Vera - 01.09.1994, Blaðsíða 17

—flTHflFIlflKOnUR—

Elisabet Benediktsdóttir, framkvæmdastjóri
Byggðastofnunar á Austurlandi
ekki greinarmun á þvi hvað það er
að vera góð handverksmanneskja
og að vera hönnuður - en það þarf
ekki að fara saman. Eitt er að geta
skapað eitthvað „fallegt og smekk-
legt“ anna6 er að geta unnið hand-
verkið þannig að útkoman sé falleg
vara. Handbragðið þarf að vera
gott og þar standa margar íslenskar
konur mjög vel, en betur færi á ef
sumar leituðu sér aðstoðar hönnuð-
ar, t.d. við þróun hugmynda og
litaval. Skynsamlegt væri að fá
hönnuð á staðinn til að líta á það
sem verið er að gera og
gefa góð ráð, jafnvel
halda námskeið. En þá
verður fólk að geta
tekið gagnrýni og þola
að vörunum þeirra sé
breytt, m.a. til að koma
í veg fyrir ofhönnun
sem er dæmigert byrj-
andaeinkenni. Hönn-
uðir ættu líka að leita
meira til handverks-
hópanna og fá þá til að
vinna hugmyndir sín-
ar, því hönnuður þarf
auðvitað ekki að fram-
leiða allt sjálfur.“
Gaman e&a
alvara?
A handverksdögum i
Eyjafirði í júní sl.
héldu Vilborg Guðna-
dóttir og Elísabet
Benediktsdóttir erindi
sem þær nefndu Hand-
Ve>'k - atvinna eða af-
þreying? Viðbrögð
aheyranda voru mjög misjöfn og
endurspcgla gjána sem er á milli
þeirra sem eru í handverki af fullri
alvöru til að afla sér lífsviðurværis
°g hinna sem eru að drýgja heimil-
ispeningana þeg-
ar tími er aflögu,
hvort sem það er
meðan bömin
sofa eða eftir að
þau flytja að
heiman. Umræð-
ur urðu nokkuð
heitar og fannst
sumum sem
frummælendur vildu flokka fólk í
fagmenn og dútlara og banna hin-
um síðamefndu að vera með. Það
töldu margir að mætti alls ekki
viss um að hún hafi komist til
skila,“ segir Elísabet. „Eg held að
við stöndum á ákveðnum tímamót-
um og nú fari þær að detta út sem
ástandi á heimilinu eða aðlaga
heimilið á einhvern hátt að því að
þær eru famar að vinna? Gmnd-
vallaratriðið er að hafa aðstöðu,
ákveðinn vinnutíma -
og laun.“
Lára Vilbergs-
dóttir verkefnisstjóri í
Randalín er ein þeirra
sem telur að konur
þurfi að gera það upp
við sig hvort þær líti á
þetta sem atvinnu eða
tómstundagaman.
„Annaðhvort ertu með
fyrirtæki og ert þ.a.l.
inni í kerfinu, borgar
af þessu skatta og
skyldur og ferð í gegn-
um allt ferlið, - hug-
myndavinnu, vöruþró-
un, markaðssetningu
o.s.frv. - eða þú fondr-
ar heima hjá þér og ert
sátt við að selja
kannski og kannski
ekki. Mér finnst órétt-
látt að við sem erum í
þessu á svo mismun-
andi forsendum skul-
um öll vera meðhöndl-
uð eins þegar kemur að
úthlutun styrkja. Sú sem er í þessu
sem tómstundagaman hefur jafn
mikla, ef ekki meiri, möguleika á
því að fá styrk og við sem rekum
fyrirtæki, veitum konum atvinnu
Reynsluverkefninu Handverki var nýlega ýtt úr vör og er því ætlað að
verða einhverskonar samnefnari fyrir handverksfólk. Það er ó vegum ríkisins og 20
milljónum var veitt í það til þriggja ára. Það lýtur þriggja manna verkefnisstjórn.
Guðrún Hannele Henttinen er starfsmaður Handverks og hún vonar að verkefnið sé
vísir að landssamtökum handverksfólks.
Tilgangurinn með Handverki er þríþættur: Að auðvelda og hvetja til
samskipta handverksfólks og í því skyni hafa verið ráðnir sex tengiliðir um land allt.
Þeir eiga að safna upplýsingum um þá sem að greininni standa og grennslast fyrir
um óskir og þarfir þeirra. Þessar upplýsingar verða síðan skráðar inn í gagna-
banka sem á að auðvelda samskipti og samvinnu handverksfólks. Handverki er
einnig ætlað að stuðla að framförum i framleiðslu og efla gæðavitund og nú stend-
ur yfir samkeppni um hönnun á minjagripum og smærri nytjahlutum úr íslensku hrá-
efni. Guðrún segir þessa samkeppni ætlaða til að ýta undir notkun á íslensku hrá-
efni og einnig til að „finna" fólk sem er að vinna að merkilegum verkefnum, en er
lítt sýnilegt. Loks er Handverki ætlað að vinna að kynningar- og markaðsmálum á
meðal handverksfólks og stuðla að tengslum við fagfólk og sérfræðinga til aðstoð-
ar við hönnun og vöruþróun.
Verkefnið Handverk var löngu orðið tímabært og vonir standa til að það verði
einskonar regnhlíf yfir alla þá frjóanga handverks sem nú spretta upp út um allt
land og auki á gæðakröfur en þær eru meginforsenda þess að handverk verði
blómleg atvinnugrein sem gefi eitthvað af sér, jafnt til framleiðanda og þjóðarbús-
ins.
gera, með því væri frumkvæðið
drepið niður og dregið úr sköpun-
arkrafti kvenna.
„Þetta var mjög erfið
umræða og ég er ekki
líta fyrst og fremst á þetta sem af-
þreyingu. Málið snýst um það
hvernig konur ætla að fara að
þessu. Ætla þær að aðlaga
vinnu sína að óbreyttu