Hlín - 01.01.1922, Page 45

Hlin
43
rjótt af áreynslu, vöxturinn er þréklegur, vöðvarnir stæltir,
framgangan djarfmannleg, svipurinn broshýr í sigurgleði
liinnar leikandi æsku. Hann teigar drykkinn, sem hús-
freyjan ber honum — svalandi, kalda íslenska skyrblöndu.
Petta er mjer ekki að eins mynd af tveimur ungmenn-
um, en einnig lítið sýnishorn af tveimur tímum, nútíð
og fortíð. Pað er æska nútímans, sem eyðir fje og fjöri
við auvirðilega skemtun og skaðlegar nautnir, og æska
fortíðarinnar sem naut gleðinnar og drakk í sig þróttinn
við örfandi leiki og einfalda nautn. — Og með framtíð
inni ætti okkar æska aftur að læra það.
Sigurlaug Knudsen.
Ureiðabólslað í Vesturhópi.
Mentamál kvenna.
F*að er einkennileg þögn um skólamál kvenna um
þessar mundir, það er eins og enginn hafi þar neitt að
segja. — Ekki veit jeg hvort þögnin stafar af því, að
fjöldanum þyki ástandið gott, eins og það er nú, kæri
sig ekki um neina breytingu, — eða þá að ekki er álitið
til neins að ræða þau mál, meðan hinir fjárhagslegu örð-
ugleikar kreppa að á allar hliðar. En um þessi mál má
ekki þegja, jafnvel ekki á þeim tímum sem allar fram-
kvæmdir virðast ómögulegar. Konurnar verða þar sjálfar
að vera vakandi og á verði, ef alt á ekki að standa í
• stað, eða rjettara sagt vera í afturför. Og einmitt nú,
jjegar kosningarbarátta til Alþingis hefir staðið yfir af
hendi kvenna, er næsta undarlegt að sjá hvergi vikið að