Morgunn - 01.12.1941, Qupperneq 35

MORGUNN
133
aS geta veitt nokkra hjálp, að gjöra ráð fyrir, að til sé
ósýnilegt og óþreifanlegt „eitthvað“, sem sé í öllu efni,
og það er erfitt að hugsa sér, að nokkur, sem hefir með
höndum sálarrannsóknir, geti séð neitt því til fyrirstöðu.
Það mundi ekki vera nærri því eins djarfleg tilgáta nú
á dögum, eins og „eter“ tilgátan var fyrir 200 árum. Því
að nú er það viðurkennt, að ef rafeindin hreyfist, þá er
það stærðfræðilega hugsanlegt, að í sama rúmi, sem þessi
heimur og samblandaður honum sé til, algjörlega án vorr-
ar vitundar, annar heimur eins verulegur og þéttur í sér
og hann, og það gæti þá verið ekki að eins einn heimur,
heldur margir slíkir heimar. Það væri áreiðanlega skyn-
samlegt og skiljanlegt, að byggja á þessum möguleika
þá kenning, sem gæti komið meira skipulagi á hugmynd-
irnar um sálræn og yfirvenjuleg fyrirbrigði, sem nú eru
svo ruglingslegar.
Sem grundvöll fyrir þeirri kenningu þarf ekki annað en
að hugsa sér, að til sé fjórða mynd af efni, sem sé minna
áþreifanleg og minna sýnileg, heldur en þær þrjár myndir
efnisins, sem oss eru kunnar.
Það eru til sterkar sannanir til stuðnings því, að til sé
„eitthvað“ samblandað heimi vorum, sem undir venjuleg-
um ástæðum er óáþreifanlegt og ósýnilegt. Það er vel
kunnugt, að við tilraunir þær, sem dr. Osty gerði með
Rudi Schneider, kom í ljós, að rák af innrauðum geisl-
um byrgðist svo fjarri miðlinum, að hann náði ekki til.
Hver var orsökin til þess að hún byrgðist? Líklega hefir
það stafað af áhrifum, sem komu frá miðlinum. En hvað
var þetta, sem miðillinn gat haft þau áhrif á, að það
byrgði um stund ljósrákina af innrauðu geislunum? Það
er ekki kunnugt neitt efni í andrúmsloftinu, sem geti við
tilraunaskilyrðin haft þessi áhrif, að verða allt í einu
svo ógagnsætt, að það byrgi fyrir ljósrák frá innrauðum
geislum og síðan svo gagnsætt, að áhrifin hverfi.
Einfaldasta og ég held eina skýringin á þessu er sú,
að til sé ósnertanlegt og ósýnilegt ,,eitthvað“, sem hefir
10