Morgunn - 01.06.1976, Blaðsíða 28

26
MORGUNN
Fulton hafði dvalið nokkur ár í Frakklandi, og hefði þar hitt
ýmislegt fólk, sem orðið hafði honum til hvatningar og haft
áhrif á velgengi hans.
I dálestrunum var venjulega getið nákvæmlega nafna sem
viðkomandi hafði borið í fyrri lifum. Og i allmörgum tilfell-
um var viðkomandi persónu einnig bent á það, hvar hún gæti
fundið skýrslur um þennan fyrri persónuleika — ýmist í bók,
gömlum kirkjubókum eða á bautasteini. Besta dæmið um
þetta var ef til vill um mann, sem hafði heitið Barnett Seay
í fyrra lífi og sagt var að hefði verið hermaður sunnan-
manna í borgarastyrjöldinni. Ennfremur var viðkomanda
skýrt frá því að hann hefði átt heima í Henricohéraði, Virg-
iniu, og að þar gæti hann ennþá fundið skýrslur um þennan
fyrri persónuleika, ef hann hirti um að athuga málið. Maður-1,
inn notaði fyrsta tækifærið til þess að bregða sér til Henrico-
héraðs. Skýrslurnar sem hann leitaði að voru þar ekki, en
gamall réttarþjónn tjáði honum að margar af gömlu skýrsl-
unum hefðu nýlega verið fluttar í skýrslusafn sagnfræði-
bókasafns Virginíufylkis. Og þar fann maðurinn að lokum
ncfndan Barnett A. Seay, sem hafði innritast í her Lees sem
fánaberi árið 1862, tuttugu og eins árs að aldri.
Til viðbótar þessum undarlegu sagnfræðilegu staðfesting-
um um staðreyndir úr fyrri lífum, fengust óteljandi staðfest-
ingar á efni úr núverandi lífi. Cayce varð þess brátt áskynja,
að sálgreiningar dálestranna voru hárréttar, ekki eingöngu
varðandi hann sjálfan og ættingja hans, heldur einnig blá-
ókunnugt fólk. Hvað viðvék sannsögli dálestranna viðvíkjandi
Cayce sjálfum og ættingjum hans, þá mátti auðvitað gefa þá
skýringu á þeim, að Cayce nauðþekkti þetta allt saman í vak-
andi ástandi. Hér mátti halda því fram, að hinn sofandi miðill
færði sér í nyt þekkingu sína sem fyrir hendi væri í vöku.
En hann komst brátt að raun um það, að það skipti engu máli,
hvort hann þekkti til þeirra einstaklinga sem hann veitti
lestra eða ekki. Þeir máttu þess vegna vera honum gjörókunn-
ugir og eiga heima á hvaða heimshjara sem var. Hann þurfti
ekki annað en fá að vita fullt nafn þeirra og fæðingardag, ár