Morgunn - 01.06.1976, Blaðsíða 26

24
MORGUNN
þótt hann hefði verið þrjóskur í efasemdum sínum. En þá
varð Atlantis enn annar vegatálminn. Hvernig vitum við að
slíkur staður hafi verið til? Er þetta bara ekki eins og hver
önnur þjóðsaga. Dálestramir gáfu sjálfir svör við þessu, sem
bæði voru löng og ítarleg.
Þeir sögðu að Plató hefði verið fyrsti hugsuðurinn á Vestur-
löndum, sem vitnað hefði ósköp blátt áfram í tilvist hins foma
Atlantis, er lægi í djúpum Atlantshafsins. Og þótt almenn-
ingur hafi ekki verið að velta vöngum yfir þessu, þá hafa
jarðfræðingar um all-langt skeið brotið heilann um þetta.
Skoðanir þeirra eru skiptar í þessu máli. Hafna sumir algjör-
lega hugmyndinni um tilveru Atlantis, en aðrir standa á þvi
fastar en fótunum að Atlantis hafi raunvemlega verið til. En
hvað sem því leið, þá fundust margar bækur eftir lærða menn
um þetta efni, þar sem hlaðið var upp sönnunum sagnfræði-
legum, menningarlegum og jarðfræðilegum. Cayce fann eina
slíka bók: Atlanús, the Antediluvian World eftir Ignatius
Donnelly. Furðaði Cayce mjög á því að uppgötva að dálestr-
amir höfðu skýrt nákvæmlega frá öllum aðaldráttunum í
sönnunum Donnellys.
Þessar runræður, kannanir og rannsóknarleiðangrar í bæk-
ur um sagnfræði, samanburðartrúarbragðasögu og fornar dul-
fræðikenningar, sem einmitt höfðu komið við sögu i dálestr-
unum, opnuðu Cayce nýja víðsýn sagnfræðilega og menn-
ingarlega, sem hann hafði aldrei áður búið yfir. Smám sam-
an tók hann að efast minna um það sem af vömm hans kom
í dásvefninum, og hann fór að sannfærast æ meira um það,
að í þessu öllu kynni að felast nokkur sannleikur. Hann tók
nú af ákafa og forvitni að grannskoða lestrana og sannprófa
fullyrðingar þeirra með ýmsum hætti.
Eitt af því sem hann uppgötvaði var það, að þeir reyndust
ævinlega samkvæmir sjálfum sér. Það kom aldrei fyrir að
nokkur dálestur væri í ósamræmi við annan, og það jafnvel
þótt langur tími liði milli þeirra. Þannig kom fyrir að annar
líflestur einstaklings færi fram mörgum mánuðum eða jafn-
vel ámm eftir hinn fyrsta. Engu að síður brást ekki að síðari