Forvitin rauð - 01.01.1974, Qupperneq 4

en fóstureyðing. I þessu sambandi ber einnig
að taka tillit til félagslegrar heilsu kon-
unnar, sem getur verið stofnað i hættu með
þvi að kona sé látin ala barn gegn vilja
sinum, og andleg vanheilsa getur haft i för
með sér likamlegt heilsuleysi.
Siunir vilja telja að sjálfsákvörðunarréttur
konunnar til fóstureyðinga hafi i för með
sér of mikla ábyrgð að leggja á herðar henni
einni. En hún S að geta tekið Sbyrgðina á
nýju lifi sem hún fæðir af sér við vonlausar
aðstæður. Einnig hefur verið talað um að
konan geti oft ekki séð hvað sé henni fyrir
bestu vegna hræðslu og þunglyndis á fyrstu
vikum meðgöngutímans. En hver getur það þS?
Getur læknirinn séð betur hvað ókunnugri
manneskju er fyrir bestu? Enginn utanaðkomandi
maður, kunnugur eða ókunnugur getur sett sig
inn i allar hliðar vandamáls einstaklings.
Þvi er konan sjálf best til þess fallin að
taka þessa ákvörðun, enda verður hún sjálf
að bera ábyrgð á henni. Hins vegar ber að
sjálfsögðu, eins og frumvarpið gerir ráð
fyrir, að fræða hana, áður en hún tekur
Skvörðun sina, um þá hjálp sem þjóðfélagið.
býður, kjósi hún að eignast barnið.
Heyrst hafa raddir um það, að með frjálsum
fóstureyðingum sé 1 raun og veru verið að
svipta konuna frelsi, þvi að þá geti aðrir
þröngvað henni til að láta eyða fóstri sinu.
En hvað með hið gagnstæða? >að hlýtur að
vera jafn alvarlegt fyrir hana að láta
þröngva sér til að eignast barn sem hún
óskar ekki eftir að eignast. Það er þröngvun
sem svo lengi hefur við gengist að margir
taka ekki eftir henni. >að er ekki siðmennt-
uðu þjóðfélagi samboðið að ráðskast S svo
örlagarikan hátt með lif þegna sinna.
Kona á að vera ábyrg gerða sinna segja sumir.
Sofi hún hjá karlmanni verður hún að taka af-
leiðingunum. En eins og kunnugt er fara til-
finningar og skynsemi ekki alltaf saman. Kyn-
lifið er sjálfsagður þáttur i lifi hvers full-
þroska einstaklings, og á slðustu árum hafa
orðið miklar framfarir á sviði getnaðarvarna,
þ.e.a.s. getnaðarvarnir gerast æ öruggari og
auðveldari i notkun. >ó ber nokkuð á ann-
mörkum, sem valda þvi, að stór hópur kvenna
getur ekki notfært sér getnaðarvarnir, og
auk þess eru engar getnaðarvarnir alls kost-
ar öruggar. Aukin leiðbeining i notkun get-
naðarvarna ásamt aukinni mæðrahjálp minnkar
að sjálfsögðu þörfina fyrir fóstureyðingar,
en getur aldrei gert þær að engu.
>að er ábyrgðarhluti að neita kornungri
stúlku, sem ekki treystir sér til að taka á
sig móðurábyrgð, um fóstureyðingu eða slit-
inni margra barna móður, sem finnst hún vera
orðin of gömul til að byrja á nýjan leik.
>að er skref í áttina-að mannúðlegra þjóð-
félagi að þegnar þess séu velkomnir i heiminn.
>að er ekki virðingarvottur við lifið ?ð
láta ókunnuga ráða yfir lífi konu, að láta
börn fæðast við hörmulegar aðstæður, að
neyða börn og aðra sem litils mega sin til
að verða foreldrar.
Aður en þér greiðið atkvæði yðar um þetta
frumvarp, þá Ihugið hve sjálfsögð mannrétt-
indi það eru, að konan ráði sjélf yfir lík-
ama sinum og lifi og ákveði sjálf hvort hún
vill eignast börn, hvenær hún vill eignast
börn og hve mörg börn hún vill eignast.
..Skyldi ég fá eitthvaö aö boröa f dag?” Þannig hljööar spurning
þessa drengs um öryggi.
Matvæla- og landbúnaöarstofn-
un Saineinuöu þjóöanna, FAO,
sem hefur höfuöstöövar i Róm,
hefur í hyggju aö koma upp vara-
birgöum af nauösynlegustu fæöu-
tegundum til þess aö gera mögu-
legt aö vinna gegn hungursneyö-
um um allan heim. Þetta framtak
FAO er til oröiö vegna hinnar
geigvænlegu þróunar í matvælaá-
standi þróunarlanda.
Aöalframkvæmdastjóri FAO,
Addeke Boerma, átti I vikunni
sem leiö viöræöur viö fastanefnd
EBE I Brussel. Hann hefur haldiö
þvi fram, aö búast megi viö mikl-
um veröhækkunum á matvælum
á áttunda áratugnum og aö þær
muni bitna haröast á þróunar-
löndunum.
Veröhækkana mun sérstaklega
gæta á matvælum.sem framleidd
eru i löndum tempraöa beltisins
og þróunarlöndin I hitabeltinu
munu finna óþyrmilega fyrir
þeim.