Morgunn - 01.06.1976, Blaðsíða 35
SVO SEM MAÐURINN SÁlR . . .
33
Ennþá er rannsóknamönnum jafnvel mögulegt að ræða um
þá við suma þeirra sem hlut áttu að máli.
Fari nú svo að lokum, að vér eins og Cayce, sannfærumst
um gildi þessara furðulegu skjala og þá skýringu á mannleg-
um örlögum, sem þau gera ráð fyrir, þá höfum vér hér að-
gang að gífurlegu þekkingarsafni. 1 fyrsta lagi er hér fyrir
hendi feiknamikið magn af sterkum líkum til stuðnings um-
hyltandi kenningu, endurholdguninni. Ef vér getum ekki
fallist á það, að þessar miklu líkur hafi fullkomið sannana-
gildi, þá virðist engu að síður af vísindalegum ástæðum full
ástæða til þess að gefa nokkum gaum að þeim vangaveltum
sem leiða til þessarar niðurstöðu. Það hefur leitt til margra
merkilegra uppgötvanna að leita í ólíklegum heimildum. I
öðru lagi, er hér feikna mikið safn upplýsinga sálfræðilegs,
læknisfræðilegs og heimspekilegs eðlis, sem getur gjörbreytt
hugmyndum vomm um náttúruna og mannleg örlög, ef heim-
ildirnar eru skoðaðar og rýndar.
Á þessum tuttugu og tveim árum var margvíslegustu mynd-
um af þjáningum og ráðleysi mannsins brugðið upp fyrir
glöggum innri sjónum Cayces í dásvefni. Þetta fólk þjáðist
af öllum hugsanlegum líkamlegum og sálfræðilegum kvillum,
og það hrópar án skilnings í örvæntingu sinni: „Hvers vegna
hefur þetta hent mig?“
Ekki ber að skilja það, að hér hafi alltaf verið á ferð myrk-
asta örvænting eða magnaðir harmleikir. Fyrri æviskeið sumra
þessara manna voru ósköp hversdagsleg og keimlik því lífi
sem þeir lifðu í nútíðinni. En hvort sem vandamál þeirra voru
meiri eða minni, þá brást ekki að sýnt var fram á það, að
aðstaða viðkomandi í nútíðinni var hlekkur í atburðakeðju
sem byrjað hefði mörgum öldum áður. í hverju tilfelli af öðru
var mönnum sýnt fram á hvernig þjáningar og vonbrigði
hlutu að leiða af verkun alheimslögmálsins. Og þessi vitneskja
hafði iðulega í för með sér gjörbreytingu á lífi viðkomandi
fólks.
Ef hægt er að fallast á gildi þessara dálestra, þá verður líka
að íhuga þær stórkostlegu ályktanir sem af þeim má leiða.
3