Morgunn - 01.06.1976, Blaðsíða 95

í STUTTU MÁLI
93
En það sem þessi kjarkmikla og kærleiksrika kona hefur
áorkað síðan hún hyrjaði alein og aðstoðarlaus er ævintýri
líkast. Hún hefur komið fótum undir tvær mannúðarreglur
kvenna og karla, sem hafa reynst reiðubúin til þess að hætta
miklu og færa fórnir. Nálega 1300 mannúðarstofnanir með
1132 nunnum og 150 bræðrum eru dreifðar um 67 lönd til
þess að líkna og hjúkra fátækum í heiminum.
En ennþá er starfið þó umsvifamest í Kalkúttu. Þar hirða
móðir Teresa og fylgjendur hennar hina deyjandi af strætum
borgarinnar svo þeir geti að minnsta kosti kvatt þetta lif i
friði meðal vina. Þau bjarga nýfæddum börnum úr öskuhaug-
um og hjúkra þeim aftur til lífs ef hægt er, og finna þeim
síðar heimili. Þau leita sjúkra og meiddra og hreinsa sár þeirra,
sem oft ei'u iðandi af maðki og óþverra, eins og þau væru að
hreinsa sár sjálfs Frelsarans. Þau hafa komið á fót hælum
fyrir holdsveika, fávita og geðveika. Já, jafnvel útvegað at-
vinnulausum störf.
Fréttaritari hins heimskunna tímarits TIME átti viðtal við
móður Teresu s.l. desember. Hann hafði þessi orð eftir henni:
„Ekki kom mér eitt andartak í hug að Guð mundi haga mál-
um svona. Við eigum ekkert. En mikilleikur Guðs kemur
fram í því, að Hann hefur notað þetta ekkert til þess að gera
eitthvað.“
Á milli ferðalaga til hinna fjarlægustu aðsetursstaða reglu
sinnar, rís móðir Teresa úr rekkju kl. 4,30 á morgnana, biðst
fyrir og syngur messu með nunnusystrum sínum og samein-
ast þeim á eftir í fábreyttum morgunverði sem er egg, brauð,
banani og te. Og að því loknu er 'hún rokin út á stræti borg-
arinnar til starfa. Aldur, völd og frægð hafa ekki breytt þess-
ari látlausu og óttalausu alþýðukonu, sem er jafn opinská og
djarfmælt við páfa og þjóðhöfðingja, þótt hún engu að síður
haldi áfram að þvo sjálf salernisskálarnar i klaustri sínu.
Móður Teresu hefur verið veittur ýmiss konar opinber
heiður víða um lönd. Meðal annars hefur hún verið sæmd ind-
versku lótusorðunni og hún er fyrsta manneskjan sem hlýtur
friðarverðlaun þau sem kennd eru við .Tóhannes páfa XXIII.