Blanda - 01.01.1940, Page 82
8o
Böðvar á Urðum, son Eyjólfs breiðhöíða, Þor-
gilssonar mjögsiglanda, gæti hafa verið faðir Eyj-
ólfs á Völlum, föður Arnþrúðarsona, Valla-Brands
og Klængs. En Þorgils mjögsiglandi, afi Böðvars,
gat verið sonarsonur eða jafnvel sonur Böðvars (f.
um 968, d. 1010), sem getur í Valla-Ljótssögu,
— Sigmundssonar, Karlssonar ins rauða, Þorsteins-
sonar svarfaðar. Farmennskan hefir verið ættfylgja
Urðamanna.
Um 1198—99 bjó á Urðum Ormur Fornason.
sjálfsagt bróSir Arnþrúöar og faðir Víga-Hauks1).
Hnígur þetta að skyldleika Arnþrúðarsona og Urða-
manna fornu. En Urðamenn þeir, sem Svarfdæla-
saga segir niðja Böðvars þar, Eyjólíssonar breið-
höfða, eru sennilega þeir Eyjólfur Arnfinnsson eldri
á Urðum og Þorsteinn lögmaður Eyjólfsson þar.
Handrit þau af Svarfdælasögu, sem geta Urða-
manna þessara, væri þá sennilega rituð um 1370—
1400.
Framanritaðar athuganir um skyldleika Þorsteins
lögmanns við Urðamenn ina fornu gefa í skyn,
hvernig staðið gæti á því, að inn mesti höfðingi
á íslandi, sem vitað er um á 14. öld, hafði ból-
fcstu norður á Urðum, í einhverjum afskekktasta
dal á íslandi. Skýring þessi nægir þó ekki til þess
að sýna þá ættgöfgi Þorsteins, er gæti lyft honum
yfir alla samtíða höfðingja á landinu, þótt hann
væri nokkuð skyldur Jörundi Hólabiskupi, sem lát-
inn var, áður en Þorsteinn fæddist. Jörundur bisk-
up dó 13*13. Verður því að leita meiri ættgöfgi
Þorsteins lögmanns í föðurætt hans, sem án efa
er ætt Eyjólfs eldra Arnfinnssonar á Urðum (f.
um 1290, d. um 1360).
1) Sturl. “I, 201, 298.