Blanda - 01.01.1940, Page 258
256
(hann nefni ég því fremur að vitni sem hann
telur sig hafa kunnáttu í þvílíku) viðurkennir í
Occulta philosophia (dulspekinni), 3. bók, 34.
kap., að sumir menn hafi verið fæddir hálf-
guðir, leynilega getnir af goðunum, sem ætlað
sé, að fæðzt hafi af samförum goða eða anda
(dæmones) við menn, og hafi þeir þess vegna
hlotið eðli mitt á milli, svo sem verur, sem
hvorki séu englar né menn. Þessa skoðun til-
færir hann líka eftir Lactantinsi. Þeir menn
séu til fram á þennan dag, sem hafi mök og
samfarir við anda (dæmones) ; ennfremur sé
því trúað af öllum, að Merlín, hinn brezki spá-
maður, hafi verið sonur anda og meyjar. Meira
að segja hafi menn talið höfuðspekinginn Platón
fæddan af mey, sem varð þunguð af sjónhverf-
ingamynd Apollóns. Svo sé sagt í sagnaritum,
að konur nokkrar gotneskar (sem kallaðar eru
Alrumnur), hinar ágætustu bæði að fegurð og
vitsmunum, hafi forðum daga horfið brátt úr
herbúðum Filimirs eða (eins og aðrir segja)
Idanþress Gotakonungs, ferðazt yfir Meotides-
mýrarnar og yfir í auðnir Skýþíu hinnar aust-
urlenzku, þar hafi þær orðið þungaðar af fán-
um og satýrum (skógarvættum) og fætt af sér
Húna. Jafnvel andar (dæmones), segir Psellus,
láti stundum sæði, sem lífverur nokkrar spretti
af. Þetta eru hans orð. Að vísu deilir fyrrnefnd-
ur séra Einar á Psellus fyrir það, að hann telji
huldufólk til anda (dæmones), en hann hyggur
það næsta frábrugðið þeim og nær voru eðli,
eins og auljóst er af lýsingu hans; þetta mundi
verða auðveldara að fallast á, ef hann hefði
sýnt, hvernig líkamar þeirra, svo og fénaður og
búsgögn, gætu falizt á yfirborði jarðar; með