Hlín - 01.01.1922, Blaðsíða 22

20
Hltn
því að íljetta handavinnuna inn á milli hinna námsgrein-
anna, heldur en að hafa hana á sjernámsskeiðum á vorin,
sem sumstaðar hefir tíðkast. — F*að hefir gefist vel að
hafa sýningar á öllu, smáu og stóru, sem börnin gera
yfir veturinn, er að því uppörfun fyrir kennara og nem-
endur, þær veita yfirlit og eru meðmæli gagnvart al-
menningi. .
En það má með engu móti sleppa hendinni af börn-
unum um fermingaraldur, þá dettur botninn úr öllu saman,
sem von er. — Það þurfa að taka við framhaldsnámsskeið
í handavinnu fyrir drengi og stúlkur, bæði í bæjum og
sveitum — Unglinga- og alþýðuskólar þurfa að taka
handavinnu upp sem skyldunámsgrein og hafa sjer-
námsskeið í þeim greinum, sem útheimta lengri náms-
tíma. Það hefði holl áhrif á skólanemendurna að fylgjast
með verklega starfinu á sjernámskeiðunum. — Almenn-
ingur þarf að eiga kost á að sækja skemri og lengri
námskeið, þar sem kend yrði t. d. ein eða fleiri af þessum
námsgreinum: Kvenna- og karlafatasaumur, prjón, viðgerð
á fötum, viðgerð á skóm og reiðskap, stanga dýnur,
bursta-, sópa- og körfugerð, viðgerð á húsmunum og
annað smásmíði, (trje og járn), útskurður, vefnaður, ullar-
verkun, spuni og Iitun, málning, veggfóðrun, bókband.
Ennfremur spunavjela og prjónavjela meðferð, hraðskyttu-
vefnaður, tog- og hrosshársiðnaður, skinnaverkun og
skinnaiðnaður, spónasmíði, íslenskar hannyrðir, leikfanga-
gerð, kveikingar og spengingar o. s. frv.
f rekaplássum ætti sérstaklega vel við að vekja upp
aftur þann iðnað, sem þar tíðkaðist: Tilbúning á fötum,
byttum, trogum, ausum, kollum og bölum, voru þetta
sterk og góð áhöld, sem oft entust alia búskapartíð
manna.
Par sem skógar eru, fellur mikið til af efni í ýmsa
góða smíðisgripi, það Ijelegra má nota í blómaborð,