Morgunn - 01.12.1941, Qupperneq 40

138
MORGUNN
þá þróazt mörgum öldum áður en ljós var kveykt af
mönnum.
Vér vitum ekki til, að skordýr séu þúin neinum tækj-
um til að koma skeytum milli sín. Ef þau hefðu einhverja
frumdrætti að líffærum til að tala eða heyra, þá mund-
um vér geta fundið það eins og fundizt hafa hjá þeim
sjónartæki, þó að þau séu mjög ófullkomin í samanburði
við vor eigin sjónfæri. Fjarskynjunarhæfileikinn mundi
auðsjáanlega vera ómetanlegur fyrir þá tegund, sem hefði
engin önnur skeytaflutningstæki, og þegar tegundin er
fram líða stundir kæmist á hærra þroskastig, mundi hæfi-
leikinn jafnframt hafa orðið fullkomnari og þess vegna
koma nú fyrir fjarskynjunarskeyti, sem óskiljanleg væru
hjá neinni tegund á lægra stigi en maðurinn (homo
sapiens). Máls og heyrnarfæri munu líklega vera betri
tæki til flestra skeytasendinga heldur en fjarskynjan,
svo að þegar þau tæki að þróast, má búast við, að hnign-
un verði aftur í fjarskynjunar hæfileikanum.
Nú er fjarskynjunin venjulega og ef til vill ætíð í sam-
bandi við miðilssvefn, léttan eða djúpan hjá viðtakand-
anum, og þar sem ástæða er til að ætla, að í miðilssvefni
opnist Ieið fyrir samband milli undirvitundarinnar og
vitundarinnar, virðist sennilegt, að hnignun fjarskynj-
unar hæfileikans stafi af vaxandi erfiðleikum á því, að
þessi leið opnist.
Sending og viðtaka.
Pegar vér nú fyrst gerum ráð fyrir að „annars-heims
efni“ sé til, sem skynsamleg ástæða er til að ætla, þá
mundi það vera sem lífræn eða ólífræn samsetning við
önnur efni samkvæmt þeirra reynslu, sem vér höfum á
hinu skynjanlega efni, og líffæri samsett af „annars heims
efni“ mundi þróast ásamt líffærum þeim, sem vér þekkj-
um og mynda þar „annars heims efnisauka“. Ef „annars
heims efnisaukinn" með líffærum, sem geta sent og tekið
á móti f jarhrifaskeytum, skapaði greiðari leið fyrir skeyta-