Blanda - 01.01.1940, Page 94
92
HvaSa ár þau strjúka af VestfjörSum, er ekki unnt
aÖ segja meÖ fullri vissu, því að engin lýsing af
þeim finnst í Alþingisbókum á þessu timabili, en
sýslubækur ísafjarÖarsýslu ekki til. Láta mun þó
nærri, aÖ þau hafi strokiÖ 1753.
ÁriS 1755 verÖur Abraham útileguþjófur uppvís
aö þjófnaÖi. Þá er Eyvindur strokinn á fjöll, því
aÖ Abraham gengur í félag viÖ hann. Eyvindur er
þá aÖ líkindum á ArnarvatnsheiÖi. Hjá Reykjavatni
er liellir, sem nefndur er Eyvindarhola, og er sagt,
aÖ hellirinn beri nafn af Fjalla-Eyvindi. Eyvindur
hefir oft haft bústaðaskipti og stundum veriÖ langt
á milli bústaÖa. ÁriÖ 1762 er hann í Arnarfellsmúl-
um, sunnan undir Arnarfellsjökli, en 1764 sleppa
þau Halla úr varðhaldi hjá Halldóri Jakobssyni sýslu-
manni, er bjó aÖ Felli í Kollafirði í Strandasýslu;
var honum vikiÖ frá embætti um stundarsakir fyrir
að sleppa þeim úr varðhaldinu. Þá fyrst er skrifuð
lýsing af Höllu.
Árið 1772 eru þau Eyvindur og Halla fyrir aust-
an Þjórsá, á móts við Arnarfell. Þar eru rústir af
hreysum þeirra. Annað er inni við Hreysiskvísl, og
mun það að mestu komið i kvíslina, en hitt er í
verinu hjá Biskupsþúfu. Heitir verið Eyvindarver.
Þar hefir Einar Brynjólfsson, sýslumanns í Hjálm-
holti, Sigurðssonar, tekið þau föst. Einar bjó á
Stóra-Núpi 1772, samkvæmt manntali það ár. Árið
1773 hefir Einar makaskipti við Jón Thorlacius og
flytur þá að Barkarstöðum í Fljótshlíð. Nú ber
sögnum ekki saman um, hvaðan hestur Einars strauk,
sem bjargaði lífi Eyvindar og Höllu með lífi sínu.
Onnur sögnin segir hann strokið hafa frá Stóra-
Núpi, en hin, að hann hafi strokið frá Barkarstöðum.
Liklegra er, aö hann hafi strokiö frá Barkarstöö-
um en Stóra-Núpi. Hefði hann strokið frá Stóra-