Óðinn - 01.07.1926, Blaðsíða 29

Ó Ð I N N
77
Stefán Baldvin Stefánson.
hreppstjóri og alþingismaður.
Hann andaðist 24. maí fyrra ár, að heimili
Þóru dóttur sinnar a Hjaltejui. Var á heimleið
frá Akureyri, er lungnabólga greip hann þeim
heljar tökum, að hann komst ekki heim lil sín
að Fagraskógi.
Stefán var fæddur að Kviabekk í Ólafsfirði þ.
29. júní 1863. Foreldrar hans voru þau síra
Stefán Árnason, er
þá var þar prest-
ur, og síðari kona
hans Guðrún Jóns-
dóttir frá Brúna-
stöðum í Fijótum,
en hún var áður
gift Baldvin Magn-
ússyni frá Siglu-
nesi.
Árið 1871 flutt-
ist hann með for-
eldrum sínum að
Hálsi í Fnjóska-
dal, og ólst þar
upp, þar til haust-
ið 1882, að hann
fór á Möðruvalla-
skólann; en sökum þess að piltar gerðu sam-
tök um að koma ekki í skólann árið eftir, vegna
óánægju við bóndann á Möðruvöllum út af
fæðissölunni, þá var hann þar ekki nema 1 vetur.
Árið 1883 fór Stefán á búnaðarskólann á Eið-
um, og útskrifaðist þaðan vorið 1885.
Árið 1890 giftist hann eftirlifandi konu sinni,
Ragnheiði dóttur síra Davíðs prófasts og danne-
brogsmanns Guðmundssonar á Hofi i Hörgár-
dal, og Sigríðar Ólafsdóttur Briem, og byrjaði
þá strax búskap í Fagraskógi, er hann hafði þá
keypt, og bjó þar alt af síðan mesta rausnarhúi
til dauðadags. Hann var framúrskarandi dugn-
aðar- og atorku-maður, og ber F'agriskógur vel
vitni þess; hann sljettaði svo að segja alt túnið,
stækkaði það einnig mikið og girti, svo að nú gef-
ur það 3—4 sinnum meiri töðu af sjer en þeg-
ar hann byrjaði búskap þar.
l3að er gamalt orðtak, að húsbóndinn geri
garðinn frægan, og svo var það hjer. En hvar
sem maður sjer prýðisheimili, á konan óefað
mikinn þátt i því, og sannast það í Fagraskógi.
Húsmóðirin þar er ágætiskona, og hefur verið
manni sínum samhent í öllu því, er gerði heim-
ili þeirra að sæmdarheimili; enda taldi Stefán
sál. það sitt mesta gæfuspor, þegar hann fjekk
Ragnheiðar fyrir konu. Hann reyndist henni líka
ágætur eiginmaður, og börnum sínum besti faðir,
og kostaði miklu til uppeldis þeirra og menn-
ingar. Og þó að Fagriskógur sje í þjóðbraut, og
heimilið nafntogað fyrir gestrisni við alla undan-
tekningarlaust, þá bjó Stefán altaf við góð
efni. Öll fram-
koma húsráðend-
anna var svo á-
kjósanleg, að allir
vildu koma að
Fagraskógi.
Rau hjón eign-
uðust 7 börn, sem
öll eru á lífi. Elst
er Þóra, gift Árna
Jónssyni útvegs-
bónda á Hjalteyri,
Sigríður, heima í
Fagraskógi hjá
móður sinni, Guð-
rún, Davíð skáld
og bókavörður á
Akureyri, Stefán
cand. jur. bóndi i Fagraskógi, Valgarður, á skrif-
stofu Eimskipafjel. íslands, Valdimar, nú i öðr-
um bekk gagnfræðaskólans á Akureyri. Öll mjög
vel gefin og mannvænleg börn.
Svo mátti heita að Stefán sál. væri sistarfandi
fyrir aðra, því fjöldamargir komu heim til hans
með vandamál sín, og fengu þá góð ráð og
hjálp eflir því sem við átti og hægt var, og
fjöldamörg opinber störf hafði hann á hendi um
æfina. Þingmaður var hann 1901—1902 og svo
aftur 1905, og altaf siðan til haustsins 1923. —
Að hann fjell við þær kosningar má fremur
telja tilviljun eina, því honum voru greidd fieiri
atkvæði en keppinaut hans, en hin svokölluðu
ógildu atkvæði voru honum dæmd svo mörg,
að hann íjell þess vegna.
Hann var vinsæll þingmaður, og hjeraðsbúar
hans vissu að þeir máttu vel treysta á góðan
framgang þeirra mála, er hann tók að sjer að
flylja á alþingi, og var það mjög á orði haft,