Blanda - 01.01.1940, Page 360
358
þar hjá Jóhannesi Árnasyni frá Úlfá í E'yja-
firði. Er ekki annars getið en að ferðin gengi
vel að þessu.
Á sunnudagsmorguninn leggja þeir svo af
stað með féð, sem sagt er, að hafi verið yfir 80.
Snjólítið var í byggð, og mátti veður heita
stillt að morgni, en skuggalegt útlit, þykkt loft
og þokubólstrar í fjöllum. Sennilega hefir gadd-
ur nokkur verið á fjallinu, því að um miðjan
september þetta haust gerði stórkostlegt snjó-
hret um norðaustursveitir landsins, er stóð í
vikutíma, og er líklegt, að það hafi tafið för
Eyfirðinga eftir fénu vestur.
Þá er þeir komu á Hvítármúlann, tók að mugga
mjög úr lofti, fyrst í logni, en brátt tók að
hvessa nokkuð af norðri, og frostið óx og fann-
koman, er á daginn leið. Gekk þó ferðin sæmi-
lega austur á Miðás. En þá mátti heita, að stór-
hríð væri brostin á. Þeir ákváðu þó að halda
áfram í von um að ná niður á Torfufellsdah
áður en dagur þryti. En veðrið harðnaði með
hverjum klukkutíma, og fannkoman var geysi-
leg, og var því mjög torsótt með reksturinn
norðaustur yfir urðirnar, enda var vindstað-
an mjög á móti. Áttu þeir fullt í fangi með að
halda fjárhópnum saman og beygja ekki af
réttri leið, því að ekki sást út úr augunum, að
kalla má. Gekk svo allan seinni hluta dagsins,
að þeim miðaði hægt áfram. Laust fyrir rökk-
urbyrjun töldu þeir sig vera nálægt Fjórvörð-
um, en um dagsetursskeið voru þeir staddir hja
urðarás einum eða lítilli klettaborg, sem síðar
vitnaðist, að var suður af Galtárhnjúk, og var
það nærri réttri leið. Undir klettaborg þessari