Forvitin rauð - 08.03.1979, Síða 5

5
geysist fram á völlinn, sum hver í þeim til-
gangi einum að notfæra sér barnið sem agn
fyrir foreldra. Agn sem á að fá foreldrana
til að hegða sér í samræmi við þær leikreglur
sem eru nauðsynlegar til viðhalds þjóðfélagi
auðhyggjunnar. Rauðsokkar vilja sporna við
þessum áróðri og benda á leiðir sem liarra-í =
að manneskjulegu þjóðfélagi , þar sem allir
eiga kost á heimilislífi, þroskandi námi og
starfi, þar sem frjáls þróun' hvers einstakl-
ings er skilyrði fyrir frjálsri þróun heild-
arinnar. Á þessar leiðir reynum við m.a. að
benda í þessu blaði og í dagskrá okkar þann
8. mars.
hver er hvad
og hvad er hver
og hver er ekki hvad?
1 vetur barst Jafnréttissíðu Þjóðviljans
bréf frá Kristjönu Bergsdóttur en í bréfi
þessu eru bornar upp nokkrar spurningar um
stefnu Rauðsokkahreyfingarinnar (Rsh.).Þeir
sem sjá um Jafnréttisslðuna komu bréfinu
til Rsh. og ákvað miðstöó að því skyldi
svarað I næsta blaði Forvitinnar rauðrar.
Kristjana spyr: "Frá öðru þingi Rsh. er
ályktun (birt í Forvitinni rauðri des '76)
þar sem stendur: "Kúgun kvenna er efnahags-
legs og kynferðislegs eðlis. Hún er liður
í þvl misrétti sem þjóðfélag okkar byggist
á... Félagslegar og efnahagslegar aðstæóur
kvenna gera þeim ekki kleift að standa jafn-
fætis körlum. Undirrót þessa er það hlut-
verk sem konur gegna og hafa gegnt I fjöl-
skyldunni." Spurning 1) Hvað er átt við
með "að standa jafnfætis körlum” og þá hvaðe
körlum? 2) Ef undirrót kvennakúgunarinnar
er (að áliti Rsh.) fjölskyldan og hlutverk
konunnar þar, má þá skilja svo að Rsh. sé
ekki sammála Engels um upphaf kvennakúgunar-
innar (Uppruni fjölskyldunnar)?
KOGUN KVENNA
ösköp er það nú undarlegt að fá spurningu
eins og þá fyrri frá virkum félaga I hinni
kvennabaráttuhreyfingunni hér á landil
Þegar talað er um kúgun kvenna I kapítal-
Isku þjóðfélagi er átt við sérstaka undir-
skipaða stöðu þeirra I þjóðfélaginu annars
vegar og þá kúguðu vitund sem viðheldur
þessari stöðu hins vegar.
Rúmlega helmingur giftra kvenna á Islandi
vinnur utan heimilis. Árið 1960 gegndu 82%
þessara kvenna svokölluðum kvennastörfum
þ.e. þjónustustörfum hvers konar. ræstingu,
störfum við matvælaiðnað, hjúkrun, barna-
kennslu o.fl. (Jafnrétti kynjanna bls. 109).
Þessi mynd er ekki talin hafa breyst fjarska
mikið siðustu 19 árin. Störfin sem hér voru
talin eru bæði lágt og lltils metin. Það
sést líka um leið og litið er á upptalning-
una að þetta eru störf sem voru einu sinni
unnin á heimilunum en hafa flest út I at-
vinnullfið með breyttum þjöðfélagsháttum og
breyttu hlutverki fjölskyldunnar. Þessi
störf eru unnin á ólaunuð á heimiunum og
lágt launuð á atvinnumarkaði. Hin lágu laun
hafa oftast I för með sér veikari efnahags-
lega stöðu kvenna en karla. Heimavinnandi
húsmæður (tæpur helmingur giftra kvenna)eru
að sjálfsögðu fullkomlega háðar eiginmanni
slnum efnahagslega af þvl að aðalstarf
þeirra er ólaunað.
Eftir erfiðan vinnudag I kvennastarfi
býður kvennanna önnur vinna á heimilinu
við húsverk og barnagæslu. Samkvæmt hefó-
bundinni verkaskiptingu kynjanna er sú ólaun-
aða vinna sem innt er af hendi á heimilunum
I verkahring kvenna. Þær bera ábyrgð á
þessum störfum og börnunum.
Yfirleitt er þessi tvöfaldi vinnudagur
meira en nóg fyrir konurnar- þær hafa ekkert
þrekaflögu til félagslegrar virkni eða póli-
tlskrar þátttöku. Auk þess er alls ekki ætl-
ast til þess, samkvæmt borgaralegri hugmynd-
afræði að þær séu að slíku brambolti eða
láti til sín taka. Félagslega eða pólitískt
virk kona liggur alltaf undir ásökunum (úr
ótrúlegustu áttum) um að hún sé að vanrækja
fjölskylduna vegna einhvers sem skipti minna
máli en .eiginmaður og börn.
Staðan er þessi: Mikill meirihluti kvenna
vinnur tvöfaldan vinnudag en er samt meira
og minna fjárhagslega háður "framfæranda"
vegna hinna lágu launa sinna og ólaunaðrar
vinnu. Konur eru múlbundnar heimilum og
börnum bæði vegna beinnar vinnu og hugmynda-
legrar innrætingar. Konur hafa djúpstæöa
ótrú á sjálfum sér og möguleikum slnum af
frh á bls. 34