Ægir - 01.07.2004, Blaðsíða 35
35
F I S K V I N N S L A
starfsfólkinu í Kolku í þessari
saltfiskvinnslu og við töldum ein-
boðið að nýta hana áfram. Á
Blönduósi leggjum við áherslu á
vinnslu marnings og þar fer líka
öll frysting fram. Við erum í tölu-
verðri harðfiskvinnslu á Blöndu-
ósi, að stærstum hluta fyrir inn-
anlandsmarkað en einnig flytjum
við út harðfisk til Noregs. Við
vorum þar að auki með vinnslu á
Skagaströnd, en á síðasta ári færð-
ist hún yfir til Skagstrendings.
Hins vegar erum við með pökkun
á harðfiski á Skagaströnd.“
Ánægðir kaupendur
Ágúst: „Í það heila vinna hjá okk-
ur um 50 manns. Á Hofsósi eru
um 20 manns í vinnu, eilítið
færri í Ólafsfirði, 12-14 manns á
Blönduósi og 2 á Skagaströnd.
Við vinnum að jafnaði átta tíma á
dag og á Blönduósi höfum við
keyrt tvær vaktir í frystingunni
yfir vetrarmánuðina. Það er okkur
mikilvægt að gera hráefnissamn-
inga við stóru útgerðarfyrirtækin.
Það auðveldar okkur að gera
samninga við stóra viðskiptaaðila
og geta tryggt reglubundna af-
hendingu vörunnar.
Það er ljóst að markaður fyrir
okkar framleiðsluvörur er nokkuð
stór og við höfum fullan hug á
því að styrkja okkur stöðu enn
frekar. Á heimsvísu erum við ekki
stórir framleiðendur, en þó er
ljóst að styrkur okkar felst í
þorskafskurðinum. Okkar kúnnar
eru almennt ánægðir með það
sem við erum að gera og vilja
skipta við okkur áfram. Þeir eru
jafnframt að ýta undir að við
styrkjum okkur enn frekar og
aukum framleiðsluna.“
Nýsköpun
Gunnar Þór: „Ef við gefum okkur
að ársframleiðsla á hvítfiski í
heiminum sé 1 milljón tonna, þá
má skjóta á að afskurður sé á bil-
inu 50-70 þúsund tonn eða 5-
7%. Það er því ljóst að markaður-
inn er stór. Það sem hins vegar
hefur staðið framleiðslu á afurð-
um úr afskurði fyrir þrifum er að
aðgangur að áhættufé til nýsköp-
unar á þessu sviði er takmarkaður,
en vert er að hafa í huga að ný-
sköpun í atvinnulífinu krefst
töluverðra fjármuna. Ég neita því
ekki að í gegnum tíðina hefur oft
verið erfitt að fá fjármagn í þessa
vinnslu, sem helgast kannski fyrst
og fremst af því að þeir sem hafa
hönd á fjármagninu hafa oft og
tíðum haft takmarkaða trú á þess-
ari vinnslu. Einnig hefur það ekki
auðveldað okkur róðurinn að við
erum ekki kvótasterkt fyrirtæki.
Við höfum haft þá stefnu að
setja upp fiskvinnslu í fámennari
byggðarlögum þar sem til staðar
er mikil þekking. Þetta hefur að
mínu mati gefið góða raun. Við
höfum leitast við að hafa yfir-
stjórn fyrirtækisins í lágmarki og
til marks um það er einn fram-
kvæmdastjóri yfir öllum vinnsl-
unum á Blönduósi, Hofsósi og í
Ólafsfirði.
Framtíðin í þessari vinnslu velt-
ur töluvert á því að okkur takist
að færa hana yfir í að vera alvöru
matvælaiðnaður, þar sem verði
framleitt mikið magn samkvæmt
stöðlum og kröfum sem markað-
urinn setur. Í eðli sínu verður
þessi vara aldrei mjög dýr og þess
vegna er lykilatriði að vinna mik-
ið magn og ná þannig fram ákveð-
inni hagræðingu í framleiðslunni.
Þá er og verður áfram mikilvægt
atriði að geta afhent vöruna þegar
kaupandinn vill fá hana. Til þess
að það verði unnt þurfum við að
hafa aðgang að miklu hráefni. Við
getum ekki útilokað að við setj-
um upp vinnslur á fleiri stöðum,
en ákvörðun um það byggist að
stærstum hluta á því að okkur
opnist við það nýir möguleikar í
hráefnisöflun.“
Til Frakklands í haust
Sú breyting verður í haust að
Gunnar Þór flyst til Frakklands
og vill hann þannig færa sig nær
markaðnum og vera í nánari
tengslum við kaupendur.
Gunnar Þór: „Með því að flytj-
ast út viljum við færa okkur nær
markaðnum og ná betur til kaup-
enda. Við teljum að með þessu
móti getum við brugðist hraðar
við óskum þeirra um framleiðslu
á ákveðnum vörum og sinnt
markaðnum þannig enn betur.
Tilbúnir réttir verða alltaf meira
og meira áberandi í kæliborðum
verslana og það á jafnt við um
fiskrétti sem kjötrétti. Jafnframt
eru stöðugar breytingar á þessum
vaxandi markaði, framleiðendur
prófa sig áfram og leitast við að
finna þær vörur sem markaðurinn
kallar eftir. Til þess að geta
brugðist fljótt við kröfum mark-
aðarins á hverjum tíma er mikil-
vægt að vera í góðum tengslum
við okkar kaupendur ytra.“
Afskurðurinn á leið inn í lausfrystinn.
Beinlausu bitarnir eru seldir til Spánar og einnig fara þeir til
Portúgals, Ítalíu og Grikklands.
aegiragust2004-7tbl 30.8.2004 14:21 Page 35