Morgunblaðið - 20.11.2010, Page 31

Morgunblaðið - 20.11.2010, Page 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. NÓVEMBER 2010 Enn einu sinni hefur sjón- hverfingamönnum hinnar hreinu vinstri stjórnar tekist að rugla almenning og fjöl- miðla í ríminu. Enn reyna þeir að ýta til hliðar málum, sem þeir hétu að leysa, áður en þeir voru kosnir. Nú skal kosið til stjórnlagaþings, en fulltrúa á það ber að kjósa úr hópi hundraða einstaklinga, sem hafa ákveðið, að þeir séu hæfir til að kasta gömlu stjórn- arskránni og búa til nýja. Stjórnarskráin er góð. Hún þarfnast að vísu lagfæringa, og sumar þeirra lagfæringa hafa þvælst fyrir mönnum síð- an hún var lögfest. Engin ástæða er til byltingar í þeim efnum. Þó ber að leggja emb- ætti forsetans niður, og þó fyrr hefði verið. Þeim, sem ætla að kjósa, er bent á ágæta grein Magnúsar Thoroddsen hrl. í Morg- unblaðinu 18. þ.m. Þá er rétt að benda á hugrenningar Kol- brúnar Bergþórsdóttur í sama blaði, en þar segir Kolbrún allt, sem segja þarf. Mín reynsla af nefndastörf- um er sú, að árangur slíkra starfa er oftast í öfugu hlutfalli við fjölda þeirra, sem í nefnd- unum starfa. Mín reynsla seg- ir, að árangur náist, þegar einn eða tveir nefndarmenn setjast niður og vinna það, sem þarf að vinna. Mín reynsla segir, að endurskoðun stjórnarskrár okkar sé best komin í höndum tveggja til þriggja manna, sem ekki séu háðir neinu pólitísku valdi né háðir stjórn götunnar. Höfundur Laxdælu lét Ólaf Pá segja, þegar einn félaga hans lagði til, að fleiri menn yrðu kallaðir til ráða: Það ætla ég að oss reynist þeim mun verr manna ráð sem þau koma fleiri saman. Axel Kristjánsson Stjórn- lagaþing Höfundur er lögmaður. Silfur Egils hefur fengið nýjan liðsmann til þess að sverta líf- eyrissjóðina í augum almennings. Sl. sunnudag ræddi Egill við Ólaf Margeirsson, doktorsnema í hag- fræði við háskólann í Exeter, en sá skóli nýtur virðingar og trausts. Titill Ólafs er því mjög til framdráttar þeim sjónarmiðum sem slíkur ætlaður lærdómsmaður setur fram. Ólafur reiddi hátt til höggs og sakaði for- ráðamenn lífeyrissjóða og eftirlits- aðila um að lífeyrissjóðakerfi landsmanna væri ein allsherjar svikamylla sem hann jafnaði við hina frægu Ponzi-píramída, þar sem hinir fyrstu fá ríkulega ávöxt- un á fé sitt en hinir síðustu koma að brunarústum og fá ekkert til baka. Í grein á Pressunni 12. þ.m. segir Ólafur: „Óvart var, þegar 3,5% viðmiðið var sett fram, búinn til risavaxinn Ponzi píramídi sem er nú við það að hrynja end- anlega.“ Og síðan í lok grein- arinnar: „ – en ef sameignakerfið er ekki tekið í gegn nú þegar mun Ponzi píramídinn sem það er hrynja endanlega niður á nú þegar gjaldþrota hagkerfi Íslands. Og þá mun enginn, hvorki verkalýðurinn né fyrirtæki, bera nokkurn skap- aðan hlut úr býtum.“ Enginn frek- ari rökstuðningur er fyrir stað- hæfingunni. Að mati Ólafs hrynur kerfið sem sagt ef það er ekki tekið í gegn ekki seinna en núna og verð- ur rústir einar og enginn fær neitt úr því! Þvílíkt dómadagsrugl er þetta. Á 10. áratug síðustu aldar og á fyrstu árum þessarar aldar heyrð- ist oft gagnrýni á hið „lága“ ávöxt- unarviðmið, 3,5%, vegna þess að sjóðirnir nutu almennt mun hærri raunávöxtunar. Hvað varð um þessa umframávöxtun? Að sjálf- sögðu var hún nýtt til þess að auka réttindi sjóðfélaganna. Hið sama gerist með gagnstæðu formerki ef ávöxtunin er lægri en viðmiðið. Um þetta gilda skýrar reglur sem sjóðirnir verða og telja sjálfsagt að fara eftir. Þeir hafa nú tekizt á við alvar- legar afleiðingar efna- hagshrunsins og hafa orðið að skerða réttindi umtals- vert en mismikið og eflaust munu ýmsir sjóðir þurfa að skerða rétt- indi enn frekar. Forsvarsmenn líf- eyrissjóðanna og sérfræðingar þeirra sem og fulltrúar stjórn- valda munu gæta þess í framtíð- inni sem hingað til að sjóðirnir mismuni ekki sjóðfélögunum og í því felst m.a. að færa ekki fjár- muni milli aldurshópa heldur laga réttindin að aðstæðum á hverjum tíma. Ólafur Margeirsson hlýtur að hafa eitthvað þarfara að gera við sína hagfræðimenntun en að skapa ótta í samfélaginu um hrun lífeyrissjóðakerfisins. Það mun laga sig að breytingum á vaxta- stigi í þjóðfélaginu án afskipta Ólafs. Gífuryrði og rakalausar full- yrðingar hans eru góð dæmi um þá neikvæðu, miður frjósömu um- ræðuhefð sem dafnar vel í þjóð- félaginu eftir hrunið og er oft áberandi í Silfri Egils að því er málefni lífeyrissjóða varðar. Dómadagsrugl doktorsnema Eftir Bjarna Þórðarson » Forsvarsmenn líf- eyrissjóðanna sem og fulltrúar stjórnvalda munu gæta þess í fram- tíðinni sem hingað til að sjóðirnir mismuni ekki sjóðfélögunum. Bjarni Þórðarson Höfundur er trygginga- stærðfræðingur. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur sem tók einhverra hluta vegna upp á því að kalla sig Norrænu vel- ferðarstjórnina hefur ástundað mjög ljótan leik í vanhugsuðum niðurskurði á heil- brigðiskerfinu. Guð- bjartur Hannesson heilbrigðisráðherra hefur att heilbrigðisstofnunum, sjúkrahúsum og landshlutum sam- an í reiptog um síminnkandi fjár- framlög. Í vörn sinni fyrir „sínum“ stofn- unum hafa sumir hætt sér á þá braut að styðja óljós niður- skurðaráform Guðbjarts Hann- essonar heilbrigðisráðherra í þeirri von að þau beri ekki niður hjá þeim. Ég get tekið undir með Þorbirni Jónssyni og Önnu Lilju Gunn- arsdóttur stjórnendum á LSH um að það beri að horfa á heilbrigð- iskerfið með heildstæðum hætti til framtíðar. Eitt af því sem stendur upp úr sem niðurstaða skýrslna Ríkisendurskoðunar um meirihátt- ar breytingar á heilbrigðiskerfinu s.s. sameiningu sjúkrahúsa á höf- uðborgarsvæðinu er að illa und- irbúnum og vanhugsuðum breyt- ingum getur fylgt aukinn kostnaður. Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir fyrr- verandi stjórn- sýsluráðgjafi heil- brigðisráðherra hefur um árabil haldið uppi málefnalegri gagnrýni á hve dýrkeypt það getur orðið og sárs- aukafullt ef mikils- verðar breytingar eru gerðar á heilbrigð- iskerfinu án nokkurrar umræðu. Það er vissu- lega sorglegt að verða síðan vitni að því að ráðherra Sam- fylkingarinnar virðist ekkert hafa lært af reynslu fyrri ára og sé ekki tilbúinn að hugsa, horfa og fram- kvæma svo. Gert er ráð fyrir 500 milljóna króna niðurskurði á LSH og í raun mun aukinn fjöldi sjúk- linga frá landsbyggðinni til Reykja- víkur virka sem aukinn nið- urskurður á Landspítalanum. Niðurstaðan verður að mun minni fjármunir verða fyrir hvern sjúk- ling sem er ávísun á verri þjónustu. Í þessu samhengi er rétt að hafa það í huga að úttektir hafa bent á að það sem kallast vandi við frá- flæði og útskriftir sé viðvarandi á Landspítalanum sem felst í því að sjúkrarúm eru frátekin af sjúkling- um sem eru að jafna sig eftir með- ferð. Fráflæðivandinn minnkar getu sjúkrahússins til að taka þá sjúklinga til meðferðar sem bíða eftir aðgerð. Augljóst er að lokun sjúkrarýma á minni sjúkrahúsum mun auka þennan vanda og minnka afkastagetu Landspítalans. Niðurskurður heilbrigðisþjónust- unnar er bein afleiðing af stefnu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og ættu heilbrigðisstarfsmenn að setja þró- un mála hér á landi í samhengi við stefnu AGS og afleiðingar hennar fyrir heilbrigðiskerfi annars staðar þar sem sjóðurinn hefur ráðið för. Gert er ráð fyrir svipuðum nið- urskurði árið 2012 og mjög senni- lega verður heilbrigðiskerfið áfram fyrir blóðugum niðurskurð- arhnífnum í samræmi við sögu AGS. Áður en lengra er haldið á braut niðurskurðar og því að vega að grunnheilbrigðisþjónustu lands- manna er rétt að taka umræðu um hver sé framtíðarsýn og stefna stjórnvalda. Heilbrigðisþjónustan í kreppu Eftir Sigurjón Þórðarson » Guðbjartur Hann- esson heilbrigð- isráðherra hefur att heilbrigðisstofnunum, sjúkrahúsum og lands- hlutum saman í reiptog um síminnkandi fjár- framlög. Sigurjón Þórðarson Höfundur er formaður Frjálslynda flokksins.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.