Hugur - 01.01.1989, Page 17

Hugur - 01.01.1989, Page 17
HUGUR ÞORSTEINN GYLFASON IV Wittgenstein hélt að fleira væri ósegjanlegt en rökvíslegar ályktanir og innsta eðli hlutanna. Hann trúði hinu sama um list og fegurð, trú og siðferði. I fyrirlestri um siðfræði sem hann flutti í Cambridge 1929, og til er á íslenzku í Skími 1968, varpaði hann ljósi á þessar skoðanir sínar með einföldum dæmum.23 Þessi dæmi sótti hann í eigin reynslu sína, og þóttist vita að þau ættu sér einhvers konar hliðstæður í reynslu hvers einasta manns. Annað dæmið var af þeirri tilfinningu að vera algerlega óhultur, sama hvað gerist. Hitt var af þeirri tilfinningu að undrast það að heimurinn skuli yfirhöfuð vera til, að eitthvað skuli vera til fremur en alls ekki neitt. Það vill svo til um sjálfan mig að ég get sett mig í spor Wittgensteins um báðar þessar tilfinningar. Ég gæti líka nefnt frá eigin brjósti þá tilfinningu að það sé fullkomið samræmi í öllum hlutum sem ekkert geti raskað. Aðrir þurfa kannski önnur dæmi til að lifa sig inn í vandann og lausn Wittgensteins á honum. Nú skulum við veita því athygli um öryggistilfinninguna - „Ég er öldungis óhultur, það getur ekkert grandað mér!“ - að lýsing okkar á henni er ósköp einfaldlega merkingarlaus í hversdagslegasta skilningi. „Að vera óhultur“ er skilorðs- bundið hugtak. Við erum óhult hér inni af því að það er engin hætta á að við blotnum þó að rigni og að minnsta kosti lítil hætta á að við verðum fyrir bíl eða smitumst af alnæmi. En það er ekkert til sem heitið gæti að vera óhultur skilyrðislaust, sama hvað gerist. Ekki frekar en það er til skilyrðislaust heilbrigði þannig að ég geti sagt „Ég er heilbrigður sama hvað gerist, líka þótt ég veikist.“ Svo að hér höfum við dæmi þess að hversdagsleg mannleg tilfinning, öryggistilfinning af ákveðnu tæi, verði ekki látin í ljósi nema með merkingarlausum orðum. Þessi tilfinning er með öðrum orðum ósegjanleg. 23 Ludwig Wittgenstein: „Fyrirlestur um siðfræði'* þýddur á íslenzku og aukinn fáeinum inngangsorðum af Þorsteini Gylfasyni í Skími CXLII, Reykjavík 1968, bls. 91-103. 15
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Hugur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.