Hlín - 01.01.1922, Page 17

Hlln 15
um tíma og eyrarvinna bregðist, því verkefnin eru ótelj-
andi heima fyrir.
En jeg býst við, að framan-rituð spurning eigi sjer-
staklega við þjettbýlið,. þar sem iðjuleysið er orðið land-
lægt, þegar ekki gefur á sjóinn og útivinnan er þrotin,—
og nær líklega sjerstaklega til karlmannanna, því oftast
hafa konurnar eitthvað að dunda við. Þó mundu konur
og stálpuð börn taka sinn þátt í aukinni arðvænlegri
heimavinnu, ef til kæmi að iðkuð yrði. —
íslendingar eru að eðlisfari lægnir, og þarfirnar hafa
kent þeim að leggja flest á gjörva hönd og nýta það
vel, sem til var. F*essi nauðsyn hefir gert þá áræðna,
fjölhæfa og hugvitsama. Aðalatriðið var að bæta úr eigin
þörfum, en þær útheimtu sjaldan gert margt sömu teg-
undar, því var oft viðvaningsbragur á verkinu, sem von
var, en sterklegt og nothæft vel. — Menn og konur, er
voru sjerstaklega listfeng, fóru að gera fleira af sama
tægi til sölu, eða að vinna fyrir aðra. Pannig hafa margir
sjálflærðir íslenskir iðnaðarmenn numið iðn sína. Pessir
menn hafa unnið heimiiisiðnaðinum íslenska ómetanlegt
gagn og gefið iðnaðarmönnum vorra tíma fagurt for-
dæmi. Peir voru margir bjartsýnir hugsjóna-menn, sem
höfðu brennandi ást á starfi sínu, en unnu það ekki
fyrir hagsmuna sakir. — Verk þeirra var sterkt og vand-
að og brátt þróaðist þeim fegurðartilfinning og leikni í
starfi sínu. Peir voru ódýrir á vinnu sinni, enda flestir
fátækir. f*eir höfðu fyrirhyggju og úrræði um útvegun
efnis og áhalda, báru alla ábyrgð á verkinu og sölu á
því og öfluðu sjer frekari fræðslu, ef þurfa þótti. Þeir
störfuðu með alþýðunni og fyrir hana. Þeir miðluðu
öðrum fúslega af kunnáttu sinni og útveguðu áhöld og
efni þeim, sem þurftu. Þeir höfðu þannig mikil og góð
áhrif á vinnubrögðin í landinu. Peir stunduðu sumir
arðvænlegri 'atvinnu með köfium, áhöldin voru fábreytt