Blanda - 01.01.1940, Page 240
238
komið til hugar að fara þess á leit við landa
vora, einkum þá, er íslenzkri mannfræði og
ættfræði unna, hvort eigi mundi nú tími til
kominn að gera eitthvað í þá átt, að fræði
þessi legðust ekki með öllu fyrir óðal, eins
og allar horfur eru á, ef ekki er nú þegar
hafizt handa. í söfnum vorum liggja enn
óprentuð fjölda mörg handrit, sem eru eink-
ar þýðingarmikil fyrir sögu landsins, og má
meðal annars nefna alla annála frá 17. og
18. öld, biskupaæfir, prestaæfir, synodal-
gerðir og dómabækur, auk lögþingisbókanna,
sem eru orðnar afarfágætar, þótt prentaðar
séu sumar. Þetta og margt fleira, sem bráð-
nauðsynlegt er að gefa út, er almenningi enn
hulinn leyndardómur. Bókmenntafélagið get-
ur ekki sinnt þessu að neinu ráði, enda hefir
það í mörg horn að líta. Félag, er eingöngu
hefði það markmið að gefa út söguleg heim-
ildarrit frá síðari öldum, gæti efalaust, þótt
í smáum stíl væri fyrst, unnið verulegt gagn,
enda teljum vér sjálfsagt, að slíkt félag
fengi einhvern styrk úr landssióði, þá er það
væri tekið til starfa og reyndist gott og
gagnlegt.
Að svo stöddu virðist oss ekki þurfa að
gera ýtarlegri grein fyrir ætlunarverki þessa
félags, en viljum mælast til þess, að þeir,
sem hlynntir eru stofnun félags í þá átt, er
hér hefir verið bent á, geri svo vel að rita
nöfn sín á þetta blað. Munum vér þá síðar
boða menn þessa til fundar, til þess að ákveða
um stofnun félagsins og nánara fyrirkomu-
lag þess m. fl.“.
Skjal þetta var borið um bæinn og sýnt