu (handrit þar), og varð það allt geysimikilí
viðauki við safn mitt, sem ógerningur er að gera