Málfríður - 15.10.2007, Page 15
MÁLFRÍÐUR 1
Það var á fallegum ágústdegi sem ég keyrði ásamt
Irmu, samstarfskonu minni hjá Mímisímenntun,
úr Reykjavík að Glymi í Hvalfirði. Við vorum á
leið á tveggja daga sumarnámskeið hjá félaginu.
Undanfarin ár hefur Ísbrú staðið fyrir sumarnám
skeiði en kærkomin tilbreyting var að hafa það á
landsbyggðinni. Það er einstaklega fallegt að keyra
Hvalfjörðinn því þar ríkir einstök friðsæld. Við
vorum svo að segja einar í heiminum á leiðinni
fyrir utan nokkrar rollur, hesta og fugla sem voru
á sveimi. Að fara til náms í nýju umhverfi og helga
sig því í tvo daga er mun innihaldsríkara en að
skreppa á fyrirlestra í 24 klukkustundir innan höf
uðborgarsvæðisins. Mér fannst líka ágæt tilbreyting
að komast úr vinnunni og frá fjölskyldunni í tvo
daga til að fræðast og njóta þæginda. Hótel Glymur
stendur hátt í brekku, innarlega í firðinum, sem ligg
ur að ströndinni ofan við sögufrægan stað, Saurbæ
á Hvalfjarðarströnd. Umhverfis hótelið eru ýmsar
gönguleiðir og er það búið öllum mögulegum þæg
indum. Á þessu heimilislega hóteli er líka óhætt að
mæla með veitingunum en minnisstæðastir eru þó
fjölmargir listmunir af ýmsu tagi sem prýða staðinn,
flestir skondnir og framandlegir.
Alls sóttu 33 kennarar námskeiðið að þessu sinni
og mun færri komust að en vildu. Konur voru í
miklum meirihluta námskeiðsgesta. Kom það varla
nokkrum úr þessari kvennastétt á óvart en sem
betur fer voru líka nokkrir karlar í hópnum. Á
fimmtudeginum hófst námskeiðið á því að Guðrún
Pétursdóttir, mannfræðingur og framkvæmdastjóri
ICI, hélt fróðlegt og skemmtilegt erindi um fjöl
menningarlega kennsluhætti. Fengu námskeiðs
gestir að reyna aðferðir hennar á eigin skinni og var
afar lærdómsríkt að sitja hinum megin við borðið.
Þá fjallaði Ruth Magnúsdóttir, kennsluráðgjafi og
grunnskólakennari á Egilsstöðum, af fagmennsku
um fagvitund kennara, starfsþroska þeirra og kenn
arastarfið sem slíkt. Varpaði erindi hennar ljósi á
marga þætti sem maður kannaðist við en hafði ekki
velt fyrir sér að ráði. Um kvöldið var snædd gómsæt
máltíð við langborð og fóru margir í heita potta, eða
gönguferðir, fyrir eða eftir máltíðina. Morguninn
eftir kynnti svo Hulda Karen Daníelsdóttir kennslu
ráðgjafi fjölmargar leiðir við kennslu barna og full
orðinna sem hafa íslensku sem annað mál. Lagði hún
áherslu á fjölbreytta framsetningu námsefnisins og
sýndi hvernig aðlaga má texta til að gera þá útlend
ingum aðgengilegri. Hulda kom þessu hressilega
frá sér og dreif mannskapinn í skemmtilega hópa
vinnu og úrlausnir ýmiss konar verkefna.
Að kenna útlendingum okkar ástkæra ylhýra mál
er ólíkt hefðbundinni íslenskukennslu að því leyti
að hópurinn þarf líka að aðlagast nýju samfélagi
og skipt getur sköpum hvernig til tekst. Þar getur
góður kennari haft mikil áhrif. Á svona námskeiði
safnar maður í sarpinn fyrir veturinn og hollt er að
staldra við, skoða sem flesta fleti, og sjá að kennslu
má ætíð bæta og gera skemmtilegri. Fjölbreytileikinn
er ótrúlegur leiti maður fanga og það er verulega
gefandi að hlýða á áhugaverða fyrirlestra um fagið
sitt. Að þessu sinni er óhætt að fullyrða að þeir hafi
verið mjög vel heppnaðir. Kennarar eru margir
hverjir hálfgerðir einyrkjar og því er kjörið að þeir
deili reynslu sinni með öðrum í svipuðum sporum
og gerðum við það óspart í hléum og yfir máltíðum.
Þótt ég kenni eingöngu fullorðnum lærði ég mikið
af þeim sem kenna á öðrum skólastigum, þótt nálg
unin sé önnur, og eflaust var því eins farið með hina.
Á slíku námskeiði eflist liðsheildin og gaman var að
hitta nýtt fólk úr faginu frá ýmsum landshlutum. Ég
hlakka til að fara á námskeið Ísbrúar næsta sumar
og hvet þá sem lesa þetta og telja sig eiga erindi
í félagið til að ganga til liðs við hópinn. Þá vil ég
þakka þeim sem stóðu að framkvæmdinni.
Ísbrú, samtök kennara og
leiðbeinenda sem kenna
íslensku sem erlent mál,
stóð fyrir námskeiði fyrir
félagsmenn sína.
Vala S.
Valdimarsdóttir
Vala S. Valdimarsdóttir, kennari og verkefnastjóri hjá Mími
Sumarnámskeið Ísbrúar
9.–10. ágúst 2007