Morgunn - 01.06.1976, Blaðsíða 55

BHAGAVAD GXTA
53
vinur þinn, skjól og aíhvarf. Ég er upphaf, miðbik og endir
allra hluta; og hið eilífa sæði sem aldrei breytist. . . . Ég er
hið eilífa líf og einnig dauðinn. Ég er allt sem skapað er og
einnig hið óskapaða, Veran og Ei-veran“. — Og hinn Bless-
aði fræðir Arjuna áfram og segir lronum frá, að Hann sé
inntak alheimsins, sem sé innblásinn af sér og sinni eilrfu
mynd, sem hin ytri skynfæri nái ekki til. Allar verur hvíli í
sér, þótt Hann sé ekki í neinni veru, en þetta beri ekki að
skilja efnislegum skilningi. — Þetta er hinn mikli leyndar-
dómur. — Og Hann mælir áfram: ,,Ég stjórna lífinu og hring-
rás alheimsins fyrir eðli Maya, hinnar heilögu blekkingar, en
starfið bindur mig ekki. Hinir dyggðugu og trúföstu, sem
skynja mig í öllu, eru eilíflega i mér og ég í þeim“. — Og
i frekar, útlistun Krishna kemur fram, að Drottinn Vasudeva
birtist endrum og sinnum i mannlegu lífsgerfi, en hinir fá-
vísu, blindu og trúlausu fari framhjá bústað hans, og þekki
hann ekki, en allt erfiði þeirra og þekking verði til ónýtis.
En hinar þroskuðu sálir tigni hann og tilbiðji með ýmsum
hætti og öðlist hlutdeild í guðdómseðli hans. — Þá segir hann
og, að þeir sem ástundi dyggðir vegna ávaxtanna öðlist
umbun verka sinna og fari til guðaheims Indra, þ.e. himna,
en þegar þeir hafi tekið út laun sín snúi þeir aftur til hverful-
leikans, heimkynnis þjáningar og dauða. — Þetta muni samt
ekki verða til einskis, því um síðir muni þeir komast til sín,
þegar þeir hafi öðlast lausn fyrir þekkingu á fórn og sam-
einast sál sinni fyrir iðkun athafnaafsals. Og hann leggur
á'herzlu á hina leyndardómsfullu þýðingu fórnar, og segir, að
hvaða verk sem maðurinn inni af hendi í lifinu, þá skuli
hann vinna það eins og það væri fórn til Guðs; það sé teiðin
til endurlausnar, eilífs friðar sálarinnar og sameiningar við
sína innstu verund. — Hér flytur Krishna fram hina göfugu
og förgu huggun, að jafnvel þótt maður hafi lifað syndugu og
óhreinu lífi, þá muni hann öðlast lausn og teljast meðal hinna
réttlátu, ef hann snúist til einlægrar trúar af allri sálu sinni,
þvi hughvarf hans muni hreinsa hann og helga á skammri
stundu. Fórn hans muni verða veitt viðtaka og hann öðlist