Vísir - 24.12.1929, Side 11

V í S I R
<S*b

GLEÐJLEG JOL!
Mjólkurfélag Reykjavíkur.
GLEÐILEGRA J Ó L A
óska eg öllum mínurn viðskiftaviiuim.
Sig. Ólafsson, rakari.

GLEÐILEG JÖL!
Reiðhjólaverksmiðjan Fálkinn.

Hárgreiðslustof'an, Laugaveg 12.
m

G LEÐ1 L E GRA .1 Ó L A
ósknm við okkar viðskiflavinum.
Bræðurnir Ormsson.
d*>>
GLEÐILEG JÖL!
Þvottahús Reykjavikur.

G L E Ð 1 L E G .1 Ó L !
Verslunin Goðafoss, Laugaveg 5.

OQ
Norðnr í landi.
Eftir Stafkarl.
—0—
V.
Eg álti gó'öa nótt hjá þeim
feðgum. Heimilið er mjög
myndarlegt, góð stjórn á öllu, að
því er virtist, og efni i betra
lagi. Húsbóndinn, sonur gainla
niannsins, tók mér ástúðlega,
og kona hans ekki síður. Virt-
ust þau hjónin einkar-samhent
um alla hluti og munu njóta
vinsælda meðal sveitunga sinna.
Meðan setiö var að kveklverðk
kom bóndi af næsta bæ og lét
kalla húsráðanda til fundar við
sig. Húsfreyja gekk um beina.
Eg haíði orð á því, að manni
hennar dveldist hjá geotinum.
Hún kvað þá hafa gengið niður
fyrir túnið, en hún vonaðist til,
að maðurinn sinn kæminúbráð-
lega. „En þó getur það dregist“,
bætti hún við, „þeir hafa svo
margt saman að sælda, í sveitar-
málum, stjórnmálum og öðru.“
Þegar hún var gengin út úr
stofunni, sagði gamli maðurinn:
„Svona gengur þetta, dag eftir
dag, og viku eftir viku, enda-
lausar heimreiðir, bollalegging-
ar og makk. Þau eru svei mér
ekki fá, dagsverkin, sem niður
eru feld nú á dögum, fyrir
einskisverðan stjórnmálavaðal
<>g kjaflæði. — Eða þá blaða-
lesturinn! Þarna sitja bænda-
garmarnir með sveittan skall-
ann, gleypa í sig blaðalygarnar
eins og „klárasta“ guðsorð, læra
ósómann utanbókar og salla svo
þessu góðgæti yfir saklaust og
vandað fölk, hvenær sem færi
gefst.
Rétt í þessu gekk búandi í
stofuna. Hann var glaður og
reifur og lék á als oddi.
Við töluðiim um daginn og
veginn. Gamli maðurinn var
furðu-ólundarlegur á svipinn.
— „Þú varst nokkuð lcngi,
drengur minn! Mér datt í
hug, hvort einhver ný rassaköst
mundu nú vera i aðsigi.“
„Ekki veit eg til þess“, sagði
húsráðandi, og hl<’> góðlátlega.
„Maður veit aldrei upp á
hverju þeir kunna að taka,
þessir djöflar“, sagði gamli
maðurinn og hrærði ákaft í
bollanum sínum.
Og nú barst talið að stjórn-
málumun. Mér varð þegar ljóst,
að hinn ungi og vasklegi bóndi
mundi vera eindreginn Fram-
sóknarmaður,' eða • öllu lieldur
gallharður og sanntrúaður Jón-
asar-maður. Var helst á honum
að heyra, að ríkisstjórnin væ»i
ekkert annað en Jónas, Fram-
sóknarflokkuriiin ekkert nema
Jónas, og öll yon um yiðreisn
og framtíð þjóðarinnar væri
reist á slarfi Jónasar frá Hriflu.
Hann væri aflvakinn í þjóðfé-
laginu. Hann væri hinn mikli
viti, sem bæri birtu yfir hvers-
konar hættur og torleiði.
Gamla manninum var órótt.
Hann lamdi í borðið, svo að
undir tók og sagði mörg oþveg-
in orð, sem hér verða ekki cftir
höfð. Hann virtist riiikill vinur
Magnúsar Guðmundssonar, og
hældi honum á hvért reipi. Son-
ur hans kannaðist við, að Magn-
ús hefði verið ágætt yfirvald og
vinsæll í héraði, en hann mundi
skorla allar hugsjónir og fram-
kvæmda-þrá. Slíkir menn væri
eins og dvergar við hliðina á
risanum frá Hriflu. — „Eða
hvcnær heldur þú, pabbi mipn,
að Magriús hefði liaft rænu á
því, að opna Kaldadal, svo að eg
nefni bara eitt dæmi. •— Jónas
gerði það á einum einasta.degi.“
<Pb
G LEÐI L E G R /1 JÓLA
og
■ GÓÐS KOMANDl ÁRS
óskar öllum sínum viðskiftavinum.
KAFFlfíRENNSLA REYKJAVÍKUR.
G L E I) 1 L E G J Ö L !
Sláturfétag Suðurlands.
G L E D I L E G J Ö L
Raftækjaverslunin Jón Sigurðsson.
G L E Ð 1 L E G J O L
Á. Einarsson & Funk.
G L E Ð I L E G J Ó L !
Slippfétagið i Reykjavík.
G L E Ð I L E G .1 Ó L
Verslunin Vaðnes.
G L E fí 1 L E G .1 Ó L !
KIÆIN, Baldursgötu ih.