Tímarit um menntarannsóknir - 01.01.2008, Síða 86

84
Tímarit um menntarannsóknir, 5. árgangur 2008
1. tafla. Starfsaldur leikskólakennara og óskir foreldra um ráðgjöf
Starfsaldur Sjaldan/aldrei Frekar oft/mjög oft Fjöldi
(%) (%)
Uppeldi 1–10 ár 40,3 59,7 62
10 ár eða meira 33,3 66,7 66
Alls 128
Agi 1–10 ár 45,2 54,8 62
10 ár eða meira 26,2 73,8 65
Alls 127
Þroski 1–10 ár 45,2 54,8 62
10 ár eða meira 23,1 76,9 65
Alls 127
sviði umönnunar, uppeldis og menntunar ungra
barna. Þessu svöruðu 86,4% játandi en 13,6%
neitandi. Það er því ljóst að yfirgnæfandi
meirihluti svarenda sagðist líta á sig sem
sérfræðinga á þessu sviði.
Leikskólakennararnir voru einnig spurðir
að því hvort þeir teldu að foreldrar litu á þá
sem sérfræðinga á þessu sviði. Meirihluti
kennaranna (55,4%) taldi að sú væri raunin en
43,1% sagði það misjafnt. Þá var spurt hvort
leikskólakennararnir teldu fólk hafa meiri trú
á faglegri þekkingu leikskólakennara en áður.
Því svöruðu 90,7% játandi. Spurt var hvort
leikskólakennararnir teldu foreldra gera meiri
faglegar kröfur til leikskóla og leikskólakennara
nú en fyrir nokkrum árum. Þessu svöruðu
langflestir (93,8%) játandi, 3,8% töldu sig ekki
hafa samanburð og 2,3% svöruðu neitandi.
Agavandamál og tímaskortur
Í viðtölum sem lögð voru til grundvallar við
gerð spurningalistans kom skýrt fram að margir
viðmælenda töldu foreldra eiga í auknum
erfiðleikum með að setja börnum mörk og
beita aga. Einnig var nokkuð um að þeir fyndu
fyrir tímaskorti foreldra. Til að fá upplýsingar
um hversu almennar þessar skoðanir væru
meðal leikskólakennara var ákveðið að kanna
það í spurningalistanum.
Spurningu um hvort leikskólakennarar teldu
agavandamál hafa aukist á síðustu árum svaraði
meirihlutinn játandi eða 76,6%. Alls svöruðu
20,3% þátttakenda spurningunni neitandi en
3,1% sagðist ekki hafa samanburð. Í framhaldi
var spurt hvort leikskólakennararnir teldu
foreldra eiga erfiðara með að setja börnum
sínum mörk og beita aga nú en fyrir nokkrum
árum. Þessari spurningu svöruðu tæp 79,5%
þátttakenda játandi, 17,3% svöruðu neitandi
en 3,1% sagðist ekki hafa samanburð. Athygli
vekur að svör við þessum tveim spurningum
voru mjög samhljóða.
Spurt var hvort leikskólakennararnir teldu
sig finna fyrir auknum tímaskorti hjá foreldrum
ungra barna. Þessu svaraði meirihlutinn játandi
(83,1%). Í framhaldi af því var spurt hvort
þeir hefðu séð þörf á að benda foreldrum
á að eyða meiri tíma með börnum sínum.
Meirihluti (65,5%) merkti við svarmöguleikann
„stundum“, 22,3% sögðust aldrei hafa gert
það en 12,3% oft. Þegar spurt var hvort
leikskólakennararnir væru sammála því að
foreldrar hefðu of lítinn tíma til samskipta
við þá reyndust skoðanir nokkuð skiptar.
Meirihlutinn (57%) sagðist vera því sammála
en 43% sögðust ósammála.
Ráðgjöf og starfsaldur
Kannað var hvort samband væri milli
starfsaldurs leikskólakennara og þess hversu
oft var leitað til þeirra eftir ráðgjöf eða hún
veitt að frumkvæði þeirra. Einnig var kannað
Jónína Sæmundsdóttir og Sólveig Karvelsdóttir